Het Amerikaanse leger gaat een nieuwe fase in in de hulpoperaties in Gaza

De Verenigde Staten hebben een geschiedenis van het gebruik van hun leger om voedsel, water en andere humanitaire hulp aan burgers te leveren tijdens oorlogen of natuurrampen. De muren van het Pentagon zijn versierd met foto's van dergelijke operaties in Haïti, Liberia, Indonesië en talloze andere landen.

Maar het komt zelden voor dat de Verenigde Staten dergelijke diensten proberen te verlenen aan mensen die worden gebombardeerd, met stilzwijgende Amerikaanse steun.

Het besluit van president Biden om het Amerikaanse leger te bevelen een drijvend dok te bouwen voor de Gazastrook, waardoor hulp over zee kan worden geleverd, plaatst Amerikaanse militairen in een nieuwe fase in de geschiedenis van de humanitaire hulp. Hetzelfde leger dat de wapens en bommen stuurt die Israël in Gaza gebruikt, stuurt nu voedsel en water naar het belegerde gebied.

Het idee van het drijvende dok ontstond een week nadat Biden luchtdroppings van humanitaire hulp naar Gaza had toegestaan, die door hulpdeskundigen als onvoldoende werden bekritiseerd. Hulpdeskundigen zeggen dat zelfs een drijvend dok niet genoeg zal doen om het lijden in de regio, waar de bewoners op de rand van de hongerdood staan, te verlichten.

Hoge Biden-functionarissen zeiden echter dat de Verenigde Staten Israël zullen blijven voorzien van de munitie die het in Gaza gebruikt, terwijl ze zullen proberen humanitaire hulp te bieden aan de Palestijnen die daar worden gebombardeerd.

Het Pentagon doet dus beide.

Decennia lang heeft het Army Corps of Engineers, met behulp van gevechtsingenieurs, drijvende dokken gebouwd waar troepen rivieren konden oversteken, voorraden konden lossen en andere militaire operaties konden uitvoeren. Generaal-majoor Patrick S. zei: Ryder, een woordvoerder van het Pentagon, zei vrijdag dat de 7e Transportbrigade (Expeditionair) van het leger, vanuit de gezamenlijke basis Langley-Eustis, nabij Norfolk, Virginia, een van de belangrijkste militaire eenheden zal zijn die bij de operatie betrokken zijn. Bouw van het drijvende dok voor Gaza.

Generaal Ryder zei dat de kade naast een legerschip voor de kust van Gaza zal worden gebouwd en gemonteerd. Ambtenaren van het Ministerie van Defensie zeiden dat het schip gewapende bewaking nodig heeft, vooral omdat het zich binnen de kust bevindt, en voegde eraan toe dat ze eraan werken hoe de bescherming ervan kan worden gegarandeerd.

Meestal wordt bij deze operaties een groot schip op de gewenste locatie voor de kust opgesteld, en naast het schip wordt een “roll-off-losfaciliteit” – een groot drijvend dok – opgezet om het te onderhouden, zei een functionaris van het Amerikaanse leger. Als wachtruimte. Goederen die op de kade worden geduwd of geplaatst, worden op kleinere zeeboten geladen en vervoerd naar een tijdelijke kade of brug die op het strand is afgemeerd.

De 1800 meter lange tijdelijke brug met twee rijstroken werd gebouwd door legeringenieurs, omringd door sleepboten en naar de kust gereden of 'gestoken'. De lading aan boord van kleine marineboten kon vervolgens naar de brug en het strand worden vervoerd.

Generaal Ryder drong er vrijdag op aan dat het leger de brug kon bouwen en in het strand kon steken zonder Amerikaanse laarzen – of vinnen – op de grond in Gaza te zetten. Hij zei dat het 60 dagen en ongeveer 1.000 Amerikaanse troepen zou duren om het schip vanaf de oostkust naar zijn plaats te verplaatsen en de pier en brug te bouwen.

Een functionaris van het ministerie van Defensie zei dat nadat het schip de kust heeft bereikt, het zeven tot tien dagen zal duren om het drijvende dok en de brug in elkaar te zetten.

Hij voegde eraan toe: “Dit maakt deel uit van een volledige poging van de Verenigde Staten om zich niet alleen te concentreren op het openen en uitbreiden van wegen over de grond, wat natuurlijk de ideale manier is om hulp aan Gaza te krijgen, maar ook door luchtdroppings uit te voeren. ” zei Ryder.

