Jann Wenner is na een interview met de Times uit de raad van bestuur van Rock Hall gezet

Jann Wenner, mede-oprichter van het tijdschrift Rolling Stone, werd verwijderd uit de raad van bestuur van de Rock & Roll Hall of Fame Foundation, die hij ook hielp oprichten, een dag nadat een interview met hem was gepubliceerd in The New York Times waarin hij maakte opmerkingen die breed werden bekritiseerd als… seksistisch en racistisch.

De stichting – die de kunstenaars in de Hall of Fame opnam en de organisatie achter het museum in Cleveland was – maakte dit bekend in een korte verklaring die zaterdag werd uitgegeven.

“Jan Wenner is verwijderd uit de Raad van Bestuur van de Rock & Roll Hall of Fame Foundation”, aldus de verklaring. Joel Beresman, president en CEO van de stichting, weigerde verder commentaar toen hij telefonisch werd bereikt.

Maar het ontslag van de heer Weiner komt nadat een interview met The Times, dat vrijdag werd gepubliceerd, samenviel met de publicatie van zijn nieuwe boek ‘The Masters’, waarin zijn decennialange interviews met rocklegendes als Bob Dylan, Mick Jagger en John zijn samengebracht. . Lennon, Bruce Springsteen, Bono – allemaal blank en mannelijk.

In het interview vroeg David Marchese van The Times de heer Weiner, 77, waarom het boek geen vrouwen of gekleurde mensen bevatte.

Over de vrouwen zei de heer Weiner: “Geen van hen was op dat intellectuele niveau welbespraakt genoeg”, en merkte op dat Joni Mitchell “geen rock-‘n-roll-filosoof was.”

Zijn antwoord over kleurkunstenaars was minder direct. ‘Van zwarte artiesten – weet je, Stevie Wonder, geniaal, toch?’ Hij zei. “Ik veronderstel dat als je een breed woord als ‘meesters’ gebruikt, de fout zit in het gebruik van dat woord. Misschien Marvin Gaye of Curtis Mayfield? Ik bedoel, ze praatten niet op dat niveau.”

De opmerkingen van de heer Weiner leidden tot onmiddellijke terugslag, waarbij zijn citaten op sociale media werden bespot en eerdere kritiek op de berichtgeving van Rolling Stone over vrouwelijke artiesten onder de heer Weiner aan het licht kwam. Joe Hagan, die in 2017 een fel kritische biografie van de heer Weiner schreef met de titel ‘Sticky Fingers’, citeerde het commentaar van de feministische criticus Ellen Willis, die het tijdschrift in 1970 ‘Extreem vrouwonvriendelijk“.

De heer Weiner reageerde zaterdagavond niet onmiddellijk op een verzoek om commentaar.

De heer Weiner richtte Rolling Stone in 1967 op samen met muziekcriticus Ralph J. Gleason en maakte er het meest vooraanstaande muziektijdschrift van die tijd van, met diepgaande berichtgeving over rockmuziek, maar ook over politiek en actuele gebeurtenissen. Velen van hen zijn geschreven door sterren van de New Journalism-beweging uit de jaren zestig en zeventig, zoals Hunter S. Thompson. De heer Gleason stierf in 1975.

De heer Weiner verkocht het tijdschrift via een reeks transacties in 2020 en vertrok officieel in 2019. Vorig jaar publiceerde hij een memoires, ‘Like a Rolling Stone’.

De heer Weiner maakte ook deel uit van een groep muziek- en mediabestuurders die in 1983 de Rock & Roll Hall of Fame Foundation oprichtten en in 1986 de eerste klas introduceerde; Het museum in Cleveland werd in 1995 geopend. Dat gold ook voor de heer Weiner zelf Geïntroduceerd in 2004 Als non-performer.

De Rock Hall is bekritiseerd vanwege het relatief kleine aantal vrouwen en artiesten uit minderheidsgroepen die het door de jaren heen heeft geïntroduceerd. Volgens een wetenschapper pas in 2019 7,7 procent Onder de aanwezigen in de zaal bevonden zich vrouwen. Maar sommige critici hebben de recente veranderingen geprezen, en tot de nieuwste lichting inductees behoren Kate Bush, Sheryl Crow en Missy Elliott, samen met George Michael, Willie Nelson, Rage Against the Machine en The Spinners.