Merkels laatste dag als president van Duitsland: live aankondigingen

Volgens fotograaf Herlinde Koelbl was het einde van Angela Merkels termijn als president van Duitsland niet alleen het einde van een politiek tijdperk – het was het einde van een van de langstlopende kunstprojecten in de wereldpolitiek.

Sinds 1991 is mevr. Bijna elk jaar Koelbl Ms. Hij ontmoet Merkel en maakt twee portretten voor het project “Traces of Power”, dat wil begrijpen hoe politiek het uiterlijk en karakter van mensen verandert.

“Ze schaamde zich en walgde een beetje toen ik haar voor het eerst fotografeerde”, herinnert de 82-jarige mevrouw Goyalp zich in een recent telefonisch interview. “Ze vertelde me: ‘Ik ben niet gewend om altijd foto’s te maken. Ik weet niet wat ik met mijn handen en armen moet doen.

De fotograaf selecteerde aanvankelijk 15 politici voor het project, waaronder gevestigde namen zoals Gerhard Schrder, president van Duitsland in 1998. Een voormalig wetenschapper, mevr. Merkel stond meteen alleen.

Voor hun vroege foto’s heeft mevr. Merkel droeg geen make-up en merkte niet wat ze droeg. Mode ‘maakt haar niet uit’, mevr. zei Koelbl. “Voor haar gaat het om wat ze doet: werken.”

Mevr. Toen Merkel meer zelfvertrouwen kreeg als politicus, begon ze zich te ontspannen voor de camera, zei mevrouw Goyalp. In 1998 poseerde hij voor het eerst met zijn handen in de vorm van een diamant – wat een handelsmerk zou worden.

Mevrouw zei dat ze dacht dat er een simpele reden was achter haar gebruik van diamanten. Koelbl zei: Ze duwde haar duimen tegen elkaar en tilde haar schouders met kracht op en ze keek in beslag genomen. “Als je uren moet staan ​​en naar toespraken moet luisteren, zul je zeer attent zijn, zelfs als je dat niet bent”, zei mevrouw Goyalp.

Tijdens de eerste acht jaar van het project heeft mevr. Koelbl, mevr. Merkel werd uitgebreid geïnterviewd en stelde vragen over zijn politieke ambities en andere die het meest relevant leken voor zijn behandelsessies.

In 1993 vroeg hij mevrouw Merkel hoe ze was omgegaan toen ze zich afgewezen voelde, en of er omstandigheden waren waarin ze zich in haar jeugd machteloos voelde. (Mevrouw Merkel, verwijzend naar de dag dat haar ouders hoorden van de bouw van de Berlijnse Muur, huilde toen haar moeder zei: “Ik wilde ze helpen, ik wilde ze weer gelukkig maken, maar ik kon het niet.”)

Mevrouw Goyalb stopte in 1999 met “sporen van macht”, maar nadat mevrouw Merkel in 2005 president werd, besloot ze terug te keren naar het fotograferen van hem. Mevr. Merkel had geen tijd meer voor interviews, maar stemde ermee in om eenmaal per jaar foto’s te maken totdat ze haar ambt verliet, en de foto’s werden dit jaar allemaal in een boek gepubliceerd.

Laatste foto’s Mevr. Merkel wordt tegenwoordig afgebeeld als een bekende politicus: hij draagt ​​een broek en blazer en kijkt stil in de lens. Maar in de loop der jaren is het uiterlijk van de leider veranderd.

“Aanvankelijk had ze heel levendige ogen, maar nu kijkt ze naar jou, maar de levendigheid is weg. De glans in haar ogen is verdwenen.”

Mevr. Koelbl benadrukte dat deze verandering niet betekent dat president worden een slechte zaak is. “Ik denk dat dit deel uitmaakt van het eerbetoon dat je moet betalen als je deze baan krijgt”, zei hij.