Hubble’s close-up van de Orionnevel ziet eruit als een surrealistische droomscène: ScienceAlert

Een van de mooiste gebieden van de nachtelijke hemel is te vinden in het sterrenbeeld Orion.

Tussen de sterren Alnitak, Saif en Rigel zweeft een dichte, enorme wolk van interstellair stof en gas. Dit is de Orionnevel, Leef vanuit het materiaal waarin jonge sterren worden geboren en een van de meest bestudeerde en gefotografeerde objecten in de Melkweg.

Verlenging 24 lichtjaarHet is zo dichtbij en groot dat het met het blote oog te zien is.

Vanwege zijn relatieve nabijheid (ongeveer 1344 lichtjaar van de zon) is deze opmerkelijke wolk een belangrijk laboratorium voor het begrijpen van stervorming.

Je hoeft alleen maar in te zoomen op de afbeelding en goed naar de details te kijken.

Deze nieuwe versie van Hubble’s afbeelding van de Orionnevel ziet eruit als slierten van een delicaat gekleurde wolk die de wolk zachtjes tegen de donkere fluwelen achtergrond van de ruimte doet… Maar in het midden is een zeldzame en prachtige kosmische interactie, gelanceerd door de jonge ster IX Ori.

Deze reactie, HH 505 genaamd, is wat bekend staat als het Herbig-Haro-organisme. De vorming ervan vereist een heel speciale reeks voorwaarden.

Ten eerste heb je een babyster nodig. Deze knoop wordt gevormd wanneer een dichte knoop in een moleculaire wolk, zoals een stellaire orion-kraamkamer, instort onder zijn eigen massa. Terwijl het ronddraait, rolt het materiaal uit de wolk eromheen, waardoor de jonge ster kan groeien.

Wanneer dit materiaal zich ophoopt op de jonge ster, kunnen krachtige plasmastralen vrijkomen van de polen van de ster. Men denkt dat een deel van het materiaal dat om de ster draait, langs de buitenste magnetische veldlijnen van de ster naar de polen is verschoven. Deze magnetische veldlijnen werken als een deeltjesversneller, zodat wanneer materie de polen bereikt, deze met ongelooflijke snelheden wordt vrijgegeven.

Het Herbig-Haro-object wordt gevormd wanneer deze jets, die met ongelooflijk hoge snelheden reizen, hard in het omringende gas raken en het opwarmen totdat het helder gloeit. Dit creëert wat lijkt op gloeiende lichtbalken die uit de jonge ster komen.

Deze structuren veranderen snel, zodat astronomen ze kunnen bestuderen om te begrijpen hoe jonge sterren materiaal uit de wolk om hen heen exploderen. Dit sluit de toevoer van gas en stof af die de groeiende sterren voedt, en beperkt de grootte van de volwassen ster.

Kan dit geweldige stukje lucht nog mooier worden?

De nieuwe afbeelding kan worden gedownload in achtergrondformaten van de Hubble-website.