“Het is als zuurstof – het is overal!” Waarom staat Korea bekend om zijn galop, de coolste popmuziek die je je kunt voorstellen | K-pop

aBij de laatste opheffing van de COVID-beperkingen hangt er weer muziek in de lucht in Seoul. Maar in 2022 is het niet alleen K-pop En westerse liedjes zorgen voor de soundtrack van de hoofdstad van Zuid-Korea. Om elke hoek loert een ander geluid.

Het klinkt uit de draagbare stereo’s van handelaren op groente- en fruitmarkten, en wordt gezongen in noraebang (Karaoke)cabines in Nagun-dong. Ik hoor het in tweedehands muziekwinkels in Euljiro, waar het zich van vloer tot plafond opstapelt in bundeltjes cd’s en cassettes ter grootte van een bumper. Als ik de tv aanzet, is hij er weer – gepresenteerd in variétéshows en pakkende talentenjachten. Sterren van het genre verlichten achterafstraatjes en wolkenkrabbers op gescheurde digitale posters en billboards. “Het is als zuurstof”, zegt de dansproducent 250. De beats, goedkope keyboardgeluiden en emotionele vocale uitvoeringen hoor ik overal waar ik ga.. “Het is overal.”

Dit is het ppongjjak – Heropleving van het eeuwenoude K-pop-genre, ook wel draf genoemd. Tot voor kort was het alleen populair onder ouderen, die ernaar luisteren tijdens bergwandelingen en tijdens streekbustochten (zoals getoond in laatste scene “Moeder 2009” geregisseerd door “Parasite” Bong Joon Ho). Nu vindt het weer een plek in de underground en in de mainstream. Deze onverwachte heropleving lijkt veel locals te verbazen: een kroegbezoeker gebruikt het woord ‘gênant’ om de belachelijke mengeling van dit soort sombere gedichten en extatische ritmes in Europese dansstijl te beschrijven. Maar jonge artiesten nemen deze twijfelachtige stemmen op in hun tracks, en de revival dreigt nu de grenzen van Korea te doorbreken.

De naam komt van een eenvoudig ritme dat de muziek ondersteunt: ppongjjak Het is een klanknabootsing die herhaalde beats van één tot twee simuleert, waarbij de eerste lettergreep een krachtige slag aangeeft en de tweede lettergreep een flikkerende hinderlaag. Hij draagt ​​live beats die het gemakkelijk maken om te zingen en dansen, met hogere vocale tonen geleverd met een techniek die bekend staat als kkeokk ki (Wat betekent om te buigenEn de of het geluid breken). Ondertussen belichamen emotionele teksten en vrolijke en droevige melodieën een emotie Han – Een term die een gevoel van gedeeld verdriet of geweeklaag beschrijft. Lokale muziekvideoproducent Kim Kyuseo van Spire Productions werpt drafeigenschappen op en ons cadeau ppongjjak In Shakespeare’s termen: “Het is als tragedie en komedie”, zegt hij, met nadruk op de emotionele vocale uitvoeringen van de eerste en de waanzinnige ritmes van de laatste. “Ze dansen van hun pijn.”

Noch experts, noch hobbyisten kunnen het erover eens zijn of ze in feite hetzelfde zijn of slechts verschillende draden van één soort – maar hoe dan ook, wortels ppongjjak Het gaat terug tot het begin van de twintigste eeuw, toen Japan een onverdeeld Korea bezette. Forel is afgeleid van foxtrot, zegt Alex Taek-Gwang Lee, hoogleraar culturele studies aan de Kyung Hee University. De dansstijl met twee beats werd in de jaren twintig door Japan in Korea geïntroduceerd als onderdeel van een “jazz-age-beïnvloed cultureel fenomeen in Amerika”. Toen de heersende klasse in het hele land grote balzalen opende (deels geïnspireerd door die in Blackpool en andere Britse steden, zegt Lee), combineerden inheemse Koreanen het met de traditionele muziek van de werkende mensen – en de draf was geboren.

