Dit puzzeloplossend gedrag wordt verspreid via hommelkolonies

samenvatting: Hommels kunnen leren puzzels op te lossen door meer ervaren bijen een taak te zien volbrengen. Deze nieuwe gedragsvoorkeur verspreidt zich vervolgens door de hele kolonie. Bijen die van anderen leerden, werden vaardiger en begonnen de voorkeur te geven aan aangeleerde oplossingen boven alternatieven.

bron: Plus

Hommels leren een puzzel op te lossen door naar meer ervaren bijen te kijken, en vervolgens verspreidt deze gedragsvoorkeur zich door de kolonie, volgens een studie die op 7 maart is gepubliceerd.^j In Open Access-journaal Biologie PLUS Door Alice Dorothy Bridges en collega’s aan de Queen Mary University in Londen, VK.

Sociale dieren zoals primaten zijn bedreven in het leren door naar anderen te kijken, en eerder werk heeft aangetoond dat individuele bijen op deze manier taken kunnen leren, maar het bleef onduidelijk of dit nieuwe gedrag zich vervolgens door de kolonie zou verspreiden.

Om dit te onderzoeken, testten de onderzoekers zes kolonies bijen (Bombus terrestris) met behulp van een puzzeldoos die kan worden geopend door het deksel te draaien om toegang te krijgen tot de suikeroplossing. De bijen kunnen de dop met de klok mee of tegen de klok in draaien door op een van de twee verschillend gekleurde lipjes te drukken.

De onderzoekers trainden de bijen om een ​​van deze twee oplossingen te gebruiken en lieten deze “schijnbijen” vervolgens los op het foerageerterrein samen met ongetrainde bijen en filmden ze in de loop van zes tot twaalf dagen.

Foeragerende bijen met een demonstrator openden meer puzzeldozen dan controlebijen, en gebruikten 98% van de tijd dezelfde puzzeloplossing die de demonstrator had geleerd, wat aangeeft dat ze het gedrag sociaal hebben geleerd in plaats van zelf op een oplossing te stuiten.

In experimenten waarbij verschillende demonstranten een andere oplossing voor een puzzel werd geleerd, leerden de ongetrainde bijen aanvankelijk beide methoden te gebruiken, maar na verloop van tijd ontwikkelden ze willekeurig een voorkeur voor de ene of de andere oplossing, die vervolgens die kolonie domineerde.

Deze studie is de eerste die de prevalentie documenteert van verschillende gedragsbenaderingen om hetzelfde probleem bij bijen op te lossen. De auteurs zeggen dat de bevindingen sterk bewijs leveren dat sociaal leren belangrijk is voor de overdracht van nieuw gedrag door hommelkolonies, zoals eerder is aangetoond bij primaten en vogels.

Bridges voegt eraan toe: “Deze resultaten bij hommels, die ongewervelde dieren zijn met kleine hersenen, weerspiegelen de resultaten die eerder werden gevonden met soortgelijke experimenten bij primaten en vogels – die werden gebruikt om het vermogen van die soorten om te kweken aan te tonen.”

Financiering: Deze studie werd gefinancierd door een Engineering and Physical Sciences Research Council Program Grant, ‘Minds on Board’ (Ref No. EP/P006094/1 naar LC) en een PhD Scholarship aan de Queen Mary University of London (naar AB). Financiers hadden geen rol bij het ontwerp van de studie, het verzamelen en analyseren van gegevens, het publicatiebesluit of de voorbereiding van het manuscript.

Over dit Neuroscience Research News

auteur: Claire Turner
bron: Plus
communicatie: Claire Turner-plus
afbeelding: Afbeelding tegoed aan Diego Perez-Lopez, PLOS (CC-BY 4.0, https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/)

Oorspronkelijke zoekopdracht: vrije toegang.
“Hommels verwerven alternatieve puzzeldoosoplossingen via sociaal lerenDoor Alice Dorothy Bridges et al. Biologie PLUS

een samenvatting

Zie ook

Hommels verwerven alternatieve puzzeldoosoplossingen via sociaal leren

Aangenomen wordt dat het verbazingwekkende gedragsrepertoire van sociale insecten grotendeels aangeboren is, maar deze insecten hebben herhaaldelijk blijk gegeven van opmerkelijke capaciteiten voor zowel individueel als sociaal leren. bijen gebruiken Bombus terrestris Als model ontwikkelden we een puzzeldoostaak met twee keuzes en gebruikten we open diffusiemodellen om de overdracht van nieuw, abnormaal foerageergedrag door de populatie te volgen.

Het gedrag van het openen van de doos werd gepropageerd door kolonies die waren bezaaid met een demonstrator die was getraind om een ​​van de twee mogelijke gedragsvarianten uit te voeren, en de waarnemers verwierven de gedemonstreerde variant. Deze voorkeur bleef onder waarnemers bestaan, zelfs toen de alternatieve techniek werd ontdekt.

Bij controle-diffusie-experimenten zonder demonstrator openden sommige bijen automatisch puzzeldozen, maar waren ze aanzienlijk minder efficiënt dan degenen die leerden in aanwezigheid van een demonstrator. Dit suggereert dat sociaal leren cruciaal was om de doos correct te openen.

Aanvullende onderzoeken met open diffusie eindigden waar twee gedragsvariabelen aanvankelijk in vergelijkbare verhoudingen aanwezig waren, waarbij één variabele dominant werd als gevolg van willekeurige processen.

We bespreken of deze bevindingen, die die van primaten en vogels repliceren, kunnen wijzen op het vermogen van hommels om te kweken.