NASA heeft zojuist bevestigd dat de grootste komeet ooit is ontdekt, en het is echt een reus

De grootste komeet die ooit is ontdekt, reisde meer dan een miljoen jaar geleden naar de zon en zijn gigantische schaal werpt licht op de mysterieuze objecten die een van de grootste structuren in ons zonnestelsel vormen.

Bij Nieuwe studie, hebben astronomen de Hubble-ruimtetelescoop gebruikt om te bevestigen dat het vaste centrum van de gigantische komeet C/2014 UN271 (Bernardinelli-Bernstein) de grootste komeetkern is die ooit is ontdekt. Het meet een verbazingwekkende 50 keer groter dan de meeste bekende kometen, en is ongeveer 140 kilometer (ongeveer 85 mijl) breed.

Deze merkwaardig grote omvang – of liever de schijnbare vreemdheid ervan – kan ons echter meer vertellen over ons en ons beperkte concept van kometen dan iets anders.

C/2014 UN271 stamt af van Oortwolk: een gigantische bolvormige verspreiding van ijzige lichamen voorgesteld om de zon te omsluiten in de diepste en meest afgelegen uitbreidingen van ons zonnestelsel (in feite wordt aangenomen dat het zich minstens een kwart van de weg uitstrekt naar het volgende dichtstbijzijnde sterrenstelsel, Alpha Centauri) .

Het ziet er behoorlijk groot uit, niet? Theoretisch. De Oortwolk is echter zo ver weg en moeilijk te detecteren dat het in wezen een enorm hypothetisch mysterie is, hoewel astronomen het als een van de grootste structuren in ons zonnestelsel beschouwen.

Af en toe verschijnt er iets uit deze mysterieuze massa, door de zwaartekracht naar de zon getrokken vanuit de verre uithoeken van het kosmische achterland.

Vergelijk de grootte van de komeetkern. (NASA/ESA/Zina Levi, STScI)

C/2014 UN271 is een van die dingen, en het vertelt ons veel over het bestaan ​​van de bevroren “originele” blokken waaruit de Oortwolk bestaat. Er wordt aangenomen dat het vroeg in het binnenste zonnestelsel is gevormd, voordat het naar de buitenranden viel onder de zwaartekracht van gigantische planeten zoals Jupiter en Saturnus.

“Deze komeet is letterlijk het topje van de ijsberg van enkele duizenden kometen die te zwak zijn om in de verste delen van het zonnestelsel te worden gezien”, Zegt Astronoom David Jewett van de Universiteit van Californië.

“We hebben altijd vermoed dat deze komeet groot moet zijn omdat hij zo helder is op zo’n grote afstand. Nu bevestigen we dat dat zo is.”

In de nieuwe analyse berekenden Jewett en collega-onderzoekers onder leiding van eerste auteur Man Tu Hui van de Macau University of Science and Technology het volume van C/2014 UN271 met de hoogste nauwkeurigheid tot nu toe. dat ze Op basis van eerdere schattingen Met behulp van Hubble-waarnemingen en -modellering om de kern te isoleren van de coma van een komeet – de lange staart van ijs die sublimeert in gassen in het kielzog van een komeet.

“We bevestigen dat C/2014 UN271 de grootste langeafstandskomeet is die ooit is ontdekt”, zegt het team Schrijven in hun nieuwe krant.

(NASA / ESA / Man To Hui, Macau Universiteit voor Wetenschap en Technologie / David Jewett, UCLA / Alissa Pagan, STScI)

Boven: een reeks die een Hubble-afbeelding van een komeet toont, zijn typische coma en een geïsoleerde kern.

De ontdekking van C/2014 UN271 werd vorig jaar aangekondigd, nadat het werd gevonden verborgen in een reeks waarnemingsgegevens vastgelegd door Onderzoek naar donkere energie Tussen 2014 en 2018. Uit latere vervolganalyses bleek dat C/2014 UN271 inderdaad al in 2010 is gevangen.

Maar zelfs die vroege glimp begint niet de verbazingwekkende lengte van de vlucht van een komeet te dekken. Het volgt een elliptische baan van ongeveer 3 miljoen jaar rond de zon, en zijn vorm betekent dat het de zon al meer dan een miljoen jaar langzaam nadert.

Het zal zijn dichtste nadering tot de zon bereiken – bekend als dieptepunt – In 2031, op dit punt, zal Bernardinelli-Bernstein nog steeds ongeveer een miljard mijl van de zon zijn, voordat hij naar buiten buigt op zijn elliptische pad.

Dat betekent dat we bijna een decennium aan verbeterde waarnemingsmogelijkheden hebben, om meer te leren over C/2014 UN271 en dergelijke als de komeet nadert, voordat hij stilletjes weer in het donker verdwijnt.

De resultaten worden gerapporteerd in Astrofysische journaalbrieven.