Zullen deze nieuwe erkenningen, waar de Verenigde Staten en de grote Europese landen zich niet bij hebben aangesloten, dichter bij een volledige Palestijnse staat brengen en de levens van de Palestijnen verbeteren?
Ierland, Noorwegen en Spanje erkennen de Palestijnse staat
Deze grotendeels symbolische stap van het trio wordt op 28 mei van kracht en heeft tot doel de gevechten te stoppen en richting een tweestatenoplossing te komen.
Ze heeft kennis. Nationaal volkslied. Diplomaten. Zelfs de internationale toegangscode. In feite heeft driekwart van de 195 landen ter wereld – 143 lidstaten van de Verenigde Naties Naast het Vaticaan en de Westelijke Sahara zeggen ze dat het een land is.
Het besluit van Ierland, Noorwegen en Spanje om te erkennen Onafhankelijke Palestijnse staatHet besluit, dat dinsdag officieel van kracht werd, komt bijna acht maanden na de oorlog van Israël met Hamas in de Gazastrook, en na tientallen jaren van een van ’s werelds meest beruchte en hardnekkige conflicten tussen Israëli’s en Palestijnen.
De Spaanse premier Pedro Sanchez zei dinsdag dat “erkenning van de staat Palestina niet alleen een kwestie van historische rechtvaardigheid is”, maar ook “een fundamentele vereiste als we allemaal vrede willen bereiken.”
Maar wat betekent deze officiële classificatie van het land? Zullen deze erkenningen, waar de Verenigde Staten en de grote Europese landen zich niet bij hebben aangesloten, dichter bij een volledige Palestijnse staat komen en de levens van de Palestijnen verbeteren?
Na het bombardement op Rafah: Netanyahu belooft te zullen blijven vechten totdat we de vlag van de overwinning hijsen
Rowan Nicholson, onderzoeker internationaal recht aan de Australische Flinders University, zei dat kwalificatie als staat doorgaans vier criteria vereist: permanente bevolking, specifiek grondgebied, regering en onafhankelijkheid.
Hij zei dat de vereisten voor een staat enigszins streng zijn en onderwerp van discussie zijn.
“Normen zijn door de eeuwen heen geëvolueerd Oefening Van landen. Er bestaat geen enkele definitieve geschreven versie ervan; “Het is vaag en open voor interpretatie”, zegt Nicholson, die aan rechtszaken heeft gewerkt. internationaal gerechtshofDe in Nederland gevestigde rechtbank in Den Haag heeft Israël vorige week bevolen zijn militaire operatie in Rafah, Gaza, stop te zetten, als onderdeel van een door Zuid-Afrika aangespannen oorlogsmisdadenzaak.
“Maar er is één poging om het op te schrijven waar mensen vaak naar verwijzen Verdrag van Montevideo van 1933. Er zijn uitzonderingen. “Een nieuwe staat kan bijvoorbeeld niet worden gecreëerd door illegaal een bestaande staat binnen te vallen en een deel ervan af te scheiden, zoals Rusland een paar jaar geleden probeerde te doen met Oekraïne.”
In de Palestijnse context is één van de redenen om te twijfelen aan de geschiktheid van Palestina als staat, zoals gedefinieerd door de Conventie van Montevideo en soortgelijke formuleringen, volgens Nicholson, dat het land geen effectieve onafhankelijkheid van Israël geniet.
Het Israëlische leger bezet de Palestijnse gebieden. Israël houdt toezicht op bepaalde aspecten van het burgerleven op de door Fatah geleide Westelijke Jordaanoever, en controleerde zelfs vóór de huidige oorlog grotendeels de toegang tot het door Hamas geleide Gaza.
De Palestijnse staat stap voor stap
Larry Garber, voormalig U ZEI De directeur van de missie naar de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zei dat de Verenigde Staten al lang van mening zijn dat elke officiële erkenning van een Palestijnse staat alleen tot stand mag komen via directe onderhandelingen tussen de betrokken partijen: tussen de Israëli’s en de Palestijnen.
