Nieuwe regels om de elektriciteitsnetten te hervormen zouden wind- en zonne-energie een impuls kunnen geven

Federale toezichthouders maandag Uitgebreide wijzigingen goedgekeurd aan de manier waarop de Amerikaanse elektriciteitsnetwerken worden gepland en gefinancierd, pleit in een beweging voor de hoop dat dit duizenden kilometers aan nieuwe hoogspanningslijnen zal stimuleren en het gemakkelijker zal maken om meer wind- en zonne-energie toe te voegen.

De nieuwe regel van de Federal Energy Regulatory Commission, die toezicht houdt op de interstatelijke elektriciteitstransmissie, is de belangrijkste poging in jaren om het afbrokkelende elektriciteitsnet van het land te moderniseren en uit te breiden. Deskundigen hebben gewaarschuwd dat er momenteel niet genoeg hoogspanningslijnen worden aangelegd, waardoor het land een groter risico loopt op stroomuitval als gevolg van extreme weersomstandigheden, terwijl het moeilijker wordt om over te schakelen op hernieuwbare energiebronnen en om te gaan met de groeiende vraag naar elektriciteit.

De commissie zei dat een van de belangrijkste redenen voor het trage tempo van de netwerkuitbreiding is dat operators zelden plannen maken voor de lange termijn.

De drie belangrijkste elektriciteitsnetten van het land staan ​​onder toezicht van een mix van nutsbedrijven en regionale netbeheerders die zich primair richten op het garanderen van betrouwbare elektriciteit voor woningen en bedrijven. Als het om de aanleg van nieuwe transmissielijnen gaat, zijn netbeheerders vaak reactief: ze reageren nadat een ontwikkelaar van een windpark een aansluiting op het bestaande elektriciteitsnet heeft aangevraagd of zodra er een betrouwbaarheidsprobleem is ontdekt.

de Nieuwe federale uitspraakdat twee jaar voorbereiding kostte, vereist dat netwerkbeheerders in het hele land de behoeften over twintig jaar in de toekomst in kaart brengen, rekening houdend met factoren zoals veranderingen in de energiemix, het groeiende aantal staten dat wind- en zonne-energie nodig heeft en het risico op ernstige weer.

Netwerkplanners zullen de voordelen van nieuwe transmissielijnen moeten evalueren, bijvoorbeeld of ze de elektriciteitskosten zullen verlagen of het risico op stroomuitval zullen verminderen, en methoden moeten ontwikkelen om de kosten van die lijnen te verdelen tussen klanten en bedrijven.

“We moeten plannen maken voor het elektriciteitsnet van ons land voor de lange termijn”, zegt Willie Phillips, een democraat die voorzitter is van de Energiecommissie. “Het verouderende netwerk van ons land wordt op de proef gesteld op manieren die we nog nooit eerder hebben gezien. Zonder significante actie zullen we niet in staat zijn de lichten aan te houden in het licht van de stijgende vraag, extreem weer en nieuwe technologieën.

De commissie keurde de regel met 2-1 goed, waarbij de Democratische commissarissen vóór waren en de enige Republikein Mark Christie zich ertegen verzette. De heer Christie zei dat de regel staten die meer hernieuwbare energie willen, in staat zou stellen de kosten van noodzakelijke netwerkupgrades op oneerlijke wijze door te berekenen aan hun buren.

“Deze regel faalt volledig in het beschermen van consumenten”, zei de heer Christie. Hij zei dat het “tot doel heeft de grootschalige overdracht van rijkdom van consumenten naar particuliere belangen met winstoogmerk, met name wind- en zonne-energieontwikkelaars, te vergemakkelijken.”

Het kan jaren duren voordat de regel van kracht wordt, en de commissie kan te maken krijgen met juridische uitdagingen van landen die zich zorgen maken over de stijgende kosten.

Landelijk hebben energiebedrijven meer dan 11.000 wind-, zonne- en batterijprojecten voorgesteld, maar veel ervan blijven in het ongewisse omdat er niet genoeg netcapaciteit is om ze te huisvesten. Bovendien moeten individuele ontwikkelaars momenteel betalen voor netwerkupgrades om hun projecten in een gefragmenteerd en langzaam proces onder te brengen.

Sommige critici zeggen dat dit hetzelfde is als aan een transportbedrijf vragen om te betalen voor een extra rijstrook op een snelweg die uiteindelijk door alle automobilisten wordt gebruikt. Ze zeggen dat het een betere aanpak is om grootschalige upgrades vooruit te plannen, waarbij de kosten worden gedeeld door een breed scala aan energieleveranciers en -gebruikers.

Maar de kwestie wie betaalt voor de netwerkuitbreiding heeft tot boze discussies geleid.

Ambtenaren in staten die minder enthousiast zijn over wind- en zonne-energie, zoals Kentucky of West Virginia, zeggen dat ze mogelijk de rekening moeten betalen voor nieuwe transmissielijnen van miljarden dollars die bedoeld zijn om staten als New Jersey of Illinois te helpen hun ambities op het gebied van hernieuwbare energie te verwezenlijken.

Om deze zorgen weg te nemen, heeft de commissie richtlijnen opgesteld over de manier waarop de kosten van nieuwe transportprojecten moeten worden verdeeld. Voordat er lijnen worden gepland, moeten nutsbedrijven en netwerkbeheerders met staten samenwerken aan een formule om de kosten aan klanten toe te wijzen op basis van de potentiële voordelen van nieuwe lijnen.

