Hoe het internationale ruimtestation te verbranden?

Het kostte NASA en zijn partners tussen 1998 en 2010 bijna veertig vluchten om bijna 900.000 pond aan verschillende eenheden in de baan van $ 100 miljard van het internationale ruimtestation te brengen. Maar tegen het einde van dit decennium, meer dan 30 jaar nadat het eerste onderdeel van het ISS de atmosfeer brak, zal het ISS het einde van zijn eerbiedwaardige leven bereiken en worden ontmanteld ten gunste van Een nieuw, particulier kader van orbitale onderzoeksstations.

Het probleem van NASA is wat te doen met het internationale ruimtestation als het officieel is gesloten, omdat we het niet op zijn plaats kunnen laten. Zonder regelmatige ladingen van reactant om het station op koers te houden, zal de baan van het ISS uiteindelijk verslechteren tot het punt waarop het voorwaartse momentum onvoldoende is om de effecten van lucht wolkenDaarna keerde hij terug naar de aarde. Dus, in plaats van te wachten tot het ISS vanzelf uit zijn baan komt, of het laat waar het is Voor Russen om te gebruiken als schietoefeningenIn plaats daarvan zal NASA het station van een hoogte laten vallen, zoals Vader Palpatine deed.

NASA is geen onbekende voor Afvalverwijdering door luchtverbranding. Het ruimteagentschap vertrouwt er al lang op voor afvalverwijdering, gebruikte lanceervoertuigen en verlaten satellieten. Zowel de Amerikaanse satellietstations Skylab als het Russische Mir werden op deze manier stilgelegd.

Skylab was het eerste ruimtestation in Amerika, 24 weken lang was het in gebruik. Toen de laatste bemanning van 3 astronauten begin 1974 vertrok, werd het station uiteindelijk opgevoerd tot 11,8 mijl verder in De baan van de begraafplaats is 289 mijl lang. De verwachting was dat het daar zou blijven tot de jaren tachtig, toen de verhoogde zonneactiviteit van de 11-jarige zonnecyclus het uiteindelijk in de vurige toegang sleepte. Astronomen hebben de relatieve sterkte van deze zonne-gebeurtenis echter verkeerd berekend, wat leidde tot de ondergang van Skylab in 1979.

In 1978 speelde NASA met het idee om zijn binnenkort te voltooien spaceshuttle te gebruiken om Skylab in een hogere baan om de aarde te stuwen, maar verliet het plan toen duidelijk werd dat de shuttle niet op tijd zou eindigen vanwege versnelling. tafel opnieuw in te voeren. Het bureau verwierp ook een voorstel om het station met raketten op te blazen terwijl het nog in een baan om de aarde was. Het station viel uiteindelijk op 11 juli 1979, hoewel het niet zo snel in de atmosfeer opbrandde als NASA had verwacht. Dit veroorzaakte wat Vrij grote stukken van wrakstukken om het beoogde doel in de Indische Oceaan ten zuidoosten van Zuid-Afrika in te halen en in plaats daarvan te landen in Perth, Australië. Hoewel NASA een kans van 1 op 152 berekende dat een stuk van het laboratorium iemand zou kunnen raken terwijl het uit de baan was, werden er geen verwondingen gemeld.

Durbet Meyer verliep soepeler. Na 15 jaar dienst werd het op 23 maart 2001 in drie fasen gedropt. Ten eerste mocht zijn baan verslechteren tot een hoogte van 140 mijl. Vervolgens werd het Progress M1-5-ruimtevaartuig – een bevestigbare raket die speciaal is ontworpen om de baan van het station vrij te maken – gekoppeld aan Mir. Vervolgens ontstak het zijn motor voor iets meer dan 22 minuten om Mir precies te positioneren op een verre uitgestrektheid van de Stille Oceaan, ten oosten van Fiji.

Wat de aanstaande ondergang van het internationale ruimtestation betreft, heeft NASA een plan – of op zijn minst een goed idee – voor wat er zal gebeuren. “We hebben veel studies gedaan”, zegt Kirk Shereman, plaatsvervangend programmamanager voor het ruimtestation van NASA, Vertellen Space.com in 2011. “We hebben een baan en een snelheidsverandering gevonden waarvan we denken dat ze haalbaar zijn, waardoor een puinspoor ontstaat dat volledig in het water ligt in een onbewoond gebied.”

