Mysterieuze verborgen kracht genereert water op de maan: ScienceAlert

We weten dat er ijs op de maan ligt, maar wat minder duidelijk is, is waar het vandaan komt. Een nieuwe studie suggereert dat elektronengolven, die indirect van de aarde en de zon komen, bijdragen aan de vorming van bevroren water op het maanoppervlak.

Deze elektronen raken de maan terwijl deze de aarde in en uit gaat Magnetische staartWat onze planeet achterlaat terwijl hij door de ruimte raast.

Binnenin de magnetostaart bevindt zich een plasmaplaat die bestaat uit hooggeladen elektronen en ionen, aangezogen vanuit de atmosfeer van de aarde en zonnewindstraling van de zon.

Wetenschappers hebben eerder onderzocht welke rol de magnetostaart en de grotere magnetosfeer kunnen spelen bij de vorming van water op het maanoppervlak. De magnetosfeer ontstaat wanneer het beschermende magnetische veld van de aarde de zonnewind afstoot, waardoor er een verscheidenheid aan effecten ontstaat.

“Dit biedt een natuurlijk laboratorium voor het bestuderen van de vormingsprocessen van het oppervlaktewater van de maan.” Hij zegt Planetair wetenschapper Shuai Lee van de Universiteit van Hawaï in Manoa.

“Als de maan zich buiten de magnetostaart bevindt, wordt het oppervlak van de maan gebombardeerd door zonnewind. Binnen de magnetostaart zijn er bijna geen protonen van de zonnewind, en de samenstelling van water zal naar verwachting tot bijna nul dalen.”

Uit analyse op afstand blijkt echter dat dit niet het geval is. Eerdere studies hebben gesuggereerd dat waterstofionen uit de zonnewind water op de maan genereren, maar dit water lijkt zich nog steeds te vormen wanneer het oppervlak van de maan wordt beschermd tegen de zonnewind, binnen de magnetostaart.

Onderzoekers geloven dat er andere krachten een rol spelen, met name elektronen. Eén manier waarop dit zou kunnen gebeuren is als hoogenergetische elektronen interageren met de bodem van de maan, waardoor de gevangen elektronen vrijkomen waterstof Waaruit vervolgens water kan ontstaan.

“In de magnetostaart kunnen zich aanvullende vormingsprocessen of nieuwe waterbronnen voordoen die niet direct verband houden met de cultivering van protonen uit de zonnewind.” Hij zegt voor mij. “In het bijzonder vertoont de straling van hoogenergetische elektronen effecten die vergelijkbaar zijn met die van zonnewindprotonen.”

Er zijn meer observaties en experimenten op het maanoppervlak nodig om het zeker te weten, maar het is een interessante suggestie – en een van de vele waar wetenschappers naar kijken om te proberen vast te stellen waar het water op de maan voor het eerst vandaan kwam.

Er zijn veel redenen waarom de waterbron van de maan wetenschappers fascineert: het leert ons meer over zijn verleden, en het is van vitaal belang om erachter te komen hoe we op de lange termijn op het oppervlak van de maan kunnen leven.

“Al met al suggereren deze vondst en mijn eerdere ontdekkingen van de roestige pluimen van de maan dat Moeder Aarde in veel onbekende aspecten sterk verbonden is met haar maan.” Hij zegt voor mij.

Het onderzoek is gepubliceerd in Natuur astronomie.