Een studie documenteert de hoofdpijn die astronauten in de ruimte ervaren

Geschatte leestijd: 3-4 minuten

WASHINGTON – Onderzoek op het zich uitbreidende gebied van de ruimtegeneeskunde heeft verschillende manieren geïdentificeerd waarop de microzwaartekrachtomgeving en andere factoren het menselijk lichaam kunnen beïnvloeden tijdens ruimtemissies. Een nieuwe studie heeft op dit gebied een bijdrage geleverd door aan te tonen dat astronauten in de ruimte vaker hoofdpijn krijgen dan eerder bekend was.

Bij het onderzoek waren 24 astronauten van de Amerikaanse, Europese en Japanse ruimtevaartorganisaties betrokken die maximaal 26 weken aan boord van het Internationale Ruimtestation reisden. Op twee na meldden ze allemaal dat ze hoofdpijn hadden in de ruimte.

Dit was een groter percentage dan onderzoekers hadden verwacht op basis van eerder anekdotisch bewijsmateriaal. De hoofdpijn – sommige lijken op migraine en andere op spanningshoofdpijn – deden zich niet alleen voor tijdens de eerste twee weken in de ruimte, terwijl het lichaam het aanpassingsproces aan de microzwaartekracht doormaakt, maar ook later.

Uit de studie bleek dat hoofdpijn die in de beginperiode optreedt vaak vergelijkbaar is met migraine, terwijl hoofdpijn die later tijdens ruimtereizen optreedt meer op spanningshoofdpijn lijkt.

“We veronderstellen dat er verschillende mechanismen betrokken zijn bij vroege hoofdpijnaanvallen – de eerste twee weken in de ruimte – versus latere hoofdpijnaanvallen”, zegt neuroloog W. B. J. van Oosterhout van het Zahn Medisch Centrum en het Leids Universitair Medisch Centrum in Nederland, hoofdauteur. Uit de studie die deze week is gepubliceerd in het tijdschrift Neuroscience.

“In de eerste week moet het lichaam zich aanpassen aan het gebrek aan zwaartekracht, ook wel het ruimteaanpassingssyndroom genoemd. Dit fenomeen is vergelijkbaar met bewegingsziekte en kan misselijkheid, braken, duizeligheid en hoofdpijn veroorzaken.” “Daaropvolgende hoofdpijn kan worden veroorzaakt door een verhoogde druk in de schedel. Vanwege de microzwaartekracht hoopt zich meer vocht op in het bovenlichaam en het hoofd, waardoor een hogere druk in de schedel ontstaat.”

Van Oosterhout zei dat de migraine die mensen op aarde ervaren vaak kloppende, kloppende hoofdpijn is die vier tot zeven uur aanhoudt, vergezeld van symptomen zoals misselijkheid, braken en overgevoeligheid voor licht en geluid. Van Oosterhout voegde eraan toe dat spanningshoofdpijn op de vloer meestal een doffe pijn is die over het hele hoofd wordt gevoeld, zonder die andere symptomen.

De astronauten – 23 mannen en één vrouw, met een gemiddelde leeftijd van ongeveer 47 jaar – waren aan boord van het Internationale Ruimtestation op missies van november 2011 tot juni 2018, met in totaal 378 hoofdpijnklachten gemeld door 22 van de 24 astronauten tijdens de vlucht. . Totaal 3.596 dagen in een baan om de aarde. Geen van de 24 proefpersonen meldde hoofdpijn gedurende de drie maanden na hun terugkeer naar de aarde.

Dertien van de astronauten waren afkomstig van NASA, zes van de European Space Agency, twee van JAXA en één van de Canadian Space Agency. Bij niemand was vóór hun ruimtemissies de diagnose migraine gesteld en bij geen van hen was een voorgeschiedenis van terugkerende hoofdpijn bekend.

Verschillende gedocumenteerde effecten van ruimtevaart zijn onder meer bot- en spieratrofie, veranderingen in de hersenen, het cardiovasculaire systeem en het immuunsysteem, problemen met het evenwichtssysteem in het binnenoor en een syndroom dat verband houdt met de ogen. Het risico op kanker als gevolg van grotere blootstelling aan straling in de ruimte is een ander punt van zorg.

Deskundigen weten niet zeker in hoeverre deze effecten een obstakel kunnen vormen voor de menselijke ruimtevaart op de lange termijn, bijvoorbeeld tijdens reizen naar onze naburige planeet Mars of verder.

“Het eerlijke antwoord is dat we de effecten van ruimtereizen voor lange perioden – misschien wel jaren – op het menselijk lichaam niet kennen”, aldus Van Oosterhout. “Het is duidelijk dat zelfs op de korte termijn, dagen of weken – op de middellange termijn, weken of maanden – blootstelling aan microzwaartekracht enkele effecten heeft, waarvan de meeste omkeerbaar, op het menselijk lichaam. Dit is een voor de hand liggende missie in de ruimtegeneeskunde. “

×

Laatste wetenschappelijke verhalen