Laura Kuensberg: Wat kan er goed en fout gaan voor partijen bij lokale verkiezingen in het VK?

Bij de verkiezingen voor duizenden raadsleden in Engeland op donderdag klopten de afgelopen weken parlementsleden, raadsleden en hun aanhangers op de deur van de kiezers.

Vergeet de politiek even – ik heb behoorlijk huiveringwekkende verhalen gehoord over wat er mis zou kunnen gaan tijdens die bijeenkomst. En de meest voorkomende manier waarop deurgesprekken fout gaan?

“Het zijn naakte mensen”, zegt een parlementslid. “Er is een vreselijke naaktheid”, zegt de oude politieke activist. Zoals een voormalig kabinetsminister op typisch Britse wijze opmerkt: “Het uitkleden van de kiezers blijft altijd onvermeld, zelfs als ze hun best doen om het tot het uiterste te drijven van ouderlijk toezicht.”

Een ander parlementslid vertelde me dat toen een vrouw van in de vijftig de deur opendeed, ze vroeg: “Is je moeder thuis?” Dat flapte hij eruit.

Een van hun collega’s zei dat hun zevenjarige dochter, die hielp op de deur te kloppen, haar ogen moest bedekken omdat een man “naakt de deur opendeed met zijn snotaap aan”. Een ander herinnerde zich dat tijdens het rijden op een avond “een volledig naakte man uit een tuinhuisje kwam en stilletjes hallo zei. Ik ben weggelopen!”

Hondenongeluk schijnt veel voor te komen. Een ontevreden electoraat in Leicester benoemde twee van hun Elzassers tot parlementslid.

Bij een andere ontmoeting kwam een ​​activist in zijn arm vast te zitten met een verende brievenbus (het ontwerp van de brievenbus is een populair item voor ervaren deurkloppers, ontdekte ik), beet vervolgens de inwonende hond en hing aan de vastzittende arm.

En er is een romantische ramp geweest. Een parlementslid vond de vriendin van een collega bij het huis van een andere man toen ze op de deur klopten – “We moesten het hem vertellen – zo walgelijk”, zeiden ze – zo veel!

Greg Hands, de leider van de Conservatieve Partij, vertelde me deze week dat de chauffeur tijdens het werven in Lancashire in de regen uitgleed en vervolgens tegen iemands voordeur vloog. De kiezer opende en opende de deur, niet meneer Hands, om te zien of er schade was, en merkte op: “We hebben hem net vervangen.”

Laten we even nadenken over wat er volgende week goed of fout kan gaan voor onze politieke partijen, Elzassers of turbulente partijen niettegenstaande.

De buitengewone nummer-cruncher Sir John Curtis heeft hier een inleiding op de peiling geschreven – inclusief een zeer belangrijke herinnering dat toen deze kiesdistricten voor het laatst voor het grijpen lagen in 2019, zowel de conservatieven als Labour in grote moeilijkheden verkeerden.

Merk ook op dat lokale verkiezingen sterk worden beïnvloed door shockhorror, lokale factoren en een lage opkomst. Maar de beslissingen die miljoenen kiezers aanstaande donderdag zullen nemen, wegen zwaar op het grotere politieke plaatje.

Welke fout zou Rishi Sunak kunnen maken? Het zou angstaanjagend zijn om de door de heer Hands zelf voorgestelde 1.000 zetels te verliezen.

Een van zijn rivalen zegt dat het een “slechte” aanbeveling is. In 2019 deden de Tories het zeer slecht op deze zetels.

Maar het idee om dergelijke waarschuwingen te benadrukken (je snapt het) is dat als ze veel minder verliezen dan dat aantal, donderdag en vrijdag tegen de conservatieve politici in de studio’s opkomen en zeggen: “Wow, het was beter dan alle anderen . Verwacht.”

Een voormalig kabinetsminister zegt zonder twijfel dat “het algemene verhaal honderden Tory-verliezen zal zijn”. Maar wat belangrijker is dan de simpele cijfers, is waar de verliezen vandaan komen – een parlementslid dat betrokken is bij de campagne. “We gaan een hoop zetels in de Tory-shires verliezen omdat ze geen folders verspreiden”, zegt hij.

Let goed op hoe plakkerig of glibberig Conservatieve steun is in gebieden die in 2019 voor het eerst blauw werden. Zoals de minister het verwoordt, wordt het opnieuw een “verhaal van twee Britten” – Brexit zal volgens hen nog steeds bepalen hoe de kaart wordt uitgehouwen.

Wat kan goed gaan voor conservatieven? Labour staat voor bij daadwerkelijke stemmen in plaats van dat nationale opiniepeilingen suggereren.