Volgens NASA-normen – in het bijzonder NASA-STD-8719.14A, Orbital Debris Reduction Operation Het risico op slachtoffers op de grond is beperkt tot minder dan 1 op 10.000 (<0,0001). Echter, Een door de IS’s uitgevoerd onderzoek uit 1998. Mission Integration Office Ik ontdekte dat een ongecontroleerde terugkeer een onaanvaardbare hitkans van 0,024 tot 0,077 (2 op 100 tot 8 op 100) met zich mee zou brengen. Een aantal beheersbare uitschakelingsalternatieven wordt al tientallen jaren besproken, waaronder het verder in een baan om de aarde duwen van het internationale ruimtestation in het geval van een onverwachte evacuatie van de bemanning van het station.

“We hebben aan de plannen gewerkt en de plannen regelmatig bijgewerkt”, vervolgde Shereman. “We willen niet in een situatie komen waarin we het station niet veilig uit de baan kunnen halen. Het maakt vanaf het begin deel uit van het programma.”

Ongeveer een jaar voor de geplande sluitingsdatum zal NASA het International Space Station toestaan ​​​​om uit zijn normale baan van 240 mijl te degraderen en een onbemand ruimtevaartuig (USV) naar het station sturen om het terug naar de aarde te stuwen. De laatste bemanning zal worden geëvacueerd uit het internationale ruimtestation net voordat het station een hoogte van 115 mijl bereikt, waarna de aangesloten USV zijn raketten zal lanceren in een reeks niet-orbitale brandwonden om het station op zijn ophaalpad over de Stille Oceaan.

NASA heeft nog niet besloten welke USV zal worden ingehuurd. 2019-plan goedgekeurd door de NASA Safety Council, zo spoedig mogelijkRoscosmos moet een ander Progress-ruimtevaartuig voorbereiden en sturen om te doen wat het met Mir heeft gedaan. Dit voertuig is echter mogelijk niet echt beschikbaar wanneer het ISS moet landen vanwege: De inzet van Rusland voor het ISS-programma eindigt in 2024. In april vorig jaar, Russische staatsmedia beginnen ophef te maken dat de staat het station in 2025 volledig zal verlatenDelen van dit station zullen waarschijnlijk worden gestript voor hergebruik op het volgende nationale station, waardoor het internationale ruimtestation geen betrouwbare manier heeft om de baan te doorbreken. Het robottransportvoertuig van de European Space Agency of het multifunctionele voertuig Orion van NASA, hoewel nog in ontwikkeling, zijn potentiële alternatieven om vooruitgang te boeken.

“NASA blijft samenwerken met haar internationale partners om te zorgen voor een veilig de-baanplan voor het station en overweegt een aantal opties”, zei woordvoerster Leah Cheshire. UPI via e-mail in 2021, weigerend om uit te wijden over wat die opties zouden kunnen inhouden, maar eraan toevoegend dat elke missie uit de baan zou worden “gedeeld door het ISS-partnerschap en op dit moment gevoelig zou zijn voor onderhandelingen”.

De val van het internationale ruimtestation zal zeker een evenbeeld zijn Het internationale rumoer rond de ondergang van Skylab, maar het is nog bijna een decennium verwijderd en er moet nog veel wetenschappelijk onderzoek worden gedaan. volgens Januari 2022 Verhuizen naar het internationale ruimtestation Overdracht:

Het internationale ruimtestation gaat nu zijn derde en meest productieve decennium van gebruik in, inclusief onderzoeksontwikkeling, commerciële waarde en wereldwijd partnerschap. Het eerste decennium van het ISS was gewijd aan assemblage, en het tweede decennium was gewijd aan onderzoek, technologische ontwikkeling en het leren hoe deze activiteiten effectiever in de ruimte kunnen worden uitgevoerd. Het derde decennium is het decennium waarin NASA ernaar streeft menselijke verkennings- en onderzoekstechnologieën te valideren om verkenning van de diepe ruimte te ondersteunen, medische en ecologische voordelen voor de mensheid terug te brengen, door te gaan met het demonstreren van het Amerikaanse leiderschap in een lage baan om de aarde door middel van internationale partnerschappen, en de basis voor de toekomstige commercialisering van LEO.

Meer dan de helft van de experimenten die tegenwoordig op het internationale ruimtestation ISS worden uitgevoerd, zijn volgens het rapport – waaronder bijna twee dozijn commerciële faciliteiten – voor niet-NASA-gebruikers: “honderden experimenten van andere overheidsinstanties, de academische wereld en commerciële gebruikers om voordelen terug te brengen aan mensen.” en de industrie ter plaatse. Deze toestroom van tropische commerciële activiteit zal naar verwachting de komende jaren toenemen – en wordt actief aangemoedigd – zodat de mensheid gezamenlijk de droom van Jeff Bezos om te bouwen kan realiseren. Een bedrijfscomplex voor gemengd gebruik in een lage baan om de aarde.