Hubble legt de brullende stormen van de reus en de vulkanische maan Io vast

NASA's Hubble-ruimtetelescoop heeft op 5 en 6 januari 2024 nieuwe beelden van Jupiter vastgelegd, waarbij dynamische weerpatronen en opmerkelijke stormen zoals de Grote Rode Vlek en Red Spot Junior aan het licht kwamen. De waarnemingen maken deel uit van het jaarlijkse Outer Planet Atmospheres Legacy-project. Vulkanische activiteit en oppervlaktekenmerken van Io. Krediet: NASA, ESA, STScI, Amy Simon (NASA-GSFC)

Orkanen, windschering, hevige stormen in de atmosfeer van Jupiter

De grootste en dichtstbijzijnde van de gigantische exoplaneten, DonderdagDe kleurrijke wolken bieden een steeds veranderende caleidoscoop van vormen en kleuren. Het is een planeet met altijd stormachtig weer: orkanen, anticyclonen, windschering en de grootste storm in het zonnestelsel, de Grote Rode Vlek.

Jupiter heeft geen vast oppervlak en is permanent bedekt door ammoniak-ijskristalwolken van ongeveer 48 km dik in een atmosfeer van tienduizenden kilometers diep, waardoor de planeet zijn gestreepte uiterlijk krijgt.

Banden worden geproduceerd door winden die in verschillende richtingen stromen op verschillende breedtegraden met snelheden tot 350 mijl per uur. De lichtere gebieden waar de atmosfeer stijgt, worden zones genoemd. De donkere gebieden waar de wind valt, worden gordels genoemd. Wanneer deze tegengestelde stromingen op elkaar inwerken, ontstaan ​​er stormen en turbulentie.

Hubble volgt deze dynamische veranderingen elk jaar met ongekende helderheid, en er zijn altijd nieuwe verrassingen. De vele grote stormen en kleine witte wolken die in de nieuwste beelden van Hubble te zien zijn, zijn een bewijs dat er momenteel veel activiteit gaande is in de atmosfeer van Jupiter.

Jupiter is gebouwd in strepen van bruinoranje, lichtgrijze, zachtgele en crèmekleuren. Veel grote stormen en kleine witte wolken houden de planeet tegen. De grootste storm, de Grote Rode Vlek, is het meest opvallende kenmerk in het derde deel linksonder in dit tafereel. Rechtsonder bevindt zich een kleine roodachtige anticycloon, Red Spot Jr. Er verschijnt nog een klein rood contrast nabij het midden bovenaan de afbeelding. Rechtsboven in het midden van de rechterafbeelding verschijnen een paar stormen naast elkaar: een dieprode, driehoekige tornado en een rode anti-storm. Aan de linkeronderrand van de afbeelding bevindt zich Jupiters kleine maan Io. De kleurrijke oranje kleur betekent dat er vulkanische uitstroomsedimenten op het oppervlak van Io worden aangetroffen. Krediet: NASA, ESA, Amy Simon (NASA-GSFC)

De Hubble-ruimtetelescoop houdt het stormachtige weer van Jupiter in de gaten

De gigantische planeet Jupiter wordt in al zijn glorie opnieuw bezocht NASAS Hubble-ruimtetelescoop In deze nieuwste beelden zijn beide kanten van de planeet vastgelegd op 5 en 6 januari 2024. Hubble observeert elk jaar Jupiter en andere planeten in het buitenste zonnestelsel Outer Planet Atmospheres Legacy-programma (OPAL). Omdat deze grote werelden omgeven zijn door wolken en bewogen worden door hevige winden, waardoor een steeds veranderende caleidoscoop van weerpatronen ontstaat.

[left image] – De klassieke Grote Rode Vlek is groot genoeg om de aarde op te slokken en staat prominent in de atmosfeer van Jupiter. Rechtsonder, op een hogere zuidelijke breedtegraad, bevindt zich een kenmerk dat ook wel de Red Spot Jr. Deze anticycloon is het resultaat van de gecombineerde stormen van 1998 en 2000 en zag er voor het eerst rood uit in 2006 en werd in de daaropvolgende jaren weer lichtbruin. Dit jaar is het weer een beetje rood. De bron van de rode kleur is onbekend, maar kan een verscheidenheid aan chemische verbindingen omvatten: zwavel, fosfor of organisch materiaal. Terwijl ze op hun pad blijven, maar in tegengestelde richting bewegen, passeert Rode Vlek Junior elke twee jaar de Grote Rode Vlek. In het uiterste noorden verschijnt nog een kleine rode anticycloon.

