De Volkswagen Kever wordt alom geprezen als klassieker, maar is in Mexico nooit echt verdwenen

CNN
—

In de huidige wereld van zelfrijdende auto’s, sleutelloos starten en oplaadpoorten is het moeilijk voor te stellen hoeveel… groot Het was ooit een kleine tweedeurs Volkswagen Kever.

Maar in Mexico, waar in 2003 de laatste Kever van de productielijn rolde in de hoofdfabriek van Volkswagen in Puebla, leeft de gewaagde auto voort. Mexico, opnieuw uitgevonden en nieuw leven ingeblazen door zijn cultureel erfgoed, is een van de weinige overgebleven plaatsen waar de smaak van keverkoorts nog steeds aanwezig is.

Het kleurrijke, ronde exterieur en de luchtgekoelde achtermotor van de auto brachten hem naar een niveau van roem en prestige dat geen enkele benzineauto ooit nog zou bereiken. Terwijl mooie verhalen over de geliefde auto in onze herinneringen rondzwerven, gebeurde wat er gebeurde Ooit was het de best verkochte auto ter wereld Bijna alle auto’s verdwenen van de Amerikaanse wegen en werden naar automusea en verzamelaarsshows gestuurd.

Terwijl hij patrouilleert door de uitgestrekte straten van Mexico-Stad, over de aangrijpende bergwegen van de Sierra Norte in Oaxaca en werkt als een aangepaste foodtruck die Mexicaanse gerechten serveert, verliet Fucho, zoals de kever in Mexico bekend staat, nooit het podium.

Even voordat hij werd onderbroken door het kenmerkende gebrul van de Fucho toen deze arriveerde op Volkswagen’s grootste evenement in de centraal-Mexicaanse staat Hidalgo, zei Jesús Delgado, voorzitter van de Exmi Volkswagen-club, tegen CNN: “Als ik de Fucho-motor hoor, zie ik mijn vrouw naar mij zwaaien. op weg naar “Winkels. Ik zie de opwinding op het gezicht van mijn zoon als ik hem meeneem voor zijn eerste rijlessen.” Delgado’s vrouw stierf in 2020 aan Covid, en zijn kinderen zijn allemaal volwassen, maar volgens hem “lijken de emotionele herinneringen reëler als hij in de buurt van de auto is.”

De eerste Kever arriveerde in 1954 op de Mexicaanse kust als onderdeel van een tentoonstelling om de industriële groei van Duitsland onder de aandacht te brengen. De verkopen in de Verenigde Staten namen langzaam toe, maar Volkswagen bestreed het naoorlogse anti-Duitse sentiment jegens de auto, die in 1934 onder leiding van Adolf Hitler was ontworpen.

Hitler had de productie van een kleine, betaalbare auto toevertrouwd aan autofabrikant Ferdinand Porsche, maar door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd de commerciële productie stopgezet. De productie werd pas in 1945 hervat, toen de geallieerde troepen de overblijfselen ontdekten van een verwoeste autofabriek in Noord-Duitsland, waar een Volkswagen Kever tussen het puin geparkeerd stond.

Er was een sprankje genialiteit nodig van de Joods-Amerikaanse reclameman Julian Koenig om de koers van Volkswagen te veranderen. Samen met zijn team van Madison Avenue-admen lanceerde Koenig de legendarische minimalistische ‘Think Small’-advertentiecampagne, die het Amerikaanse publiek wegleidde van dure gezinswagens naar een nieuwe realiteit van zuinigere, betaalbare kleine auto’s voor de massa.

Maar niemand had de onwaarschijnlijke evolutie van de Kever tot een tegencultuuricoon en mascotte van de Amerikaanse Flower Power-beweging kunnen voorspellen.