Dit literaire genre heeft sindsdien een complexe geschiedenis doorgemaakt. Ze was verantwoordelijk voor de eerste K-popartiesten, waaronder: Nam Jin En de na hoon a, tijdens de hoogtijdagen van het genre in de jaren zeventig. beroemde jogger Zanger Sim So Bong, was zelfs aanwezig bij de moord op president Park Chung-hee in 1979; Ze had die avond op het banket gezongen voor de militaire dictator. Maar het is sinds het einde van de jaren zestig ook meermaals veroordeeld, toen verschillende regeringen probeerden Japanse invloeden uit de samenleving te bannen. Debat gaat verder over de vraag of de draf melancholie is – geïllustreerd door de thema’s van populaire liedjes zoals Yi Hae-yeon Hartverscheurend Mary Hill en slaap lekker uit Busan afscheidsstation – Maakt het Koreaans van aard, of de stijl is afgeleid van het Japans Inca’s (Misschien het meest bekende type voor westerlingen van het gebruik ervan in dood Bill Geluidsopname).

Tegen de jaren negentig werden jonge Koreanen steeds optimistischer en was er weinig ruimte voor de droevige muziek van de oudere generatie. .’s nieuwe geluid K-pop – Beïnvloed door dance, R&B en hiphop van buitenaf – brak hij in met de tijdgeest. maar de draf Het ging nooit weg, en eind 2010 werd een onverwachte opleving gekatalyseerd door het debuut van de X Factor-achtige tv-talentenshow waarin de deelnemers optreden in een traditionele emotionele stijl – een van de afleveringen die werd bekeken door meer dan een derde van de totale Koreaanse tv-publiek.

Luister naar een single Mijn sterrenliefde Door winnaar Mr. Trout Lim Young Woong, ik kan het niet helpen, maar herinner me de houding van Gareth Gates Onbeperkte melodie Uit de eerste serie van Pop Idol. Maar Lims populariteit is onmiskenbaar: hij heeft meer dan 1,3 miljoen abonnees op zijn YouTube-kanaal, zijn gezicht staat momenteel op een videobillboard van 10 verdiepingen in de bloeiende universiteitswijk van Hongdae en hij is net zo alomtegenwoordig als BTS bij souvenirstalletjes in het marktgebied. Insa-dong.

Je ziet sommige hoeken van de pers deze heropleving van de draf Interesse als slechts een onderdeel van de “newtro”-trend (een combinatie van de woorden “new” en “retro”): een fenomeen in de jeugdcultuur dat wordt gekenmerkt door vintage kostuums, grafische ontwerpen en interieurontwerpen, en de populariteit van Koreaanse drama’s zoals The Master of Zonneschijn. Maar de drafindustrie is ook aantrekkelijk geworden voor zangers en muzikanten met grote carrièreambities.

Hij legt me uit dat de “idool”-industrie voor mainstream K-popsterren “zeer beperkend is. Je moet er goed uitzien, goed zijn in dansen, je moet zorgen voor het publiek en voor marketing – het is alsof je een model of een godin.” Aan de andere kant, meer speciale draf of ppongjjak De markt (Lee gebruikt de termen door elkaar) “is een plek waar mensen die gewoon goede zangers of goede muzikanten willen zijn zich kunnen concentreren op kunst.” Het is een punt dat wordt bevestigd door K-popsterren als Lizzie, die eerder in de K-pop meidengroep After School werkte. bracht een draflied uit, Geen gemakkelijke meidAls haar eerste single in 2015 vertelde ze dat jaar aan MBN Star: “Idol-muziek duurde niet lang… Ik dacht dat drafmuziek langer op de muziekmarkt zou blijven.”