Er zijn enkele precedenten hiervoor. Het net dat elektriciteit verwerkt in vijftien staten in het Midden-Westen, bekend als MISO, heeft onlangs 10,3 miljard dollar aan nieuwe elektriciteitsleidingen goedgekeurd, deels omdat veel van zijn staten ambitieuze doelstellingen op het gebied van duurzame energie hebben die meer transmissie vereisen. MISO geschatte lijnen Het zou in totaal tot 69 miljard dollar aan voordelen opleveren, inclusief lagere brandstofkosten en minder stroomuitval. De netbeheerder kon vervolgens de kosten verdelen, zelfs onder staten die geen beleid voor hernieuwbare energie hadden, maar wel de opbrengsten zouden delen.

“Het is heel moeilijk, en niet iedereen kreeg wat hij wilde, maar we waren er allemaal over eens om in een kamer te gaan zitten en het uit te zoeken”, zegt Carrie Zalewski, een voormalige toezichthouder van de staat Illinois die nu samenwerkt met de American Clean Energy Association. Handelsgroep voor hernieuwbare energie.

De heer Christie zei dat de definitieve regel staten niet genoeg macht geeft om bezwaar te maken tegen de manier waarop de kosten worden gedeeld. Maar Allison Clements, de andere Democraat in de commissie, zei dat het geven van vetorecht aan elke staat ‘een recept is voor passiviteit’.

De regel zou ook van nutsbedrijven en netwerkbeheerders eisen dat ze nieuwe technologieën overwegen die op voorhand wellicht meer kosten, maar de netwerken efficiënter kunnen maken en op de lange termijn voordelen kunnen bieden, zoals geavanceerde connectoren die twee keer zoveel stroom kunnen dragen als traditionele lijnen.

Milieugroeperingen en bedrijven op het gebied van hernieuwbare energie prezen de nieuwe regels.

“Dit is een geweldige dag in de strijd tegen de klimaatverandering”, zei senator Chuck Schumer van New York, de leider van de Democratische meerderheid, die er bij de commissie op aandrong een strenge regel voor de netplanning goed te keuren.

Het afgelopen jaar hebben de heer Schumer en andere Democraten gewaarschuwd dat inspanningen om de klimaatverandering te bestrijden zouden kunnen mislukken als de elektriciteitsnetten van het land niet gerepareerd worden. Kolen- en gascentrales zijn een belangrijke bron van vervuiling die de planeet gevaarlijk opwarmt. Terwijl de Inflation Reduction Act van 2022 honderden miljarden dollars in schonere alternatieven zoals wind- en zonne-energie pompte, was een daarvan… Eindanalyse Het constateerde dat de helft van de klimaatvoordelen van deze wet verloren zou kunnen gaan als de Verenigde Staten niet in een sneller tempo nieuwe transportmiddelen kunnen bouwen.

Het valt nog te bezien hoe effectief de nieuwe regel zal zijn, aangezien dit zal afhangen van de manier waarop netwerkexploitanten deze implementeren. Een poging van de commissie uit 2011 om de transportplanning aan te moedigen Het haperde enormDat komt deels doordat veel nutsbedrijven zich verzetten tegen nieuwe langeafstandslijnen die hun monopolies zouden kunnen ondermijnen, zegt Ari Pesco, directeur van het Electricity Law Initiative aan de Harvard Law School. Gezien het gedecentraliseerde karakter van de netwerken van het land kunnen federale toezichthouders weinig doen om operators tot naleving te dwingen.

“Ik denk dat deze regel nuttig zal zijn in delen van het land waar er al momentum is voor verdere transmissieontwikkeling”, zoals het noordoosten, zei de heer Pesco. “Maar op plaatsen waar grote faciliteiten resistent zijn tegen verdere transmissie, weet ik niet of FERC zoveel kan doen.”

De nieuwe regel heeft invloed op de rasterindeling In 12 grote regio’s door het hele landMaar er is geen planning voor gegevensoverdracht nodig om die verschillende regio’s met elkaar te verbinden, wat volgens sommige experts een grotere behoefte is. De regel zou ook geen invloed hebben op het hoofdnetwerk in Texas, dat geïsoleerd is van federale regelgeving omdat het de staatsgrenzen niet overschrijdt.

De regel biedt ook geen oplossing voor de logistieke en politieke uitdagingen die gepaard gaan met de aanleg van nieuwe elektriciteitslijnen over lange afstanden. Het kan tien jaar of langer duren voordat ontwikkelaars een project in talloze rechtsgebieden hebben gevonden, vergunningen hebben verkregen van verschillende federale en staatsinstanties en rechtszaken over corrupte opvattingen of schade aan ecosystemen hebben opgelost.

De regering-Biden heeft onlangs een programma afgerond dat erop gericht is de federale tijd die voor enkele grote transmissielijnen is toegestaan, te halveren. Maar om de zaken verder te versnellen kan actie van het Congres nodig zijn, omdat wetgevers moeite hebben om overeenstemming te bereiken over nieuw transitiebeleid.

In een afzonderlijke regel op maandag heeft de Federale Energiecommissie Breng specifieke situaties in kaart Het kan de bezwaren van de staat tegen een kleine subset van nieuwe elektriciteitsleidingen terzijde schuiven.

Het debat draait om een ​​reeks van tien ‘Elektriciteitstransmissiecorridors van nationaal belang’, opgesteld door het ministerie van Energie. Het is voorlopig geïdentificeerd Overal in het land – plaatsen waar de nieuwe lijnen bijzonder nuttig zullen zijn. Als staatstoezichthouders een project in die corridors blokkeren of vertragen, zou de Fed kunnen ingrijpen om het goed te keuren.

Maar sommige deskundigen vragen zich af hoe vaak dit zou kunnen gebeuren, omdat de Commissie historisch gezien de voorkeur heeft gegeven aan samenwerking met staten.