Met het uitbreken van de oorlog in Vietnam werd de Kever de belichaming van een krachtige sociale beweging die voortkwam uit anti-oorlogsprotesten in heel Amerika, en vervolgens gedurende het hele tijdperk ‘vrede en liefde’ bleef vertegenwoordigen, waarbij de Kever massaal arriveerde bij de 1969 Woodstock Festival. De Kever was een ingetogen, onbeschaamd eenvoudige auto en een symbool van de antikapitalistische structuren die liefdevol werden omarmd door hippie-tegenculturen. Het is in veel opzichten uitgegroeid tot een vertegenwoordiger van alles wat nazi-Duitsland moest haten.

In 1972 was het de meest geproduceerde auto ter wereld geworden, waarbij gebruik werd gemaakt van de mainstream populariteit van de Disney-film “The Love Bug” en een sterke toeleveringsketen, waaronder een nieuwe fabriek in Puebla, Mexico, vanwaar hij over de hele wereld werd verscheept.

Tegen de tijd dat VW in 2003 besloot de auto stop te zetten vanwege dalende verkopen en de wens om modernere vervangingen te bouwen, werd de Kever langer in Mexico gebouwd dan in Duitsland.

Kort na de aankondiging werd Dat meldt de British Broadcasting Corporation (BBC). “Het is duidelijk geworden dat haar nalatenschap levendig zal blijven.”

Maar sindsdien hebben strengere wetten ter beheersing van de luchtverontreiniging en de stijgende brandstofkosten de auto geleidelijk van de wegen in Europa en de Verenigde Staten gehaald, waar de auto zijn laatste, plechtige hoofdstuk aan het publieke oog beleeft en een speeltje blijft voor de rijken en mensen. bekend.

In 2016 restaureerde acteur Chris Pratt zijn Kever uit 1965 en noemde het “een droom om door de Hollywood Hills te rijden”. Datzelfde jaar verkocht cabaretier Jerry Seinfeld zijn witte modelauto uit 1960, uitgerust met een motor van 36 pk, voor $ 121.000, waarmee hij een wereldrecord vestigde voor de verkoop van een kever. Drie jaar later besteedde mede-Hollywood-ster Ewan McGregor meer dan $30.000 aan het ombouwen van zijn Kever naar een volledig elektrische auto.

Maar in Mexico ben je nooit ver verwijderd van het zien van een glimp van de kenmerkende rondingen van de originele auto en het gebrul van de motor achterin.

Jose Luis, die al veertig jaar Focuses restaureert, beschreef hoe hij zich “diep bedroefd” voelde toen de beslissing werd genomen om de productie van de auto stop te zetten. “Hoewel onderdelen nu duurder en moeilijker te vinden zijn, blijft de wens van mensen om ze te bezitten en te besturen in Mexico hetzelfde”, beweerde hij.

Voor de wereldberoemde Mexicaanse beeldend kunstenaar Betsabe Romero is de auto een essentieel hulpmiddel geweest in haar carrière. In haar studio’s aan de rand van Mexico-Stad zit Romero naast een van de vijf holle Fuzhou-structuren die ze binnenkort zal samenvoegen om een ​​brug te creëren die de reis van de migranten vertegenwoordigt.

“De Fuzhou-auto is een symbool van ons erfgoed waar we ons allemaal mee kunnen identificeren,” zei ze. “Elke auto maakt deel uit van de ontwerpgeschiedenis; het is een unieke democratie… Veel mensen hebben misschien een favoriet gebouw, maar weten het niet de architect houdt wel van een artistieke stijl, maar doet dat niet. Ze kunnen je vertellen wie of wanneer het is gebouwd. Dit is niet het geval met een auto. We hebben allemaal een favoriet gebouw en we hebben er allemaal een verhaal over te vertellen.

Moderne autofabrikanten staan ​​voor een enorme uitdaging bij het creëren van een auto die een vergelijkbaar niveau van mondiale belangstelling kan genieten, maar of de unieke status van de Volkswagen Kever opnieuw kan worden gecreëerd, valt nog te bezien.