Hij zei dat het drijvende dok de bezorging van “meer dan twee miljoen maaltijden per dag” mogelijk zal maken. De bevolking van de Gazastrook bedraagt ​​ongeveer 2,3 miljoen mensen.

Generaal Ryder gaf toe dat luchtdroppings en drijvende dokken niet zo effectief zouden zijn als het sturen van hulp over land, wat Israël heeft voorkomen. “We willen een aanzienlijke toename zien van de hoeveelheid hulp die door de gebieden gaat”, zei generaal Ryder. “We beseffen dat dit de meest haalbare manier is om hulp te verlenen.”

Maar hij voegde eraan toe: “We zullen niet wachten.”

De functionarissen zeiden dat de Verenigde Staten zullen samenwerken met regionale partners en Europese bondgenoten om de corridor te bouwen, financieren en onderhouden, en merkten op dat het idee voor het project zijn oorsprong vond in Cyprus.

Donderdag verwelkomde Sigrid Kaag, de humanitaire en wederopbouwcoördinator van de Verenigde Naties in Gaza, de aankondiging van Biden. Maar ze voegde er in haar gesprek met verslaggevers na haar briefing aan de Veiligheidsraad aan toe: “Tegelijkertijd kan ik alleen maar herhalen: de lucht en de zee zijn geen vervanging voor land, en niemand zegt iets anders.”

De humanitaire inspanningen van Biden in Gaza tot nu toe ‘kunnen ervoor zorgen dat sommige mensen in de Verenigde Staten zich opgelucht voelen’, zei Robert Ford, een voormalige Amerikaanse ambassadeur in Syrië, in een interview. Maar hij voegde eraan toe: “Dit is hetzelfde als een heel klein pleistertje op een heel grote wond plakken.”

Ambtenaren zeiden dat de humanitaire hulp waarschijnlijk zou worden verzameld in Larnaca, Cyprus, ongeveer 210 zeemijl van Gaza. Hierdoor zouden Israëlische functionarissen de zendingen eerst kunnen inspecteren.

De functionaris zei dat hoewel de tijdelijke haven aanvankelijk door militairen zal worden beheerd, Washington gelooft dat deze uiteindelijk commercieel zal worden geëxploiteerd.

Ambtenaren gingen niet in op details over hoe de over zee geleverde hulp van de kust naar Gaza zal worden vervoerd. Maar de hulp wordt deels verdeeld door de Spaanse chef-kok José Andrésoprichter van de non-profitorganisatie World Central Kitchen, die meer dan 32 miljoen maaltijden in Gaza heeft verzorgd.

Twee diplomaten die bekend waren met de plannen zeiden dat de haven zou worden gebouwd aan de kust van Gaza, iets ten noorden van de grensovergang Wadi Gaza, waar Israëlische troepen een belangrijk controlepunt hebben opgezet.

Maar de centrale problemen blijven onopgelost. Hulpfunctionarissen zeggen dat het leveren van voorraden per vrachtwagen veel efficiënter en goedkoper is dan het per boot naar de inwoners van Gaza te vervoeren. Maar vrachtwagens kunnen nog steeds geen goederen afleveren te midden van Israëlische bombardementen en hevige grondgevechten in het zuiden van Gaza.

Het verlenen van hulp over zee kan de chaos die met de leveringen gepaard gaat wellicht niet voorkomen.

Gezondheidsfunctionarissen daar zeiden dat vorige maand meer dan 100 mensen in Gaza zijn omgekomen toen hongerige burgers een konvooi hulpvrachtwagens binnenstormden, wat een stormloop veroorzaakte en Israëlische soldaten ertoe aanzette op de menigte te schieten.

Het Amerikaanse leger heeft tijdens eerdere conflicten hulp gedropt in het Midden-Oosten en Zuid-Azië, zelfs tijdens oorlogen waarbij de Verenigde Staten rechtstreeks betrokken waren.

In 2014 gaf president Barack Obama militaire vliegtuigen opdracht om voedsel en water te droppen naar tienduizenden jezidi’s die vastzaten in een dorre bergketen in het noordwesten van Irak. De Jezidi’s, leden van een etnische en religieuze minderheid, waren op de vlucht voor militanten die met genocide dreigden.

In 2001 gaf president George W. Bush de Britse en Amerikaanse troepen die de Taliban in Afghanistan aanvielen de opdracht om dagelijkse rantsoenen uit de lucht te laten vallen op burgers die vastzaten in afgelegen gebieden van het land.