[right image] – Stormactiviteit komt ook voor op het tegenovergestelde halfrond. Een paar stormen, een dieprode tornado en een roodachtige anti-tornado, verschijnen rechts van het midden naast elkaar. Ze zien er zo rood uit dat het op het eerste gezicht lijkt alsof de knieën van Jupiter gevild zijn. Deze stormen draaien in tegengestelde richtingen, wat wijst op een afwisselend patroon van hoge- en lagedruksystemen. In het geval van cyclonen dalen de wolken aan de randen in het midden naar beneden, waardoor atmosferische mist wordt verwijderd.

Krediet: NASA's Goddard Space Flight Center, hoofdproducent: Paul Morris

Er wordt verwacht dat de stormen elkaar passeren omdat hun rotatie tegen de klok in en tegen de klok in elkaar afstoot. “Veel grote stormen en kleine witte wolken zijn op dit moment een teken van veel activiteit in de atmosfeer van Jupiter”, zegt Amy Simon, Opal-projectmanager bij NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland.

De Galilese maan aan de linkerrand van de afbeelding, Io, is het vulkanisch meest actieve hemellichaam in het zonnestelsel, ondanks zijn kleine omvang (iets groter dan de maan van de aarde). Hubble lost vulkanische uitstroomafzettingen op het oppervlak op. Hubble's gevoeligheid voor blauwe en violette golflengten onthult duidelijk interessante oppervlaktekenmerken. van NASA in 1979 Reiziger 1 Het ruimtevaartuig ontdekte het pizza-achtige uiterlijk en de vulkanen van Io, wat planetaire wetenschappers verraste omdat het een kleine maan is. Hubble ging verder waar Voyager was gebleven en volgde de rusteloze Io jaar na jaar.

De beelden van de Hubble-ruimtetelescoop die in deze geanimeerde wetenschappelijke visualisatie zijn gebruikt, presenteren een volledige cyclus van de gigantische planeet Jupiter. Het is geen real-time film. In plaats daarvan werden Hubble-snapshots van de kleurrijke planeet, gemaakt op 5-6 januari 2024, op een bol gefotografeerd en in modelanimatie geroteerd. De werkelijke rotatiesnelheid van de planeet bedraagt ​​ongeveer 10 uur, wat gemakkelijk in kaart kan worden gebracht door de Grote Rode Vlek te zien komen en gaan tijdens elke voltooide rotatie. Hubble observeert elk jaar Jupiter en andere planeten in het buitenste zonnestelsel in het kader van het Outer Planet Atmospheres Legacy Project (OPAL). Krediet: NASA, ESA, Amy Simon (NASA-GSFC), Joseph DePasquale (STScI)

De Hubble-ruimtetelescoop is al meer dan dertig jaar actief en blijft nieuwe ontdekkingen doen die vorm geven aan ons fundamentele begrip van het universum. Hubble is een project van internationale samenwerking tussen NASA en ESA (Europese Ruimtevaartorganisatie) NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland beheert de telescoop. Goddard werkt samen met Lockheed Martin Space in Denver, Colorado. Het Space Telescope Science Institute (STScI) in Baltimore, Maryland, voert de wetenschappelijke activiteiten van Hubble en Webb uit voor NASA. STScI wordt voor NASA beheerd door de Association of Universities for Astronomical Research in Washington, DC.

Deze serie opnamen met de Hubble Ruimtetelescoop, bestaande uit twaalf panelen, gemaakt op 5 en 6 januari 2024, biedt momentopnamen van de hele cyclus van de reuzenplaneet Jupiter. De Grote Rode Vlek wordt gebruikt om de werkelijke rotatiesnelheid van de planeet, die ongeveer 10 uur bedraagt, te meten. De binnenste Galilese satelliet, Io, is in veel beelden te zien terwijl zijn schaduw over het wolkendek van Jupiter beweegt. Hubble observeert elk jaar Jupiter en andere planeten in het buitenste zonnestelsel in het kader van het Outer Planet Atmospheres Legacy Project (OPAL). Krediet: Amy Simon (NASA-GSFC)