European Space Agency: Vertrek op een missie naar de ijzige manen van Jupiter

Europa’s missie is afgevuurd naar de ijzige manen van Jupiter, ver van de aarde.

De Juice-satelliet werd de lucht in gestuurd met een Ariane-5-raket vanaf de Kourou Spaceport in Frans-Guyana.

Er was vreugde, opluchting en veel knuffels toen de wetenschappers, functionarissen en hoogwaardigheidsbekleders die de vlucht in een baan om de aarde zagen, te horen kregen dat het was gelukt.

Dit is de tweede keer dat het project van de European Space Agency (ESA) zoveel geluk heeft nadat de lanceringspoging van donderdag door het weer werd gestaakt.

Juice werd naar huis geroepen kort nadat ze van Ariane’s top was gekomen. De belangrijkste prestatie was ervoor te zorgen dat het enorme zonnepaneelsysteem van de satelliet ook correct werd ingezet – elke 90 vierkante meter ervan.

“We hebben een missie; we vliegen naar Jupiter; we gaan vol vragen. Het sap komt eraan, Jupiter! Maak je erop voor”, verklaarde Andrea Acomazzo, operationeel directeur van het ESA Mission Control Center in Darmstadt, Duitsland.

De directeur-generaal van het bureau, dr. Josef Achbacher, was er ook trots op dat de missie van 1,6 miljard euro (£ 1,4 miljard; $ 1,7 miljard) veilig onderweg was.

“Maar ik moet iedereen eraan herinneren dat er nog een lange weg te gaan is”, zei hij. “We moeten alle instrumenten testen om er zeker van te zijn dat ze werken zoals verwacht, en dan komen we natuurlijk bij Jupiter. Maar we hebben een hele grote stap gezet in de richting van ons doel.”

De Jupiter Icy Moon Explorer (JUICE) wordt naar de grootste planeet in het zonnestelsel gestuurd om de belangrijkste manen – Callisto, Ganymedes en Europa – te bestuderen.

Aangenomen wordt dat deze werelden enorme reservoirs met vloeibaar water bevatten.

Wetenschappers zijn geïntrigeerd om te zien of manen ook leven kunnen herbergen.

Dit klinkt misschien chique. Jupiter bevindt zich in de koude, buitenste regionen van het zonnestelsel, ver van de zon en ontvangt slechts 25 keer zoveel licht als de aarde.

Maar de zwaartekracht die de gasreus op zijn manen uitoefent, betekent dat ze waarschijnlijk de energie en warmte hebben om eenvoudige ecosystemen aan te drijven, zoals die rond vulkanische openingen op de oceaanbodem van de aarde.

“In het geval van Europa wordt aangenomen dat er een diepe oceaan is, misschien wel 100 km diep, onder zijn ijzige korst”, zegt professor Emma Pons van de Universiteit van Leicester, VK.

“Deze oceaandiepte is tien keer de diepste oceaan op aarde, en de oceaan staat, denken we, in contact met een rotsachtige bodem. Dit levert een scenario op met vermenging en interessante chemie”, vertelde de onderzoeker aan de BBC. Nieuws.

Ariane heeft niet het gewicht om het sap rechtstreeks naar de bestemming te sturen, althans niet binnen een bruikbaar tijdsbestek.

In plaats daarvan stuurde de raket het ruimtevaartuig op een baan rond het binnenste zonnestelsel. Vervolgens zal een reeks flybys van Venus en de aarde de missie door zwaartekracht naar de beoogde bestemming leiden.

Het is een reis van 6,6 miljard kilometer die 8,5 jaar duurt. Het Joviaanse systeem zal naar verwachting in juli 2031 worden bereikt.

Callisto, Ganymedes en het met ijs bedekte Europa werden in 1610 ontdekt door de Italiaanse astronoom Galileo Galilei met behulp van de onlangs uitgevonden telescoop. Hij kan ze zien als kleine punten die in een baan om Jupiter draaien. (Hij kan ook een vierde lichaam zien dat we nu kennen als Io, een veel kleinere wereld bedekt met vulkanen).

De diameter van het ijstrio varieert van 4.800 km tot 5.300 km. Om dit in context te plaatsen: de natuurlijke satelliet van de aarde heeft een doorsnede van ongeveer 3.500 kilometer.

Juice zal de manen van een afstand bestuderen. Dit betekent dat ze over hun daken zullen vliegen; zal niet landen. Ganymedes – de grootste maan in het zonnestelsel – is het uiteindelijke doel van de satelliet. Het zal zijn tour beëindigen door in het jaar 2034 in een baan rond deze wereld te gaan.

Radar zal worden gebruikt om de manen te zien. lidar, een lasermeetapparaat, zal worden gebruikt om 3D-kaarten van hun oppervlakken te maken; Magnetometers zullen hun complexe elektrische en magnetische omgevingen verkennen; Andere sensoren zullen gegevens verzamelen over de wervelende deeltjes die de satellieten omringen. De camera’s sturen natuurlijk talloze foto’s terug.

Dit alles zal honderden miljoenen kilometers van de aarde gebeuren, waar de lichtomstandigheden op zijn zachtst gezegd zwak zullen zijn.

De satelliet heeft alle kracht nodig die hij kan krijgen van zijn enorme zonnevleugels. Zelfs op hun schaal produceren ze nog steeds net genoeg “sap” om het equivalent van een huishoudelijke magnetron van stroom te voorzien – ongeveer 850 watt.

De expeditie zal niet zoeken naar specifieke “vitale functies” of proberen exotische vissen te lokaliseren.

Het doel is om meer informatie te verzamelen over mogelijke bewoonbaarheid, zodat volgende missies de levensvraag directer kunnen behandelen.

Wetenschappers denken al na over het plaatsen van landers op een van de bevroren manen van Jupiter om door de korst naar het water eronder te boren.

Het is zwaar werk en het zou een nog grotere taak zijn op de Joviaanse maan, waar de ijskorst tientallen kilometers lang kan zijn.

Juice zal niet alleen zijn in zijn werk.

NASA stuurt zijn eigen satelliet, Clipper.

Hoewel het de aarde zal verlaten na het persen, zou het volgend jaar eerder aankomen dan zijn Europese zus. Het heeft het voordeel dat het een krachtigere raket kan lanceren.

Clipper zal zijn onderzoek richten op Europa, maar zal hetzelfde werk doen.

“Er is een geweldige integratie en de teams willen heel graag samenwerken”, zegt professor Carol Mundell, wetenschappelijk directeur van de European Space Agency.

“Zeker, er zal een schat aan gegevens zijn. Maar eerst moeten we ervoor zorgen dat onze missies Jupiter bereiken en veilig werken”, vertelde ze aan BBC News.