“Jarenlang hebben we allemaal gewerkt volgens de theorie dat dit in fasen moet gebeuren”, aldus Garber. “Eerst moet Palestina de verschillende kenmerken van een staat opbouwen, zoals goed bestuur en een onafhankelijke, effectief functionerende economie, en dan zal een staat het uiteindelijke doel zijn.”
Duitsland en Frankrijk hebben dit standpunt herhaald en blijven dat doen.
De Franse minister van Buitenlandse Zaken Stephane Ségourne zei vorige week in een verklaring: “Ons standpunt is duidelijk: erkenning van een Palestijnse staat is geen taboe voor Frankrijk.” Maar Segorn voegde eraan toe: “Dit besluit moet nuttig zijn, dat wil zeggen dat het een beslissende stap voorwaarts op politiek niveau mogelijk moet maken. Frankrijk is van mening dat de voorwaarden nog niet aanwezig zijn om dit besluit een echte impact te laten hebben.” In dit proces.”
Maya Cross, hoogleraar politieke wetenschappen aan de Northeastern Universiteit in Boston, zei dat de laatste Europese erkenningen in wezen zeggen dat ze de ‘aspiraties’ van een toekomstige Palestijnse staat erkennen.
“Technisch gezien zou je kunnen zeggen dat dit vanuit juridisch oogpunt pure symboliek is. Maar ik denk dat het meer is dan dat, want er is niet alleen sprake van symboliek versus legaliteit. Er is politiek: internationale betrekkingen zitten vol politiek.”
Cross zei dat een “tastbare” impact van de bekentenissen de boodschap is die ze sturen naar de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Netanyahu heeft herhaaldelijk de oproep tot Palestijnse soevereiniteit afgewezen. Zo bracht hij jaren door, Israëlische media beweerden: Het steunen van Hamas in Gaza als tegenwicht voor de pogingen van de Palestijnse Autoriteit vanaf de Westelijke Jordaanoever om vooruitgang te boeken in de richting van een tweestatenoplossing.
Rechtsgeleerden zoals Mark Wheeler, voorzitter van internationaal recht en constitutionele studies aan de Universiteit van Cambridge, zijn het met deze opvatting eens. Hij zei: “De erkennende landen zeggen: we zullen nu de status (van Palestina) veranderen van een entiteit.” Zou moeten Om een staat binnen onze entiteit te zijn Claim Het is een land. Dit maakt het moeilijker voor Israël om het recht van Palestina om een staat te worden te ontkennen. Hij voegde eraan toe dat de bekentenissen opzettelijk waren geformuleerd om Netanyahu’s beweringen tegen te spreken dat er geen tweestatenoplossing mogelijk was.
“Het is een krachtig politiek instrument om Israëls ontkenning van een Palestijnse staat te helpen isoleren,” zei Wheeler.
Erkenning van de Palestijnse staat – en zijn attributen
De bekentenissen hebben echter enkele tastbare gevolgen, zei Garber.
“Ze verbeteren de diplomatieke betrekkingen tussen Palestina en de erkende staat, en maken mogelijk ook de uitwisseling van ambassadeurs mogelijk. Hierdoor kunnen ze meer formele verdragen ondertekenen”, zei hij.
“Of een entiteit nu werkelijk aan de criteria voldoet of niet, de erkennende staat is verplicht om deze om praktische redenen als een staat te behandelen”, zegt Nicholson, de rechtsgeleerde in Australië.
Dit betekent dat het dingen zal doen zoals het accepteren van paspoorten, het verlenen van soevereine immuniteit aan functionarissen, en in het algemeen zal handelen alsof de erkende entiteit het recht heeft om zijn grondgebied te besturen, zei hij.
Simon Harris, premier van Ierland, zei in een duidelijke verwijzing hiernaar, toen hij de erkenning van Palestina door zijn land aankondigde: “Erkenning van Palestina is niet het einde van het proces, maar eerder het begin.”
Slovenië en Malta hebben aangegeven dat zij mogelijk ook een Palestijnse staat zullen erkennen, en Palestijnse functionarissen hebben hun optimisme geuit dat deze binnenkort erkend zou kunnen worden, hoewel de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Yisrael Katz de ontwikkeling beschreef als een boodschap aan de Palestijnen en de wereld dat “terrorisme loont”. .”
