Het hitteschild waarmee mensen op Mars kunnen landen, wordt de ruimte in gelanceerd

Meld u aan voor de Wonder Theory-nieuwsbrief van CNN. Verken het universum met nieuws over verbazingwekkende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
–

Toen begin donderdag een polaire satelliet werd gelanceerd die was ontworpen om de weersvoorspelling te verbeteren, werd een experimenteel hitteschild geplaatst. Mensen zouden op Mars kunnen landen.

De twee afzonderlijke missies werden gelanceerd aan boord van een United Launch Alliance Atlas V-raket van Space Launch Complex-3 op de Vandenberg Space Force Base in Lombok, Californië.

Beide missies waren oorspronkelijk gepland voor 1 november, maar een defecte batterij in de bovenste trap van de raket zorgde voor vertraging. Ingenieurs hebben de batterij verwisseld en opnieuw getest om de weg vrij te maken voor een nieuwe lanceringsdatum.

De National Oceanic and Atmospheric Administration en NASA lanceren sinds 1960 weersatellieten. Het Joint Polar Satellite-2-systeem, of JPSS-2, zal het derde zijn in een vloot van NOAA’s nieuwste generatie van in een polaire baan draaiende omgevingssatellieten.

De sonde zal gegevens verzamelen die wetenschappers kunnen helpen bij het voorspellen van en voorbereiden op extreme weersomstandigheden zoals orkanen, sneeuwstormen en overstromingen.

De satelliet zal bosbranden en vulkanen kunnen monitoren, de oceanen en atmosfeer kunnen meten en stof en rook in de lucht kunnen detecteren. Het zal ook de ozonlaag en de atmosferische temperatuur monitoren, wat meer inzicht geeft in de klimaatcrisis.

Eenmaal in een baan rond de planeet van de Noordpool naar de Zuidpool, zal de satelliet worden omgedoopt tot NOAA-21. Volgens de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) zal de satelliet elke plek op aarde minstens twee keer per dag in de gaten houden. En wanneer u het weer op uw telefoon controleert, wordt deze gevoed met gegevens die door de satelliet zijn vastgelegd.

JPSS-2 voegt zich bij twee andere satellieten, het Suomi National Polar-Orbating Partnership en NOAA-20, die samen het Joint Polar Satellite System vormen.

“JPSS biedt meer dan tweemaal daagse waarnemingen over de Atlantische Oceaan en de Stille Oceaan, waardoor meteorologen weersystemen kunnen volgen waar we geen gebruik maken van weerballonnen, en slechts beperkte boeien, vergeleken met het dichte netwerk van weerstations boven de grond,” zei Jordan Gerth . , een meteoroloog en satellietwetenschapper voor de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) National Weather Service voorafgaand aan de lancering.

De secundaire lading die de rit op de raket vermindert, is NASA’s Low Earth Orbital Flight Test Demonstration of Inflatable Speed ​​Deceleration Technology, of LOFTID.

De missie is ontworpen om de opblaasbare hitteschildtechnologie te testen die nodig is om bemande missies op Mars en grotere robotmissies op Venus of Titan op de maan van Saturnus te landen. Iets als LOFTID kan ook worden gebruikt bij het terugbrengen van enorme ladingen naar de grond.

Het sturen van robot- of menselijke ontdekkingsreizigers naar andere werelden met een atmosfeer kan moeilijk zijn omdat de huidige boog, of hitteschilden, die worden gebruikt, afhangt van de grootte van de lijkwade van de raket.

Maar de opblaasbare antenne kan die afhankelijkheid omzeilen – en zwaardere missies naar verschillende planeten ontgrendelen.

Wanneer een ruimtevaartuig de atmosfeer van een planeet binnengaat, botst het met aërodynamische krachten, die de snelheid helpen vertragen.

Op Mars, waar de dichtheid van de atmosfeer slechts 1% van die van de aarde is, is extra hulp nodig om de weerstand te creëren die nodig is om de afdaling van het ruimtevaartuig veilig te vertragen.

Daarom geloven NASA-ingenieurs dat een grote, inzetbare antenne zoals LOFTID, die wordt opgeblazen en beschermd door een flexibel hitteschild, druk kan uitoefenen op de remmen tijdens het reizen door de atmosfeer van Mars.

De aeroshell is ontworpen om meer wolken in de bovenste atmosfeer te creëren om het ruimtevaartuig sneller te laten vertragen, wat ook een deel van de oververhitting voorkomt. LOFTID is ongeveer 6 meter breed.

Ongeveer 90 minuten nadat JPSS-2 en LOFITD de ruimte zijn ingeschoten, zal de technologiedemonstratie zich van de polaire satelliet verwijderen zodra deze een baan om de aarde heeft bereikt en zal de extreem korte LOFTID-missie beginnen.

Na het opblazen wordt de LOFTID door de bovenste trap van de raket geleid.

Dan zal de atmosfeer zich scheiden van de bovenste trap en proberen de atmosfeer vanuit een lage baan om de aarde opnieuw binnen te gaan om te zien of het hitteschild effectief is in het vertragen en overleven.

Sensoren aan boord van de LOFTID registreren de hitteschildervaring tijdens zijn gruwelijke afdaling. Zes camera’s zullen 360-graden video van het LOFTID-experiment vastleggen, zei Joe Del Corso, LOFTID-projectmanager bij NASA’s Langley Research Center.

Bij terugkeer zal de LOFTID temperaturen tot 3.000 graden Fahrenheit tegenkomen en snelheden bereiken van bijna 18.000 mijl per uur. De laatste test zijn de materialen die zijn gebruikt om de opblaasbare structuur te bouwen, waaronder een geweven keramische stof genaamd siliciumcarbide.

Verwacht wordt dat het 500 mijl voor de kust van Hawaï zal vallen, waar het het Heroshell-team zal heroveren.

Momenteel kan NASA een ton (2.205 pond) op Mars landen, zoals De Perseverance rover is zo groot als een auto. Zoiets als LOFTID zou 20 tot 40 ton (44.092 tot 88.184 pond) op Mars kunnen landen, zei del Corso.

De demo-resultaten van donderdag zouden de technologie voor binnenkomst, afdaling en landing kunnen bepalen die op een dag menselijke bemanningen naar het oppervlak van Mars zal vervoeren.