James Radu, maker van ‘Musical Poetry’, sterft op 90-jarige leeftijd

Ondertussen besloten Mr. Radu en Mr. Rajni dat hun teksten betere melodieën nodig hadden dan die hij had geschreven, en gingen op zoek naar een legitieme componist om de nummers te verbeteren. De zoektocht leverde de in Canada geboren Galt MacDermot op, een hoogst onwaarschijnlijke keuze: hij was iets ouder dan zijn bandleden en een heteroseksuele stam met een eclectische muzikale achtergrond maar weinig Broadway-ervaring. Mr. MacDermot schreef de melodie voor versies van “Aquarius” en vele andere nummers, in minder dan 36 uur. Het werd meteen duidelijk dat het de perfecte keuze was om de lyrische meditaties van Mr. Radu en Mr. Rajni om te zetten in rockmuziek.

Al snel brak er een demonstratie uit in het kantoor van meneer Papp, waar meneer McDermott de nieuwe liedjes van het trio zong en speelde. Dhr. Bab sprak zijn bewondering uit dat hij het publiek zal openen met het nummer “Hair”.

Echter, nadat hij zichzelf had geraden, annuleerde hij snel zijn show, alleen om te heroverwegen na een backoffice auditie, dit keer met Mr. Radu en Mr. Rajni die het zingen deden. In feite opende Hare het openbare theater op 17 oktober 1967, met de 32-jarige Mr. Rajni aan het hoofd van de cast als George Berger – de nominale leider van de Hippie-stam – maar zonder de 35-jarige Mr. Radu die vond hem de regisseur Display is te oud, Gerard Friedmanom de gedoemde hoofdpersoon, Claude Huber Bukowski, te spelen, hoewel het personage bijna volledig afhankelijk was van Mr. Radu zelf.

“Poëzie” – een bijna impressionistisch sprookje over een zwerm bloemenkinderen in de straten van New York die LSD nemen, rekruteringskaarten verbranden, toeristen shockeren en vrijen voordat ze hun betwiste metgezel, Claude, verliezen in de oorlog in Vietnam – liep voor acht weken in het Anspacher Theater nieuw voor het publiek, wat aanleiding gaf tot mond-tot-mondreclame en recensies die varieerden van verbijstering tot waardering.

Een rijke jonge Midwester met politieke ambities en krachtige anti-oorlogspolitiek genaamd Michael Butler komt tussenbeide om de show te verplaatsen, eerst naar Cheetah, een nachtclub op West 53rd Street, daarna – veel herschreven door Mr. Rado en zijn medewerkers, en met een nieuwe visionaire manager, Tom O’Hurgannu de leiding – naar Broadway, waar Mr. Radu is teruggebracht naar de cast als Claude.