Een angstaanjagende blik in de toekomst van de aarde: wetenschappers simuleren ‘op hol geslagen broeikaseffect’

Van Armageddon tot The Day After Tomorrow, er zijn genoeg Hollywood-films geweest over hoe onze wereld zou kunnen eindigen.

Nu heeft een onderzoek een angstaanjagend kijkje in de toekomst van onze planeet gegeven, en het ziet er niet mooi uit.

De onderzoekers simuleerden een ‘op hol geslagen broeikaseffect’: een dramatische temperatuurstijging op onze planeet.

Zorgwekkend genoeg zeggen ze dat de aarde binnenkort een “onbewoonbare hel” zou kunnen worden, net zoals onze buurplaneet Venus.

We hoeven niet ver in de toekomst te kijken om dat punt te bereiken, voorspellen wetenschappers Een op hol geslagen broeikaseffect op aarde zou slechts een paar honderd jaar kunnen duren Of zelfs eerder.

De nieuwe studie werd geleid door astronomen van de Universiteit van Genève (UNIGE), samen met de Franse CNRS-laboratoria in Parijs en Bordeaux.

Ze waarschuwen voor ‘verdamping van de gehele oppervlakte-oceaan’ van de aarde en een ‘dramatische stijging van de mondiale oppervlaktetemperaturen’.

“Deze klimaatonstabiele transitie scheidt twee groepen planeten – gematigde planeten en hete planeten na ontsnapping”, zeggen ze in hun krant.

“Dit is een van de vele scenario’s die bedoeld zijn om het verschil tussen de aarde en het begin van Venus te verklaren.

“Het begrijpen van het op hol geslagen broeikaseffect is cruciaal voor het beoordelen van de verschillende evoluties van Venus en de aarde.”

Venus staat bekend als de ‘boze tweeling’ van de aarde omdat het ook rotsachtig is en ongeveer even groot is, maar de gemiddelde oppervlaktetemperatuur is 870 graden Fahrenheit (465 graden Celsius).

Dankzij de dichte atmosfeer is Venus heter dan Mercurius, ook al draait laatstgenoemde dichter bij de zon.

De rotsbol is niet alleen onbewoonbaar, maar ook steriel, omdat het oppervlak heet genoeg is om lood en giftige wolken zwavelzuur te laten smelten.

Zelfs vanaf de aarde is Venus, met uitzondering van de maan, het helderste ding aan de nachtelijke hemel, en kan worden onderscheiden door een lichtgele tint.

Op deze manier dient het als een duidelijke waarschuwing voor aardbewoners over wat er met een planeet zou kunnen gebeuren.

Hoewel bekend is dat gassen als koolstofdioxide en methaan de opwarming van de aarde veroorzaken, zeggen de auteurs van het onderzoek dat een op hol geslagen broeikaseffect op aarde feitelijk veroorzaakt kan worden door waterdamp.

De wereld is al aan het opwarmen als gevolg van de uitstoot van koolstofdioxide en methaangas, en hierdoor ontstaat er meer waterdamp in de atmosfeer als gevolg van de verdamping van de oceanen.

Hoewel veel mensen het niet weten, is waterdamp een natuurlijk broeikasgas.

Waterdamp verhindert dat door de aarde geabsorbeerde zonnestraling terugkeert naar het vacuüm van de ruimte, omdat het de warmte vasthoudt ‘als een reddingsdeken’.

Het broeikaseffect vergroot de verdamping van de oceaan, waardoor de hoeveelheid waterdamp in de atmosfeer toeneemt – een snel stijgende catastrofale spiraal.

“Er is een kritische drempel voor deze hoeveelheid waterdamp waarboven de planeet niet meer kan afkoelen”, zegt hoofdauteur Guillaume Chaverot van UNIGE.

“Van daaruit wordt alles meegesleept totdat de oceanen volledig zijn verdampt en de temperatuur enkele honderden graden bereikt.”

Met nieuwe klimaatmodellen hebben wetenschappers berekend dat een zeer kleine toename van de zonnestraling zal leiden tot een stijging van de mondiale temperatuur op aarde met slechts enkele tientallen graden.

Ze beweren dat dit genoeg zou zijn om dit onomkeerbare op hol geslagen proces op aarde op gang te brengen en onze planeet net zo onherbergzaam te maken als Venus.

De onderzoekers hebben een driedelig proces geïdentificeerd dat volgens hen kan worden toegepast op elke planeet met oceanen, zelfs die buiten ons zonnestelsel (bekend als exoplaneten).

Ten eerste, ervan uitgaande dat het oceaanoppervlak aanvankelijk vloeibaar is, is er een verdampingsfase die de atmosfeer verrijkt met waterdamp.

Ten tweede, wanneer de oceaan als volledig verdampt wordt beschouwd, is er sprake van een “droge overgang” waarbij de oppervlaktetemperatuur dramatisch stijgt.

Klik hier om het formaat van dit apparaat te wijzigen

Uiteindelijk eindigt de evolutie in een hete, stabiele ‘post-ontsnappingstoestand’, waarin Venus zich de afgelopen 700 miljoen jaar heeft bevonden, schatten experts.

Het onderzoek van het team benadrukt ook het belang van informatie over exoplanetaire temperaturen, zoals bepaald door krachtige satellieten en telescopen, om te bepalen waar buitenaardse wezens zich buiten ons zonnestelsel bevinden.

Als de exoplaneet erg heet zou zijn, zou hij waarschijnlijk omstandigheden hebben die vergelijkbaar zijn met die van Venus en minder goed in staat zijn om leven te herbergen.

“Door het klimaat op andere planeten te bestuderen, is een van onze sterkste motivaties het vaststellen van hun vermogen om leven te herbergen”, zegt studieauteur Emmeline Polmont van UNIGE.

De resultaten werden gepubliceerd in het tijdschrift Astronomie en astrofysica.