Een eenmalige sterexplosie verschijnt aan de hemel na een pauze van 80 jaar

Parijs:

Ergens tussen nu en september zal er een enorme explosie uitbarsten in de nachtelijke hemel op 3000 lichtjaar van de aarde, waardoor amateurastronomen een unieke kans krijgen om deze eigenaardigheid in de ruimte te bekijken.
Het dubbelstersysteem in het sterrenbeeld Corona Borealis – de ‘Noordelijke Kroon’ – is doorgaans te zwak om met het blote oog waar te nemen.

Maar ongeveer elke 80 jaar veroorzaken uitwisselingen tussen de twee sterren, opgesloten in een dodelijke omhelzing, een op hol geslagen nucleaire explosie.

Het licht van de explosie reist door het universum en doet het lijken alsof er plotseling een nieuwe ster – zo helder als de Poolster, volgens NASA – gedurende een paar dagen aan de nachtelijke hemel is verschenen.

Dit zal op zijn minst de derde keer zijn dat mensen getuige zijn van deze gebeurtenis, die voor het eerst werd ontdekt door de Ierse wetenschapper John Birmingham in 1866 en vervolgens opnieuw verscheen in 1946.

Sumner Starfield, een astronoom aan de Arizona State University, vertelde AFP dat hij erg opgewonden was om de nova te zien ‘ontploffen’.

Hij heeft immers sinds de jaren zestig af en toe aan de T Coronae Borealis – ook wel bekend als de ‘Blaze Star’ – gewerkt.

Starfield haast zich momenteel om een ​​wetenschappelijk artikel af te ronden dat voorspelt wat astronomen zullen ontdekken over de zich herhalende nova wanneer deze in de komende vijf maanden verschijnt.

“Ik zou vandaag zo kunnen zijn… maar ik hoop dat het niet zo is”, zei hij lachend.

Witte dwerg en rode reus

Starfield legde uit dat er slechts ongeveer tien terugkerende novae zijn in de Melkweg en de omliggende sterrenstelsels.

Reguliere novae exploderen ‘misschien elke 100.000 jaar’, zei hij. Maar terugkerende nova's herhalen hun explosies op een menselijke tijdlijn vanwege de vreemde relatie tussen hun sterren.

De ene is een koude, dode ster, een rode reus genaamd, die zijn waterstof heeft verbrand en zich dramatisch heeft uitgebreid – een lot dat onze zon over ongeveer vijf miljard jaar te wachten staat.

De andere is een witte dwerg, die zich in een later stadium van de dood van een ster bevindt, nadat de hele atmosfeer is weggeblazen en alleen de ongelooflijk dichte kern overblijft.

Het verschil in grootte tussen hen is zo groot dat de witte dwerg T Coronae Borealis er 227 dagen over doet om rond zijn rode reus te draaien, zei Starfield.

De twee zijn zo dichtbij dat het door de rode reus uitgestoten materiaal zich verzamelt nabij het oppervlak van de witte dwerg.

Zodra de massa van de aarde zich ongeveer op de witte dwerg heeft verzameld – wat ongeveer 80 jaar duurt – warmt deze voldoende op om een ​​op hol geslagen thermonucleaire reactie op gang te brengen, zei Starfield.

Dit leidt tot een “grote explosie en binnen een paar seconden stijgt de temperatuur naar 100-200 miljoen graden Celsius”, zegt Joachim Kreuter, een gepensioneerde Duitse astronoom die de nova heeft bestudeerd.

De James Webb-ruimtetelescoop zal slechts een van de vele ogen zijn op de Corona Borealis-golf zodra deze begint, vertelde Croater aan AFP.

Maar je hebt zulke geavanceerde technologie niet nodig om getuige te zijn van deze zeldzame gebeurtenis – wanneer deze ook gebeurt.

“Je hoeft alleen maar naar buiten te gaan en in de richting van de Corona Borealis te kijken”, zei Croater.

Sommige gelukkige hemelwachters bereiden zich maandag al voor op de grootste astronomische gebeurtenis van het jaar, wanneer zich in een deel van de Verenigde Staten een zeldzame totale zonsverduistering voordoet.

(Behalve de kop is dit verhaal niet geredigeerd door NDTV-medewerkers en wordt het gepubliceerd via een gesyndiceerde feed.)