Mane Machado blijft het succes van Padres . leiden

SAN DIEGO – In een suite in het Delano Hotel in Las Vegas tijdens de winterbijeenkomsten van 2018 raakte de receptie van Padres steeds meer gefrustreerd. Ze hielden niet van de prijskaartjes van sommige van de basisspelers op het middenniveau in het gratis bureau. Ook de handelsmarkt schommelde langzamer dan normaal.

Op een late avond – of vroeg in de ochtend, het was allemaal een beetje wazig – belde General Manager AG Briller GM-assistent Josh Stein met een glashelder idee.

“Laten we gewoon Machado tekenen”, zei Brillier beroemd.

En eigenlijk was dat toen het begon. alles van dit.

Vrijdagavond ontvangen de Padres de Dodgers in Game 3 van de NLDS, de eerste play-offwedstrijd tegen fans in San Diego in 16 jaar. Het is de moeite waard om te vragen: is dit allemaal mogelijk zonder dit? Mane Machado?

In wat een turbulent seizoen was voor Padres, was Machado een stabiliserende kracht. Hij heeft ongetwijfeld een van de beste seizoenen in de geschiedenis van Padres gepost – hij leidde de National League met een 7.4 fWAR terwijl hij .298/.366/.531 sloeg met zijn gebruikelijke verdediging met gouden handschoenen. De laatste Padre met een hogere oorlog – Ken Kaminiti in 1996 – was de laatste Padre die de MVP-prijs won.

Machado’s teamgenoten houden vol dat deze cijfers maar de helft van het verhaal vertellen. Toen Machado eind juni een gruwelijke enkelblessure opliep, vroeg het team zich af of hij enkele maanden out zou zijn. Hij keerde terug na 10 dagen. Machado speelde een zere plek en zijn cijfers kregen een klap – 694 OPS in juli was gemakkelijk het laagste in elke maand. Maar met Fernando Tates Jr. op IL-versterkingen en een handelsdeadline die nog niet in de weg staat, hadden de Padres alle bijdragen van Machado nodig.

Begin augustus begroette Padres Juan Soto, Josh Hader, Josh Bell en Brandon Drury op Deadline. Het kan moeilijk zijn om de locatie te veranderen voor een club halverwege het seizoen, maar Soto zei dat hij zich altijd welkom voelt.

“Manen zijn het belangrijkste, want hij is een soort kapitein”, zei Soto. “Dus als de leider je op je gemak stelt, is dat geweldig. Hij vertelde me gewoon hoe de dingen daar gingen en hoe we zouden moeten zijn. Ik denk dat ik het grotendeels eens was met alles wat daar gebeurde, en ik voelde me er goed bij. “

De Padres krijgen niet de bijnaam “Kapitein”, maar ze vergissen zich niet – het is Machado.

Hij is onze leider”, zegt Blake Snell, schrijver van de derde game. “Hij is de man waar iedereen naar opkijkt.”

Manager Bob Melvin zei: “Het is te veel de manbij wijze van spreken in de club. … het is al moeilijk genoeg om de man op het veld te zijn en te presteren. Het is nog moeilijker om de man in de club te zijn. En hij doet het zoals hij doet op het veld – daar zit gemak in.”

In het seizoen 2018-19 betaalden ze er een premie voor. Dit waren destijds niet dezelfde Padres. Ze hebben zojuist hun achtste verliezende seizoen op rij achter de rug. Ze hebben geld uitgegeven om Will Myers te verlengen en Eric Hosmer te contracteren, maar nooit – in hun hele geschiedenis – hebben ze een speler als Machado aangetrokken.

In de maanden na de onthulling van de Winter Meetings, heeft de familie Padres het roer omgegooid. Het pand werd getekend om Machado te achtervolgen, en medio februari tekende hij een 10-jarig contract van $ 300 miljoen, destijds het rijkste contract van een vrije agent in de Amerikaanse sportgeschiedenis.

Toen ging A’s manager zitten en maakte aantekeningen.

“Ik herinner me de jaren en dollars en ik zei: ‘Wauw'”, herinnert Melvin zich. “Maar daar betaal je voor. Als je naar dit soort langetermijncontracten kijkt, weet je niet precies hoe ze zullen verlopen. Maar wat hij hier heeft gedaan – wat hij blijft doen en wat hij dit jaar heeft gedaan, diep in zijn contract – dit is een van de beste contracten die er zijn.

“Terwijl je zegt: ‘Wauw, hoe kan iemand echt naar dat niveau leiden?'” ‘Maar dat deed hij zeker.’

Vier jaar na dat decennium ziet dit eruit als een Machado-team. Plots leek het een Machado-moment. De Padres kwamen de NLDS binnen als underdog tegen het team met de meeste overwinningen in het honkbal. Als ze een MVP-kaliber Machado nodig hadden, was het nu.

“We weten dat zij de helden van de band zijn”, zei Machado. “Ze hebben het beste record in honkbal. Ze hebben het hele jaar heel goed tegen ons gespeeld. Maar aan het eind van de dag zullen we strijden. We laten hem op het veld staan.”

Toen San Diego de eerste wedstrijd verloor, kondigde David Ortiz de Dodgers aan als “papa” Padres op de nationale televisie. Een nacht later opende Machado de score met een laserschot thuis in de eerste helft van Clayton Kershaw. Kijk hoe de bal zich in de linker veldbanken nestelt en dan gloeit in de bunker van Padres. De boodschap was duidelijk: hij had dit. Ze hadden dit.

Na 2 tegen 5 te zijn gegaan met Homer, een dubbele handschoen en wat geweldige actie in de Padres’ Game 2-overwinning, sms’te Machado Ortiz, die in de lucht opmerkte dat de derde honkman in San Diego had gereageerd met twee eenvoudige woorden: “Wat nu?”

Voordat Machado vier jaar geleden free agency raakte, bracht hij het postseason van 2018 door bij de Dodgers. Zijn ervaring was beslist anders. Hij sloeg slechts 0,27 en haalde meer krantenkoppen dan controversieeler was dan zijn spel op het veld.

Dit lijkt nu oude geschiedenis. Als Machado’s aanwezigheid in oktober vluchtig is, voelt hij precies het tegenovergestelde in 2022 – een stabiele aanwezigheid voor een team dat zo vastbesloten is de honkbalwereld te schokken.

“Je ontwikkelt je gewoon”, zei Machado over het leren van zijn eerdere play-off-ervaringen. “Dat is gewoon de menselijke aard van dingen. Je leert van fouten, je leert van het goede, je leert van het slechte. Het draait allemaal om evolutie.”