Kleine druppeltjes water gevangen in zout bevatten 150 miljoen jaar oceaangeschiedenis: ScienceAlert

Wetenschappers hebben zich zojuist verdiept in de laatste 150 miljoen jaar van de geologische geschiedenis van de aarde door de chemie te analyseren van microscopisch kleine waterzakjes die bewaard zijn gebleven in zeezoutkristallen.

Door het lithiumgehalte in de zeeën te volgen haliet – dit steen zout Van mariene oorsprong Geochemisten Mebrahtu Weldeghebriel van Princeton University en Binghamton University en Tim Lowenstein van Binghamton University hebben de geschiedenis van tektonische beweging op de zeebodem gereconstrueerd.

Dit biedt, door middel van correlatie, ook een venster op atmosferische omstandigheden door de tijd heen.

“Er is een nauw verband tussen oceaanchemie en atmosferische chemie,” Wilde Gabriël legt uit. “Welke veranderingen er ook in de oceaan plaatsvinden, ze weerspiegelen ook wat er in de atmosfeer gebeurt.”

Oceaanwater bevat niet alleen zout. Het is een chemisch mengsel dat verschillende metalen bevat in hoeveelheden die de verschillende processen weerspiegelen die op een bepaald moment plaatsvinden. En marien haliet ziet er misschien niet bijzonder verzadigd uit, maar het bevat zeer kleine waterzakjes uit de tijd dat het haliet werd gevormd, waardoor het effectief wordt bewaard chemisch logboek oceaan in die tijd.

border frame=”0″allow=”versnellingsmeter; automatische start; Klembord schrijven. gyroscoop gecodeerde media; foto in foto; delen op het web “allowfullscreen>”.

Weldeghebriel en Lowenstein verkregen halietmonsters uit formaties in de Verenigde Staten, Europa, Azië en Afrika met behulp van goed gedocumenteerde primaire ionische chemie. Ze gebruikten een laserboor om water te extraheren, voor in totaal 639 vloeibare insluitsels uit 65 halietkristallen die 150 miljoen jaar oud zijn.

Deze monsters werden vervolgens geanalyseerd om hun lithiumgehalte te bepalen. Dit komt omdat, zeggen de onderzoekers, lithium een ​​tracer is van hydrothermische activiteit: ventilatieopeningen in de zeebodem die warmte en chemicaliën afgeven aan de oceaan op de grens tussen de tektonische platen van de aarde.

De onderzoekers zeggen dat hun kleine waterdruppeltjes een zevenvoudige afname van de lithiumconcentratie in de afgelopen 150 miljoen jaar laten zien, en een overeenkomstige stijging van de magnesium-tot-calciumverhoudingen. Dit kwam door een daling van de activiteit van tektonische platen en productie van planetaire korst, wat ook resulteert in verminderde hydrothermische activiteit.

Het resultaat van deze afname van de geologische activiteit was niet alleen een afname van lithium in het water. Er zou veel minder koolstofdioxide in de atmosfeer zijn vrijgekomen. Dit kan op zijn beurt hebben bijgedragen aan de afkoeling die het gevolg is De laatste ijstijddie het tijdsbestek tussen 115.000 en 11.700 jaar geleden overspande.

Dit volgt vorige baan van het duo en hun collega’s, waar ze lieten zien strontium De verhoudingen in zeewatertijdcapsules wezen ook op een afname van de hydrothermische activiteit in dezelfde periode.

De analyse geeft ons inzicht in de onderlinge verbondenheid van de aardse systemen en het belang van platentektoniekactiviteit in de aardse organisatie. waterige oceaan En de sfeer, zeggen de onderzoekers.

“De oceanen en de atmosfeer zijn met elkaar verbonden, en hoe ze veranderen is met elkaar verbonden,” zegt Lowenstein. “Alles is verbonden.”

Onderzoek gepubliceerd in De wetenschap gaat vooruit.