John Carmack vertrekt voor dood: “Dit is het einde van mijn decennium in virtual reality”

John Carmac Legendarische spelontwerperEn de Raket man En VR-enthousiastelingen, hij kondigde aan dat hij zowel Meta / Facebook als de VR-business zelf zou verlaten, na tien jaar als een van de meest prominente kampioenen.

Carmack De positie was als Uitvoerend adviseur. Nadat hij aanvankelijk zijn afscheidsbericht naar collega’s had gestuurd in een interne memo, toen dit gedeeltelijk naar de media was gelekt, besloot hij het hele ding – inclusief wat uitleg – in plaats daarvan op zijn Facebook-pagina te plaatsen.

Hier staat het volledig:

Dit is het einde van mijn virtual reality-contract.

Ik heb gemengde gevoelens.

De Quest 2 is bijna precies wat ik vanaf het begin wilde zien: mobiele hardware, tracking binnen en buiten, optionele pc-streaming, 4K (ish) -scherm, kosteneffectief. Ondanks alle klachten die ik heb over onze software, hebben miljoenen mensen er toch profijt van. We hebben een goed product. Het is een succesvol product en succesvolle producten maken de wereld een betere plek. Alles had wat sneller kunnen gebeuren en beter kunnen verlopen als er andere beslissingen waren genomen, maar we hebben iets gebouwd dat heel dicht bij het goede komt.

Het probleem is onze efficiëntie.

Sommigen zullen vragen waarom het mij kan schelen hoe vooruitgang plaatsvindt, zolang het maar gebeurt?

Als ik indruk op anderen zou willen maken, zou ik zeggen dat een organisatie die alleen maar inefficiëntie heeft gekend, niet voorbereid is op de onvermijdelijke concurrentie en/of het strakker aanhalen van de broekriem, maar eigenlijk is het een meer persoonlijke pijn om een ​​GPU-gebruik van 5% te zien figuur in de productie. Daar ben ik boos over.

[edit: I was being overly poetic here, as several people have missed the intention. As a systems optimization person, I care deeply about efficiency. When you work hard at optimization for most of your life, seeing something that is grossly inefficient hurts your soul. I was likening observing our organization’s performance to seeing a tragically low number on a profiling tool.]

We hebben belachelijk veel mensen en middelen, maar we saboteren onszelf constant en verspillen moeite. Er is geen manier om dit in suiker te coaten; Ik denk dat onze organisatie half zo effectief werkt als dat het mij gelukkig maakt. Sommigen zullen misschien spotten en beweren dat we het goed doen, maar anderen zullen lachen en zeggen: “Half? Ha! Ik zit in een kwart efficiëntie!”

Het is een strijd voor mij geweest. Ik heb hier een stem op het hoogste niveau, dus ik heb het gevoel dat ik dingen moet kunnen voortzetten, maar ik ben duidelijk niet overtuigend genoeg. Een groot deel van de dingen waarover ik klaag, krijgen uiteindelijk mijn zin na een jaar of twee en het bewijs stapelt zich op, maar ik ben er nooit in geslaagd om de stomme dingen te doden voordat het schade veroorzaakt, of een richting uit te stippelen en daadwerkelijk een team te hebben vasthouden aan het. Ik denk dat mijn invloed aan de zijlijn positief is geweest, maar het is nooit een belangrijke drijfveer geweest.

Toegegeven, dit is aan mezelf te danken – ik had na de overname van Oculus naar Menlo Park kunnen verhuizen en ruzie kunnen zoeken met generaties leiders, maar ik had het zo druk met programmeren dat ik aannam dat ik het zou haten, er slecht in zou zijn, en waarschijnlijk toch verliezen.

Genoeg geklaagd. Ik ben het vechten beu en ik heb een startup te runnen, maar de strijd is nog steeds te winnen! Virtual reality kan voor de meeste mensen ter wereld waarde toevoegen, en geen enkel bedrijf is beter gepositioneerd om dit te doen dan Meta. Het is misschien inderdaad mogelijk om daar te komen door voort te gaan met de huidige praktijken, maar er is veel ruimte voor verbetering.

Neem betere beslissingen en vul uw producten met “Give a Damn”!

Zoals zijn uitleg duidelijk maakt, hoewel zijn opmerkingen misschien vernietigend klinken, hebben ze niet noodzakelijkerwijs betrekking op een persoon met wie hij werkte, of op beslissingen die over hem zijn genomen. Ze gaan meer over zijn schijnbare passie voor het idee van optimalisatie zelf, een structureel en methodologisch probleem dat bij een bedrijf zo groot als Meta gek zou kunnen zijn geweest voor een man die gewend was om code te schrijven en raketten de ruimte in te lanceren.

Dit zou normaal gesproken een deel van het verhaal zijn waar ik wat giswerk over zou willen laten, misschien hoe zo’n spraakmakend vertrek problemen zou kunnen opleveren voor de inspanningen van de Meta in de ruimte, maar lol, Ik denk dat de Meta er goed genoeg aan doet om het zelf van de daken te schreeuwen.