Hawaï is de enige Amerikaanse staat die niet onder de NAVO-defensieovereenkomst valt

WASHINGTON – Zweden werd eerder deze maand het nieuwste lid van de NAVO en sloot zich aan bij 31 landen in de veiligheidsalliantie, waaronder de Verenigde Staten.

Nou, maak daar maar 49 van de 50 Verenigde Staten van.

Omdat Hawaï, gezien de bizarre geografie en geschiedenis, technisch gezien niet onder de NAVO valt.

Als een buitenlandse macht Hawaï zou aanvallen – bijvoorbeeld de Amerikaanse marinebasis in Pearl Harbor of het hoofdkwartier van het Indo-Pacific Command ten noordwesten van Honolulu – zouden de NAVO-leden niet verplicht zijn om het verdedigingsniveau van de staat Aloha te bereiken.

“Het is het vreemdste wat er is”, zegt David Santoro, voorzitter van de denktank Pacific Forum in Honolulu, eraan toevoegend dat zelfs de meeste Hawaïanen geen idee hebben dat hun staat zich technisch gezien van de alliantie verwijdert.

“Mensen hebben de neiging om aan te nemen dat Hawaï deel uitmaakt van de Verenigde Staten en daarom onder de NAVO valt”, zegt hij.

Maar hij erkent dat deze informatie op naam van de coalitie staat. Noord-Atlantische Verdragsorganisatie.

Hawaï ligt uiteraard in de Stille Oceaan, en in tegenstelling tot Californië, Colorado of Alaska maakt de 50e staat geen deel uit van de continentale Verenigde Staten die aan de oostkust de Noord-Atlantische Oceaan bereiken.

“Het argument om Hawaï er niet bij te betrekken is simpelweg dat het geen deel uitmaakt van Noord-Amerika”, zegt Santoro.

De uitzondering is voorzien in het Verdrag van Washington, het document waarmee de NAVO in 1949 werd opgericht, tien jaar voordat Hawaï een staat werd.

Terwijl artikel 5 van het Verdrag voorziet in collectieve zelfverdediging in het geval van een militaire aanval op een lidstaat, beperkt artikel 6 de geografische reikwijdte hiervan.

Artikel 6 stelt dat “een gewapende aanval op een of meer van de Partijen zal worden beschouwd als een gewapende aanval op het grondgebied van een van de Partijen in Europa of Noord-Amerika.” Er wordt ook gesteld dat elk eilandgebied in de Noord-Atlantische Oceaan moet liggen, ten noorden van de Kreeftskeerkring.

Een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken bevestigde dat Hawaï niet onder artikel 5 valt, maar zei dat artikel 4 – waarin staat dat de leden overleg zullen plegen wanneer de “territoriale integriteit, politieke onafhankelijkheid of veiligheid” van een lid wordt bedreigd – elke situatie zou moeten omvatten die van invloed zou kunnen zijn op de staat. staat. Vijftig.

De woordvoerder zei ook dat het onwaarschijnlijk is dat een wijziging van het verdrag om Hawaï erbij te betrekken, consensus zal opleveren, omdat andere leden gebieden hebben die buiten de grenzen van artikel 5 liggen.

De NAVO sloot zich bijvoorbeeld niet aan bij haar stichtende lidstaat in de oorlog van Groot-Brittannië met Argentinië in 1982, nadat Argentijnse strijdkrachten de Falklandeilanden waren binnengevallen, een omstreden Brits grondgebied in de Zuid-Atlantische Oceaan.

De NAVO reageerde niet op het verzoek van CNN om commentaar.

Hawaï, Guam, Taiwan en Noord-Korea

Sommige experts zeggen dat de tijden zijn veranderd in de decennia sinds de ondertekening van het Verdrag van Washington, en zeggen dat de huidige politieke situatie in de Indo-Pacifische regio wellicht een heroverweging vereist.

Dit komt omdat Amerikaanse militaire bases op Hawaï een cruciale rol zouden kunnen spelen bij het tegengaan van de Noord-Koreaanse agressie en bij het ondersteunen van elke mogelijke verdediging van Taiwan.

De regerende Communistische Partij van China claimt het zelfbesturende, democratische eiland als haar grondgebied, ook al heeft zij het nooit gecontroleerd. De Chinese leider Xi Jinping heeft van ‘hereniging’ met Taiwan een belangrijk onderdeel gemaakt van zijn algemene doel om de natie tegen 2049 ‘verjongen’.

Hoewel de Chinese leiders hebben gezegd dat ze hopen de controle over het eiland op vreedzame wijze over te nemen, hebben ze niet uitgesloten dat ze dit met geweld zullen doen – en hebben ze de militaire intimidatie van het eiland de afgelopen jaren geïntensiveerd.

De Taiwan Relations Act vereist dat Washington wapens levert om het eiland te verdedigen, en de Amerikaanse president Joe Biden heeft gesuggereerd dat hij Amerikaans militair personeel zou gebruiken om het te verdedigen in het geval van een Chinese invasie (hoewel functionarissen van het Witte Huis hebben gezegd dat het Amerikaanse beleid is om dat land te verlaten). eiland) Een vage vraag waarom veranderingen).

