december 23, 2024

Koninkrijksrelaties

Dagelijks meer nieuwsberichten dan enige andere Nederlandse nieuwsbron over Nederland.

Hubble detecteert enorme komeet die in 2031 langs de zon zal slingeren

Hubble detecteert enorme komeet die in 2031 langs de zon zal slingeren

Hoewel kometen kunnen worden onderscheiden door hun vloeiende staarten, die zich miljoenen kilometers kunnen uitstrekken, is de kern van een komeet zijn vaste kern. Deze kern bestaat uit ijs en stof en vormt een smerige sneeuwbal.

Hoewel de meeste bekende komeetkernen enkele kilometers breed zijn, hebben astronomen die de Hubble-ruimtetelescoop gebruiken komeet C/2014 UN271 ontdekt met een kern van 85 mijl breed. Dat is meer dan twee keer de breedte van Rhode Island.

Deze kern is ongeveer 50 keer groter dan die van andere kometen, en de massa wordt geschat op ongeveer 500 biljoen ton, wat 100.000 keer groter is dan de massa van een typische komeet.

De komeet beweegt met een snelheid van 22.000 mijl per uur van de rand van ons zonnestelsel en zal ons in 2031 naderen. Maar hij zal nooit dichterbij komen dan een miljard mijl van de zon – slechts een beetje verder dan de afstand tussen de aarde en Saturnus.

De komeet werd ontdekt door astronomen Pedro Bernardinelli en Gary Bernstein tijdens het onderzoeken van archiefbeelden gemaakt door de Dark Energy Survey van het Cerro Tololo Inter-American Observatory in Chili. De komeet werd voor het eerst gezien in 2010 oftewel Komeet Bernardinelli-Bernstein Ter ere van zijn ontdekkers. Sindsdien hebben astronomen de komeet waargenomen met grond- en ruimtetelescopen.
Deze grafiek vergelijkt de grootte van de vaste, ijzige kern van komeet Bernardinelli-Bernstein met verschillende andere kometen.
In januari maakten onderzoekers met de Hubble-ruimtetelescoop vijf foto’s van de komeet. De afbeeldingen maken deel uit van een nieuwe studie die dinsdag is gepubliceerd in Astrofysische journaalbrieven.

Studie co-auteur David Jewett, hoogleraar planetaire wetenschappen en astronomie aan de Universiteit van Californië, Los Angeles, zei in een verklaring. “We hebben altijd vermoed dat deze komeet groot moet zijn omdat hij zo helder is op zo’n grote afstand. Nu bevestigen we dat dat zo is.”

Kometen zijn overblijfselen uit de begintijd van het zonnestelsel, ijzige overblijfselen uit de tijd dat de planeten werden gevormd. De zwaartekracht van de grootste van de planeten heeft kometen in de Oortwolk geduwd, en de wolk is nu de thuisbasis van verre kometen aan de rand van ons zonnestelsel die zich uitstrekt tot in de verre ruimte. Kometen keren terug naar de zon wanneer hun banen worden onderworpen aan de zwaartekracht van passerende sterren.

De grootste bekende komeet komt dicht genoeg bij ons om zichtbaar te zijn

Binnen een paar miljoen jaar zal de baan van komeet Bernardinelli-Bernstein terugkeren naar de Oortwolk.

“Dit is verbazingwekkend, gezien hoe actief het is als het nog ver van de zon is”, zei hoofdauteur Man Tu Hui, universitair hoofddocent aan de Macau University of Science and Technology in Taipa, Macau, in een verklaring. “We dachten dat de komeet erg groot zou zijn, maar we hadden de beste gegevens nodig om dat te bevestigen.”

Het onderzoeksteam gebruikte Hubble-gegevens om de kern van een komeet te onderscheiden van de coma, of de stoffige envelop die een komeet omringt wanneer deze de zon nadert.

De hitte van de zon verwarmt de komeet als deze nadert, waardoor delen ervan sublimeren of van een vaste stof naar een gas gaan. Deze bewolkte coma is de reden waarom kometen er zo mysterieus uitzien als we ze door telescopen zien.

Jewett zei dat de analyse van het team niet alleen de grootte van de kern onthulde, maar ook het feit dat het donkerder is dan steenkool.

Van Alcor tot Zappafrank: hoe de sterren en hemellichamen hun naam kregen

De komeet maakt een elliptische baan van 3 miljoen jaar lang. Het is nu minder dan twee miljard mijl van onze zon.

Astronomen hopen dat een studie van komeet Bernardinelli-Bernstein meer zal onthullen over de Oortwolk, die voor het eerst werd verondersteld door de Nederlandse astronoom Jan Oort in 1950. De wolk blijft theoretisch omdat hij te ver weg is om waar te nemen, dus de grootste structuur in onze zonnestelsel is in wezen onzichtbaar.

NASA’s Voyager-ruimtevaartuig zal de binnenste Oort-wolk pas over 300 jaar bereiken – en het kan 30.000 jaar duren om er doorheen te gaan. Maar elke komeet die de zon nadert, onthult meer details over zijn mysterieuze thuis.