Het zijn niet alleen reality-tv-sterren en grote entertainers die de opwekking zullen bijwonen. Ik kwam het gezicht tegen van een technoforelpionier in de jaren 90 epaxaLee, ook bekend als Dr. Lee, werd opgeblazen tegen de zijkant van een muur in de bruisende wijk Euljiro – een voormalige industriestad waar nu nachtbars bier en gebakken kip worden geserveerd aan klanten die op plastic stoelen zitten. Hij is een van de vooraanstaande staatslieden die profiteerde van: ppongjjak Rebirth, met nieuwe shows en een album in de pijplijn; Ik hoor een nummer dat er verdacht veel op lijkt aap magie Nog dezelfde dag lawaai van een draagbare stereo.

Epaksa is ook te gast geweest op het album van een van de populairste jonge dansproducenten van het land. Het in Seoul gevestigde label 250 staat bekend om het creëren van beats voor BTS en het produceren van het Koreaanse hiphopicoon E Sens. Maar op zijn debuut solo-album, Ppong (die hilarisch vasthoudt aan stereotiepe poses gevonden in draf cd-covers), creëerde hij een combinatie van vooruitstrevend ppongjjak Die de droefheid of melancholie die inherent zijn aan het genre vastlegt, terwijl elementen van moderne dansmuziek zijn verwerkt.

“Bongjak Vaak is de muziek heel snel, bijna als een trommel’, zegt hij, terwijl hij de ongebonden dansstijlen van de jaren ’90 vergelijkt met de dansstijlen van ppongjjak experts. Hij checkt Italiaans canzon En de Frans chanson Als verwanten van deze soort door hun melancholische en nostalgische stemmen. Ze deelt thema’s met Amerikaanse countrymuziek: “Ze missen thuis.” En in zijn plakkerige baslijnen en “goedkope en plakkerige” geluiden biedt het parallellen met de Italiaanse disco in de jaren ’70 en ’80: “Chasing Giorgio Moroder”, zegt 250, “straight ppongjjak. “ Hij heeft gelijk: de pulserende dubbele beat, de soulvolle melodieën, de gedateerde klanken – het is er allemaal.

Kan een Koreaanse culturele eigenaardigheid leuk vinden? ppongjjak Ooit in het Westen gezaaid? Het is al gebeurd, zij het op kleine schaal. Epaksa’s belachelijke videoclip voor het nummer 2000 ruimte fantasie Hij zag hem demonstreren voor de Big Ben, Trafalgar Square en zelfs de piramides van Gizeh. De Korea Tourism Organization is indrukwekkend voel het ritme Spot – dat in 2021 regelmatig werd uitgezonden op het London East Asian Film Festival en bijna 50 miljoen keer bekeken werd op YouTube – belicht de muzikale uitvoering van de Koreaanse band Leenalchi. Het nummer combineert rock en Koreaanse tradities Pansori (folk)zingt met onmiskenbare korting ppongjjak kom hierheen.

Maar in 2022 hebben 250 mensen misschien de grootste kans – sommigen zouden zeggen een risico – om het genre wereldwijd te veroveren. Voor een groot deel ziet de Ppong eruit alsof hij is ontworpen om te dienen als ondersteuning voor de dravende draf zangers van welke taal dan ook om meer uit te voeren, en terwijl de overweldigende tonen van één tot twee soms herinneren aan de zwoele stemmen van gelukkige puristen, de rijke en kleurrijke melodieën op nummers als ontploffing bus En de achterruit Het doet me alleen maar denken aan de deal met Ben Todd Terry, de sterren van de Britse indie elektronische muziek Metronomy, of de Japanse elektronische muziekgigant Yellow Magic Orchestra.

Twee maanden na de release van het album debuteerden 250 tijdens hun eerste show op een gerespecteerd radiostation in Londen Radio NTS – Het staat vol met houten balken met een draf En de ppongjjak Stemmen, waaronder stukken van Nam Jin en Na Hoon-a. Met een K-popcultuur die geen teken van vertraging vertoont, wie zal het zeggen? Pongjak – Of in ieder geval een nieuwe gekke hybride ervan – zou het niet de volgende grote exporttrend van Korea zijn? In Londen wachten karaokecabines.