Het lang verloren gewaande continent Argoland is gevonden na een verdwijning van 155 miljoen jaar

Raar maar waar

door Alex Mitchell

Het mysterie van een landmassa die zich heeft losgemaakt van het hedendaagse West-Australië en na 155 miljoen jaar naar zee is afgedreven, is opgelost.

Ten slotte hebben geologen van de Universiteit Utrecht in Nederland de lagere uitbreiding geïdentificeerd – weg Onder het aardoppervlak.

De ongrijpbare 5.000 kilometer lange uitgestrektheid, die wetenschappers nu Argoland noemen – dat ooit deel uitmaakte van het supercontinent Gondwana – dreef aanvankelijk naar het noordwesten, waar nu veel eilanden van Zuidoost-Azië liggen. Volgens onderzoekers.

Het is sindsdien in verschillende fragmenten uiteengevallen, en hoewel er weinig bewijs overblijft van het bestaan ​​van Argoland, wijst het werk van geologische onderzoekers het naar de bodem van de bossen van Indonesië en Myanmar.

Om meer over Argoland te weten te komen, vergeleken ze het met een ander prehistorisch continent genaamd Groot-Adria, dat in 2019 werd herontdekt. ​​Adria viel ook uiteen in meerdere delen die zich splitsten in oceaanbekkens voordat het één enkele tektonische plaat werd. Eeuwen geleden werd het opgenomen in de aardmantel en het enige overgebleven bewijs van zijn bestaan ​​is de bovenste laag die de bergen in Zuid-Europa vormde.

De zoektocht naar Argoland in Zuidoost-Azië leverde minder bewijs op omdat er geen sporen achterbleven in de rotsformaties. Het kostte onderzoekers zeven jaar om solide conclusies te trekken toen ze de structuur van verschillende eilanden onderzochten, waaronder Sumatra, de Andaman-eilanden, Borneo, Sulawesi en Timor.

“We hadden letterlijk te maken met eilanden van informatie, daarom duurde ons onderzoek zo lang. We hebben zeven jaar besteed aan het oplossen van de puzzel”, zegt universitair onderzoeker Eldert Advocaat. “De situatie in Zuidoost-Azië is heel anders dan in plaatsen als Afrika en Zuid-Amerika. , waar het continent is verdeeld.” In tweeën. Argoland is in veel verschillende stukken opgesplitst. Dit belemmerde ons zicht op de continentale reis.

Advocaat kwam er uiteindelijk achter dat de vele delen van Argoland hun afzonderlijke bestemmingen hadden bereikt, allemaal binnen hetzelfde tijdsbestek. Uiteindelijk ontdekten ze dat Argoland tussen aangrenzende geologische systemen in zowel de Himalaya als de Filippijnen uitstak.

Dit bewijs was cruciaal voor het identificeren van de grotere maar verborgen locatie van het continent, een locatie die uit verschillende delen bestond en een archipel werd, gescheiden door oceaanbekkens in plaats van één enkele, verenigde landmassa.

“De splitsing van Argoland begon ongeveer 300 miljoen jaar geleden”, zegt Douwe van Hinsbergen, een geoloog aan de Universiteit Utrecht. Het gebeurde ongeveer 215 miljoen jaar geleden, toen een gebeurtenis het desintegratieproces versnelde en in vele dunne stukjes brak.

Hun ontdekking is volgens van Hinsbergen gunstig voor de aardwetenschappen.

“Dergelijke reconstructies zijn essentieel voor ons begrip van processen zoals de evolutie van biodiversiteit en klimaat, of voor het vinden van grondstoffen”, zei hij. “Op een fundamenteler niveau: begrijpen hoe bergen ontstaan ​​of leren over de drijvende krachten achter platentektoniek; twee nauw verwante verschijnselen.”