Een politieke impasse zal de economische risico’s in Frankrijk vergroten

Eén ding was duidelijk na de verrassende uitslag van de Franse verkiezingen van zondag: elke nieuwe regering gevormd door president Emmanuel Macron zou te maken krijgen met maanden van politieke verlamming. Minder zeker is of deze stagnatie de met schulden beladen Franse economie nog verder in de problemen zal brengen.

De onrust heeft opnieuw de stijgende Franse staatsschuld van drie biljoen euro aan het licht gebracht en een begrotingstekort dat is gegroeid tot meer dan vijf procent van de economische productie. Dit heeft kredietbeoordelaar Standard & Poor’s ertoe aangezet om maandag onmiddellijk een waarschuwing te geven over de rating van de Franse staatsschuld.

Het agentschap, dat op 31 mei de Franse staatsschuld al had verlaagd, zei dat er “onzekerheid hangt over de toekomstige structuur van de Franse regering”, wat de regering, wier economische geloofwaardigheid een van haar belangrijkste politieke troeven was, van streek maakte. Het agentschap voegde eraan toe dat als de polarisatie in het nieuwe Franse parlement het vermogen van de regering om haar financiën te hervormen verzwakt, de Franse schuldrating opnieuw kan worden verlaagd.

Frankrijk staat voor onbekend terrein nadat linkse partijen onverwachte vooruitgang hebben geboekt bij de nationale parlementsverkiezingen en de anti-immigratie-nationalistische partij Rally National hebben ingehaald, om het grootste aantal zetels in het Huis van Afgevaardigden veilig te stellen. Het resultaat liet geen enkele partij – inclusief de centristische coalitie van Macron – over met een meerderheid, en verdeelde het lagerhuis in drie fel tegengestelde blokken.

De Franse economie maakte al een moeilijke periode door. De werkloosheidscijfers, die vorig jaar daalden tot het laagste niveau in vijftien jaar van 7%, stijgen weer nu fabrikanten de productie en de export langzaam terugschroeven. Consumenten, die de aanhoudende inflatie beu waren, bezuinigden ook op de uitgaven, de belangrijkste motor van de groei.

De regering van Macron waarschuwde onlangs dat de groei dit jaar zwakker zal zijn dan verwacht, aangezien zij de uitgaven met ruim 20 miljard euro (ongeveer 21,5 miljard dollar) lijkt te willen bezuinigen. De Europese Unie berispte Frankrijk eind vorige maand voor het overtreden van de begrotingsregels die de uitgaven en leningen aan banden legden. De Franse staatsschuld is gestegen tot ruim 110 procent van de economische productie, en het land kent een groot begrotingstekort nadat de regering zware uitgaven heeft gedaan om consumenten en bedrijven te beschermen tegen pandemische lockdowns en stijgende energieprijzen.

Macrons tegenstanders ter rechter- en linkerzijde hebben de schuldenproblematiek gebruikt om hem aan te vallen tijdens hun verkiezingscampagnes. Maar de belangrijkste partijen zijn niet in de stemming om consensus te bereiken, en investeerders zijn bezorgd dat het nieuwe parlement er in de herfst misschien niet in zal slagen een begroting goed te keuren die diepe bezuinigingen omvat en het risico van verdere verlagingen van de Franse staatsschuld vermijdt.

In een brief aan klanten schreef Alex Everett, investeringsdirecteur bij Aberdeen, een in Londen gevestigde beleggingsonderneming: “Zodra het stof is neergedaald, zal de aanstaande parlementaire patstelling schadelijker blijken te zijn dan aanvankelijk werd verwacht. Macron’s poging om eenheid op te leggen heeft in plaats daarvan tot meer geschillen geleid.”

Beleggers hadden de leenkosten van de overheid al opgedreven. Het verschil tussen de rentetarieven die investeerders in rekening brengen op Franse en Duitse staatsobligaties is toegenomen tot het grootste verschil sinds de financiële crisis, een teken dat investeerders zich zorgen maken over het vermogen van Frankrijk om zijn financiën te beheren. Het risico hier is dat de Franse schulden naar grotere hoogten zullen groeien, wat zou kunnen leiden tot een snellere stijging van de rentebetalingen.

Het beeld wordt verder gecompliceerd door de linkse coalitie, het Nieuw Volksfront, die zondag het grootste aantal zetels in het Huis van Afgevaardigden won. De partij, een blok met communistische, groene en socialistische vertegenwoordigers, probeert ‘zware belastingen op te leggen aan de rijken en de rijkdom te verdelen’. agenda De partij Rebel France heeft zich laten inspireren door uiterst links en heeft gezegd bereid te zijn de begrotingsregels van de EU aan te vechten als dat nodig is om haar programma uit te voeren.

Tenzij de regering de belastingen op bedrijven en rijken verhoogt, zal het linkse blok waarschijnlijk elke nationale begroting verwerpen die de belofte van Frankrijk aan Brussel en de schuldbeoordelaars nakomt om het begrotingstekort volgend jaar terug te brengen van 5,1% naar 4,4% van het bbp. , schrijft Mujtaba Rahman, Managing Director van Eurasia Group in Europa, in zijn analyse. Hij voegde eraan toe dat de groep ook zou proberen de uitgaven voor onderwijs en gezondheidszorg te verhogen en misschien zou aandringen op een verhoging van het minimumloon in Frankrijk.

Maar linksisten, hoe stoutmoedig hun standpunt ook is, zullen de algehele controle ontberen, dus hun agenda heeft weinig kans op goedkeuring. Dit heeft de zorgen bij sommige investeerders over de economische kosten van het bestedingsprogramma van de NPF weggenomen. De kosten worden geschat op ongeveer 187 miljard euro per jaar, een totaalbedrag dat zal worden ondersteund door het verhogen van de belastingen op bedrijven en vermogende particulieren met maximaal 150 miljard euro, en het afschaffen van een verscheidenheid aan vennootschapsbelastingvoordelen.

“Een opgehangen parlement is waarschijnlijk de beste oplossing voor Europese aandelen”, zegt Claudia Panseri, Chief Investment Officer voor Frankrijk bij UBS Global Wealth Management.

Maandag waarschuwde de minister van Financiën van Macron, Bruno Le Maire, in een bericht op X dat het economische programma van het linkse blok Frankrijk in een financiële crisis en economische achteruitgang zou kunnen duwen. “Het zou de resultaten vernietigen van het beleid dat we zeven jaar lang hebben gevoerd en dat Frankrijk banen, aantrekkelijkheid en fabrieken heeft opgeleverd”, zei hij.

De impasse op wetgevingsgebied ‘luidt het einde in van Macron’s groeibevorderende hervormingen’, zegt Holger Schmieding, hoofdeconoom bij de Berenberg Bank. Hij voegde eraan toe dat de centristische coalitie van Macron in plaats daarvan wellicht een terugdraaiing van enkele van haar belangrijkste initiatieven zou moeten accepteren – misschien inclusief zijn initiatief om de Franse pensioenleeftijd te verhogen van 62 naar 64 jaar, wat heeft geleid tot landelijke demonstraties in 2022.

De heer Schmieding voegde hieraan toe dat dergelijke repercussies en ontevredenheid onder mondiale investeerders op de lange termijn waarschijnlijk zullen leiden tot verminderde groei en hogere inflatie in Frankrijk. “Samen met de mogelijkheid van een verlaging van de kredietrating zou dit de financieringskosten verhogen en de financiële problemen waarmee Frankrijk wordt geconfronteerd verergeren”, zei hij.