Ik zeg het nogmaals: lokale verkiezingen zijn geen algemene verkiezingen. Maar onze geweldige verkiezingscalculators komen met schattingen van de nationale stemming als stemhokjes in het hele land zouden worden bezocht.

Conservatieve strategen zeggen al maanden dat de steun van Labour in nationale peilingen afneemt. Een heel smal gat in de zogenaamde geprojecteerde voorraad zou suggereren dat het waar is.

Wat er donderdag ook gebeurt, één ding is al goed gegaan voor Rishi Sunak. Toen hij aantrad, werd er gemompeld dat hij vóór de verkiezingen kon regeren, anders zou hij zes maanden moeten verschijnen.

Echter, snel vooruit nu. Tenzij er iets onverwachts gebeurt, is het onwaarschijnlijk dat de baan van meneer Sunak op de tocht staat. Hij heeft het lot van de partij niet plotseling veranderd, maar hij heeft het verval afgeremd.

Wat is goed voor werknemers? Dezelfde experts die zeggen dat de Conservatieven er meer dan 1.000 kunnen verliezen, suggereren dat Labour ongeveer 700 raadszetels zou kunnen oppikken.

Labour-parlementsleden spotten met de cijfers. “De 500 zullen onze verwachtingen overtreffen – er zal vuurwerk zijn op het Labour-hoofdkwartier – en zelfs Keir zal zichzelf een fles champagne laten ontkurken”, zegt iemand.

Denk aan het oude spel van het managen van verwachtingen. Maar de partij staat onder druk om te laten zien wat een schaduwminister omschreef als “aanzienlijke en substantiële winsten”. Met minder dan een paar honderd stoelen over, zou een misgelopen nacht een punt van zorg zijn.

Wat arbeidsbronnen echter blijft aanspreken, is waar de winst vandaan komt, niet hoeveel.

De partij heeft bewust tijd en moeite gestoken in bestuursgevechten over de zetels die ze nodig heeft om de algemene verkiezingen te winnen. Een schaduwminister zei: “We zullen het beoordelen op de kaart, niet op het aantal.”

De druk is groot om te laten zien dat ze op heel verschillende plaatsen zetels kunnen pakken – uitdagende welvarende gebieden in het zuiden, maar ook proberen ze een deel van hun oude territorium in het noorden te heroveren, waar kiezers zich tot de conservatieven onder Boris Johnson wendden.

Keir Starmer krijgt de kans om maandenlange opiniepeilingen om te zetten in het echte leven. Maar zijn aanhangers willen in het hele VK steun betuigen voor het overtuigend naar de 10e plaats brengen van de partij. Hij zei dat het een kans voor hen was om nieuwe campagnemethoden te begrijpen – “onze agenten te verharden”. Agressiever gebruik van sociale media – werkte.

Raden zijn een plek om kansen te vinden voor kleinere partijen. De Lib Dems proberen hun basis weer op te bouwen, of dat nu Surrey of Stockport is.

Wat kan goed gaan voor hen? Het behalen van winsten van misschien wel 200 zou “heel behoorlijk” zijn, zeggen insiders van Lib Dem en, zoals alle partijen, identificeren ze gebieden waar ze denken dat ze kunnen deelnemen aan de algemene verkiezingen.

Ondanks de landelijke voorsprong in de peilingen, hoopt de partij te profiteren van een combinatie van wat het van de deur meldt als “enorm anti-Tory-sentiment” en een gebrek aan enthousiasme voor Labour.

De raadsverkiezingen zijn een belangrijk moment voor de Groene Partij, die hoopt voor het eerst een meerderheid te behalen in een raad in Mid Suffolk en in totaal 100 zetels toe te voegen.

Een betekenisvolle doorbraak in de algemene verkiezingen is de partij al lang ontgaan, dus het is van vitaal belang dat ze haar basis in lokale raden blijft opbouwen. Ook het aantal kandidaten van de Hervormingspartij is niet bekend. Brexit is opgebouwd uit de overblijfselen van de partij en het is moeilijk te weten welke impact het zal hebben.

Dit zijn verkiezingen op basis van wat er in uw straat, uw buurt, uw dorp of stad gebeurt. Ze worden sterk beïnvloed door lokale gebeurtenissen en komen niet in elk deel van het land voor.

Maar ze zijn belangrijk voor de psychologie van onze nationale politiek – de grootste echte test tot nu toe van Rishi Sunak’s ambtstermijn als premier, en de laatste grote stemming voordat de partijen op de deur kloppen bij de algemene verkiezingen.

Gesprekken voor de deur – met boze huisdieren of zeurende bewoners – kunnen een groot verschil maken in wat goed of fout is.