Mysterieuze objecten in de ruimte kunnen gigantische Dyson-ballen zijn, zeggen wetenschappers: ScienceAlert

Er is iets poëtisch aan de mensheid die ergens in de uitgestrektheid van de Melkweg andere beschavingen probeert te ontdekken. Er is ook iets zinloos. Maar we zullen niet stoppen. Daar bestaat geen twijfel over.

Eén groep wetenschappers gelooft dat we misschien al technologische kenmerken van de Dyson-bollen van de technologische beschaving hebben ontdekt, maar de ontdekking is verborgen in onze enorme schat aan astronomische gegevens.

De Dyson-bol is een hypothetisch technisch project dat alleen zeer geavanceerde beschavingen kunnen bouwen. In deze zin betekent ‘geavanceerd’ het soort bijna onvoorstelbare technologische bekwaamheid waarmee een beschaving een structuur rond een hele ster zou kunnen bouwen.

Deze Dyson-bollen zouden de beschaving in staat stellen alle energie van de ster te benutten. Een beschaving kan alleen zoiets groots en complex bouwen als ze het tweede niveau van de wereld bereikt Kardashev-schaal.

Dyson-bollen zouden een technische signatuur kunnen zijn, en een team van onderzoekers uit Zweden, India, het Verenigd Koninkrijk en de VS heeft een manier ontwikkeld om te zoeken naar technische handtekeningen van de Dyson-bol, die zij Project Hephaestus noemen. (Hephaestus was de Griekse god van vuur en metaal.)

Ze publiceren hun resultaten in Maandelijkse mededelingen van de Koninklijke Academie van Wetenschappen. Zoek met titel “Project Hephaestus – II. Dyson veldfilters van Gaia DR3, 2MASS en WISE.“De hoofdauteur is Matthias Suazo, een PhD-student aan de afdeling Natuurkunde en Sterrenkunde van de Universiteit van Uppsala in Zweden. Dit is het tweede artikel waarin het Hephaestus-project wordt beschreven hier.

“In deze studie presenteren we een uitgebreid onderzoek naar de fractionele velden van Dyson door optische en infraroodwaarnemingen van Gaia, 2MASS en WISE te analyseren”, schreven de auteurs.

Dit zijn grootschalige astronomische onderzoeken die voor verschillende doeleinden zijn ontworpen. Elk van hen genereerde een enorme hoeveelheid gegevens van individuele sterren.

“Dit artikel onderzoekt de fotometrische metingen van Gaia DR3, 2MASS en WISE uit bijna 5 miljoen bronnen om een ​​catalogus van potentiële Dyson-velden samen te stellen”, leggen ze uit.

Het doorzoeken van al die gegevens is een vervelende klus. In dit werk ontwikkelde het team van onderzoekers een speciale datapijplijn om de gecombineerde gegevens van alle drie de onderzoeken te verwerken.

Ze wijzen erop dat ze op zoek zijn naar gedeeltelijk voltooide bollen, die een overmatige hoeveelheid infraroodstraling zouden uitzenden.

“Deze structuur zal afvalwarmte uitstoten in de vorm van midden-infraroodstraling, wat, naast de mate van volledigheid van de structuur, zal afhangen van de effectieve temperatuur”, schreven Suazo en zijn collega’s.

Het probleem is dat zij niet de enige wezens zijn die dit doen. Veel natuurlijke dingen doen dit ook Stofringen rondom sterren En nevels. Achtergrondstelsels kunnen ook een overmatige hoeveelheid infraroodstraling uitzenden en valse positieven creëren. Het is de taak van de pijpleiding om het eruit te filteren.

“Er is een gespecialiseerde pijplijn ontwikkeld om potentiële Dyson-veldkandidaten te identificeren, met een focus op het detecteren van bronnen die abnormale infraroodoverschotten vertonen die niet kunnen worden toegeschreven aan enige bekende natuurlijke bron van dergelijke straling”, leggen de onderzoekers uit.

Dit stroomdiagram laat zien hoe een pijplijn eruit ziet.

De pijplijn is slechts de eerste stap. Het team onderzoekt de lijst met kandidaten verder op basis van factoren als H-alfa-emissies, optische variabiliteit en astrometrie.

368 bronnen overleefden de definitieve versie. Hiervan werden er 328 afgewezen als mengsel, 29 als onregelmatig en vier als nevel. Van de ongeveer vijf miljoen protozoën zijn er nog maar zeven mogelijke Dyson-velden over, en onderzoekers zijn ervan overtuigd dat deze zeven velden legitiem zijn.

“Alle bronnen zijn heldere midden-infraroodstralers zonder duidelijke verontreinigingen of kenmerken die wijzen op een duidelijke midden-infraroodbron”, leggen ze uit.

Dit zijn de zeven sterkste kandidaten, maar onderzoekers weten dat het nog maar kandidaten zijn. Er kunnen andere redenen zijn waarom de zeven overtollige infraroodstraling uitzenden.

“De aanwezigheid van warme puinschijven rondom onze kandidaten blijft een plausibele verklaring voor de overtollige infraroodstraling in onze bronnen”, leggen ze uit.

Maar de kandidaten lijken M-type sterren (rode dwergen) te zijn, en puinschijven rond M-dwergsterren zijn zeer zeldzaam. Het wordt echter ingewikkeld omdat uit sommige onderzoeken blijkt dat de puinschijven rond M-dwergen zich anders vormen en er ook anders uitzien. Eén type puinschijf genaamd extreme puinschijf (EDD) zou een deel van de helderheid kunnen verklaren die het team rond zijn kandidaten ziet. “Maar deze bronnen zijn nooit waargenomen voor M-dwergen”, schreven Suazo en zijn collega’s.

Dit laat het team met drie vragen zitten: “Zijn onze kandidaten exotische jonge sterren waarvan de stroom niet verandert in de loop van de tijd? Zijn de M-dwergpuinschijven van deze sterren extreem fractale helderheid? Of is er iets heel anders?”

“Na analyse van optische/NIR/MIR-fotometrie van ongeveer 5 x 10⁶ Bronnen: “We hebben zeven dwergen van het M-type gevonden die een overmaat aan infraroodstraling van vage aard vertonen, consistent met onze Dyson-bolmodellen”, schreven de onderzoekers in hun conclusie.

Er zijn natuurlijke verklaringen voor de overtollige infraroodstraling afkomstig van deze zeven, “maar geen van hen verklaart een dergelijk fenomeen duidelijk bij de kandidaten, vooral omdat het allemaal M-dwergen zijn.”

De onderzoekers zeggen dat het nastreven van optische spectroscopie zou helpen deze zeven bronnen beter te begrijpen. Een beter begrip van de H-alfa-emissies is bijzonder waardevol omdat deze ook afkomstig kunnen zijn van kleine schijven. “In het bijzonder kan analyse van het spectrale gebied rond H-alpha ons helpen de aanwezigheid van kleine schijven te elimineren of te verifiëren”, schreven de onderzoekers.

“Aanvullende analyses zijn zeker nodig om de ware aard van deze bronnen te onthullen”, concludeerden de onderzoekers.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Het universum vandaag. Lees de Origineel artikel.