Drie spelers doden een Red Sox-aanval en ze zijn niet wie je denkt

De drie spelers die de Red Sox-aanval hebben gedood, zijn geen gemakkelijke doelen: Bobby Dalbeck, Jackie Bradley Jr. en Cristian Vazquez. Ze staan ​​niet voor niets onderaan de ranglijst.

Het is de volgende klasse spelers: Kiké Hernández, Alex Verdugo en Het verhaal van Trevor. Ze zouden Groep 1A van het Trio of Power moeten zijn Xander BogartsEn Raphael Devers, en JD Martinez. De drie knoppen doen hun werk, op de een of andere manier. Bogarts leidt het team met een gemiddelde van (.343), Davers in Homers (vier) en Martinez in RBI’s (14).

Het probleem is dat de middengroep, zoals onze kameraad Lou Merloni Tweet die dag. Elk van hen heeft de Red Sox op zijn eigen manier in de steek gelaten en de resulterende impact op het misdrijf was rampzalig.

Begin met Hernandez. Alex Cora trok vorig jaar wenkbrauwen op toen hij een gratis katapult in zijn startpunt installeerde, wat nooit goed voelde voor een man van zijn leeftijd op basis van een basispercentage van 0,313. Korra had echter een specifiek idee in haar hoofd. Tijdens zijn vorige periode als manager, in 2019, mislukte de proef van Andrew Benentende na ongeveer twee negatieve maanden, wat leidde tot een comeback voor de Mookie Betts.

Toen Cora weer een barst kreeg in het management, wilde hij niet alleen de balans tussen links en rechts boven de ranglijst behouden, maar zijn keuze om de toon te zetten door snelle ballen te vangen. Hij beschouwde de onorthodoxe Hernandez als de man om de baan te krijgen, en Hernandez beloonde hem met 20 huisblokken, een solide slotschop in de afgelopen twee maanden en vervolgens een beest na het seizoen.

Helaas werd dat succes niet overgedragen naar 2022. Hernandez ging 0 voor 19 om het seizoen te openen en verscheen met tweemaal zijn levenssnelheid. Hij sloeg .176, wat een daling van de ranglijst noodzakelijk maakte. In tegenstelling tot sommige van de andere namen op deze lijst, slingert hij meestal op de juiste banen, maar hij doet niet echt iets met de velden die hij najaagt. Als Hernandez gelijk heeft, slaat hij de ballen naar de zijkant van de drag, maar hij tilt langzaam vliegende ballen het rechterveld in.

De Red Sox hadden de terugkeer nodig van het dynamische avondmaal dat het onverwachte succes van vorig seizoen belichaamde, maar aangezien Hernandez geen voorlopige vonk gaf, nam Cora de logische beslissing om Storey op te tillen met rampzalige resultaten.

Chaim Blum en de frontoffice moeten beweren dat de worsteling van Storey met zijn nieuwe omgeving, nieuwe baan en nieuwe huis meer verband houdt met fysieke problemen, omdat het alternatief voor de man van $ 140 miljoen angstaanjagend is.

Tomase: Trevor Story hoort eerste tekenen van onrust van Red Sox-fans

Het deelnemersseizoen begon in de dia’s van Gerrit Cole en is sindsdien niet meer gestopt, maar dat is niet echt het probleem. Hoewel het waar is dat Story haperde en bijna de helft van de schuifbalken verloor die hij heeft gezien, is de grootste zorg dat hij de fastballs niet inhaalt. Hij heeft slechts 0,200 tegen hen geslagen en hij heeft meer fastballs geslagen dan enig ander stadion.

Het onvermogen van Story om met snelheid om te gaan, verklaart waarom hij zo kwetsbaar is om van het bord te glijden, en dat gat in zijn swing zal genadeloos worden getikt totdat hij het afsluit.

Ondertussen doodt hij het misdrijf. Er werd constant gejoel gehoord in Fenway Na 1 tegen 16 te hebben gekregen met 10 treffers in de afgelopen vier wedstrijden, zal dat sarcasme alleen maar toenemen als het niet lukt. De Red Sox stapten over van verdediger Hunter Renfroe omdat ze dachten dat hij een bonus van $ 7 miljoen zou krijgen, zelfs nadat hij 31 homeruns en .816 OPS had afgeleverd.

Wat maakt dit verhaal, die Homer nog moet doen en 194 heeft geraakt?

Dit brengt ons bij de verborgen teleurstelling, Verdugo. Net als vorig jaar had hij een rokende start die aangaf dat hij op het punt stond de sprong van bovengemiddeld naar all-star te maken. En net als vorig jaar is het bijna voorbij voordat het zelfs maar begonnen is.

Verdugo’s scherpe start – .333 tot en met 10 games – Ik kocht een goodwill voor hem die het heel stilletjes uitputte. In zijn laatste 17 wedstrijden heeft Verdugo slechts .147 geraakt met een .317 OPS. Zijn “gemiddelde verwachting” in die tijd is veel hoger, maar een oogtest wijst er helaas niet op dat hij slachtoffer is. Verdugo kreeg één keer vier wijd en leverde nog een basisslag over dat stuk, en Cora merkte dat hij afweek van de all-field engine-benadering die zijn meest productieve stuk is.

Achteraf gezien was het slechtste wat hij kon doen in de eerste week van het seizoen drie huispuin schieten, want sindsdien is hij gelukkig. Verdugo is een line hitter-engine met af en toe een pop. Als hij zwaait op zoek naar hekken, schiet hij er ver achter.

Aangezien hij een van de beste spelers in de grote competities is, is zijn probleem niet overlast, maar hyperactiviteit. Voor het eerst in zijn carrière zwaait hij in meer dan de helft van de pitches die hij ziet, en dat heeft geresulteerd in meer ballen en minder streaks.

De Red Sox heeft Verdugo nodig als tafelputter wanneer hij vooraan slaat en een lopende producer wanneer hij vijfde raakt. Dezelfde dynamiek geldt voor Hernandez en Storey. In plaats daarvan maakte het trio veel niets.

Totdat daar verandering in komt, is de onderkant van de ranglijst de minste zorg van het team.