“Ik weet niet zeker of dit ons veel helpt.”
Eerder in mei nam de Algemene Vergadering van de VN een resolutie aan waarin werd verklaard dat de Palestijnen in aanmerking komen voor volledig lidmaatschap van de VN. De Algemene Vergadering kan alleen een volledig lidmaatschap toekennen met goedkeuring van de Veiligheidsraad, waartegen de Verenigde Staten waarschijnlijk een veto zullen uitspreken. Een deel van deze Amerikaanse steun aan Israël kan in historische termen worden verklaard.
De Verenigde Staten waren een van de eerste landen die Israël in 1948 als onafhankelijke staat erkenden. Het is een belangrijke wapenleverancier aan Israël. Amerikaanse diplomaten zijn eraan gewend geraakt Israël af te schilderen als de enige democratische en veiligheidspartner in het Midden-Oosten die waarden en belangen deelt met de Verenigde Staten.
Amed Khan, die meewerkte aan de presidentiële campagne van Bill Clinton in 1992, wordt echter omschreven als een zakenman. “Directe Actie Filantroop” Hij, die naar de frontlinie van humanitaire crises reist en zijn persoonlijke rijkdom gebruikt om hulp te kopen en te distribueren, zei dat er een eenvoudiger verklaring is voor waarom de Verenigde Staten een Palestijnse staat niet erkennen.
“Welke gegevens heeft iemand nodig om te zeggen dat de Verenigde Staten in wezen het Israëlische beleid ten uitvoer leggen”, zei hij.
Hij voegde eraan toe: “Het is niet overdreven om te zeggen dat de Verenigde Staten alles doen wat in hun macht ligt om de erkenning van Palestina te voorkomen, omdat dit het vermogen van Palestina beperkt om de functies van de staat lokaal, regionaal en internationaal uit te oefenen.”
Eén voorbeeld, volgens Khan: “De Verenigde Staten kunnen Israël er niet eens van overtuigen zijn landgrens te openen, dus geeft het land uiteindelijk honderden miljoenen dollars uit aan een drijvend dok dat bijna niets te bieden heeft”, verwijzend naar een dok gebouwd door de Pentagon. Het dok kreeg te maken met verschillende problemen bij het uitvoeren van zijn missie.
Omar Shaaban, oprichter van het in Gaza gevestigde Pal-Think Center for Strategic Studies, drukte de kwestie op een meer diplomatieke manier uit.
“Natuurlijk stellen wij deze erkenning op prijs”, zei de Palestijn telefonisch vanuit Brussel, waar hij een ontmoeting had met Europese functionarissen. Shaaban vluchtte drie maanden geleden uit Gaza en woont momenteel in Caïro. “Maar ik weet niet zeker of dit ons veel helpt. De situatie voor de Palestijnen verbetert helemaal niet – met de oorlog in Gaza, de regering in Israël, de Palestijnse verdeeldheid en de angst die we hebben.”
Maandag veroorzaakte een Israëlische luchtaanval een enorme brand waarbij 45 mensen omkwamen in een tentenkamp in de stad Rafah in Gaza. In de nasleep, toen Palestijnse gezinnen zich naar ziekenhuizen haastten om hun doden voor te bereiden op de begrafenis, drongen de wereldleiders aan op de uitvoering van het bevel van het Internationaal Gerechtshof om de aanval te stoppen.
Shaaban zei dat de Palestijnen de Europeanen liever zouden helpen de Israëlische oorlog in Gaza te stoppen dan de staat te erkennen.
‘Laten we hulp zoeken om de moord te stoppen,’ zei hij.
“Extreme internetfanaat. Maker. Amateur coffeeaholic. Gamer. Vriendelijke bacon-fan. Webexpert. Professionele twitterbeoefenaar.”
More Stories
Keir Starmer benoemt een kabinet na zijn verpletterende overwinning bij de algemene verkiezingen
Orkaan Beryl treft het schiereiland Yucatán, Mexico
UK Election Tracker: resultatenkaart van uur tot uur