Een War Game-scenario uit 2022 van het Center for a New American Security, waarin China Amerikaanse commando- en controlefaciliteiten op Hawaï aanvalt als onderdeel van zijn oorlog om Taiwan met geweld te veroveren.

Door Hawaï uit te sluiten van de NAVO wordt een “element van afschrikking” weggenomen als het gaat om de mogelijkheid van een Chinese aanval op Hawaï ter ondersteuning van eventueel Taiwan, zegt John Hemmings, senior directeur van het Indo-Pacific Foreign and Security Policy Program van het Pacific Forum. . campagne.

Hij zegt dat het verlaten van Hawaï Peking laat weten dat de Europese NAVO-leden waarschijnlijk een soort 'ontsnappingsclausule' hebben als het gaat om het verdedigen van Amerikaans grondgebied in een dergelijke hypothetische situatie.

“Waarom stellen we dit element van afschrikking niet ter beschikking?” vroeg hij. zegt Hemmings. “Waarom dit van tafel laten als het daadwerkelijk zal voorkomen dat (China) Taiwan binnenvalt?” vroeg hij.

Het strategische belang van Hawaï heeft ook een diepgaande historische betekenis voor de Verenigde Staten

“Dit is waar Pearl Harbor plaatsvond. Dit is waar we de aanval hadden die ons in de Tweede Wereldoorlog bracht, en dit is trouwens ook wat ons ertoe bracht Frankrijk te helpen bevrijden”, zegt Hemings.

“Voor Amerikanen bestaat er een directe link tussen dit land en onze deelname aan de Tweede Wereldoorlog, waardoor we uiteindelijk kunnen bijdragen aan de overwinning op de Asmogendheden (de alliantie van nazi-Duitsland, Japan en Italië).”

Hemmings pleit er ook voor om Guam, het Amerikaanse eiland in de Stille Oceaan, zo'n 5.000 kilometer ten westen van Hawaï, onder de NAVO-koepel te brengen.

Het eiland, lange tijd een brandpunt van het Noord-Koreaanse wapengekletter, is de thuisbasis van de Andersen Air Force Base, van waaruit de Verenigde Staten hun B-1, B-2 en B-52 bommenwerpers over de Indo-Pacific kunnen lanceren.

Hemmings vergelijkt de uitsluiting van Guam uit de NAVO met de manier waarop de Verenigde Staten het Koreaanse schiereiland in januari 1950 verlieten buiten de lijn die het over de Stille Oceaan had getrokken om de Sovjet-Unie en China ervan te weerhouden het communisme te verspreiden. Vijf maanden nadat de zogenaamde Acheson-linie was getrokken , De Koreaanse oorlog is begonnen.

“De tegenstander voelt zich gesterkt door een militair conflict, en uiteindelijk vecht je toch een oorlog uit”, zegt Hemmings.

Pacifisch forum Santoro wijst ook op de noodzaak om Guam onder de NAVO-koepel te brengen. “Strategisch gezien is Guam belangrijker dan Hawaï”, zegt hij.

'Coalitie van de bereidwilligen'

Andere analisten zijn van mening dat als een dergelijke hypothetische aanval op Hawaï of Guam zou plaatsvinden, de diepe en duurzame relaties tussen de Verenigde Staten en hun democratische bondgenoten belangrijker zouden zijn in het besluitvormingsproces van de landen dan de technische aspecten van het NAVO-verdrag. .

In het geval van een aanval “zou ik verwachten… dat de Verenigde Staten zouden proberen een coalitie van bereidwilligen te vormen, die in de eerste plaats – maar niet uitsluitend – regionale bondgenoten zou omvatten”, zegt Louis Simon, directeur van het aan Harvard gelieerde denktank Brussels College of Government in België.

Simon haalt de krachtige en onmiddellijke reactie van het bondgenootschap aan na de aanslagen van 11 september, de enige keer in haar 74-jarige geschiedenis dat de NAVO een beroep deed op het collectieve zelfverdedigingsmechanisme onder Artikel 5.

“Maar Washington koos er feitelijk voor om zijn reactie te sturen via een coalitie van bereidwilligen, in plaats van via het NAVO-leiderschap”, zegt hij. “Ik vermoed dat we een soortgelijke reactie zouden zien in het geval van een aanval op Guam of Hawaï, waar de Verenigde Staten de volledige militaire controle over (de reactie) en diplomatieke flexibiliteit willen behouden”, voegde hij eraan toe.

Simon zegt ook dat hij geen echt verschil ziet tussen de NAVO-leden en hun toewijding aan de Verenigde Staten en het bondgenootschap.

De NAVO is de hoeksteen van de transatlantische democratische gemeenschap. De Verenigde Staten en andere NAVO-leden hebben de ongekende eenheid van het bondgenootschap geprezen in het licht van de niet-uitgelokte invasie van Oekraïne door Rusland. De NAVO heeft de afgelopen jaren ook haar gemeenschappelijke toon jegens China aangescherpt en beloofd de zogenaamde “systemische uitdagingen” van Peking aan te pakken.

Hij voegde eraan toe: “Persoonlijk twijfel ik er niet aan dat ze bereid zullen zijn om verschillende vormen van hulp te bieden in het geval van een aanval op Amerikaans soeverein grondgebied, ook individueel en via meerdere locaties zoals de Europese Unie of de NAVO.”