november 5, 2024

Koninkrijksrelaties

Dagelijks meer nieuwsberichten dan enige andere Nederlandse nieuwsbron over Nederland.

De teleurstelling van Modern Warfare 3 doet COD-spelers verlangen naar de goede oude tijd van Infinite Warfare

De teleurstelling van Modern Warfare 3 doet COD-spelers verlangen naar de goede oude tijd van Infinite Warfare

Af en toe, in de loop van onze onregelmatige reeks “Players Hate Things”-posts, neem ik graag deel aan een “Players Love Thing”-post, gewoon om de boel op te schudden – hoewel in dit geval spelers het ding in kwestie leuk vinden, deels omdat het is niet iets anders waar ze van houden. Haat en datgene waar ze van houden is iets waar ze in 2016 een hekel aan hadden. Ehm.

Laten we opnieuw beginnen. Zoals je weet is Call Of Duty: Modern Warfare 3 – niet te verwarren met Call of Duty: Modern Warfare 3 – vanaf vandaag, 9 november, verkrijgbaar. Gereserveerde spelers en een paar gelukkige journalisten (die we niet vrezen of kwalijk nemen omdat ze vroegtijdig exemplaren ontvangen) hebben de campagne sinds 1 november kunnen spelen, en de feedback en recensies zijn tot nu toe niets minder dan geweldig.

Volgens onze stabiele website VGCDe verhaalmodus duurt ongeveer 3-4 uur, en over het algemeen ben ik nogal enthousiast over korte FPS-campagnes, aangezien ik de neiging heb om een ​​paar uur te slapen, maar niet als ik de volledige £ 60 voor een franchise betaal. VGC omschrijft de campagne ook als “verwarrend”, “frustrerend” en “basic”. De game zal niet beter draaien op Steam, waar Recente recensies Het is samengesteld tot een gemengde beoordeling op basis van verschillende problemen, waaronder de enorme bestandsgrootte van de game (veel wapens zijn overgenomen van Call of Duty: Modern Warfare 2 – niet te verwarren met Call of Duty: Modern Warfare 2).

Het ene CZV-verlies is echter het andere CZV-winst. De andere game in kwestie is Call of Duty: Infinite Warfare, de meest uitgebreide Call of Duties-game, die in 2016 werd uitgebracht lang vóór de focus op alles wat met Warzone te maken had, en die in de nasleep van Modern Warfare een hele reeks nostalgische Xitter-aanbevelingen kreeg. 3 Psychodrama. Patiënt nul Dit is een rotzooi Over de daverende openingsvlucht van de game in een baan om de aarde, die duizenden likes en shares opleverde.

READ  Prime Day TV-programma's - 11 programma's die ik nu aanbeveel

Elders, daar Een spannende herwaardering Van Alex Wakeford, communityschrijver bij Halo Developer 343 Industries. “Het is triest om te zien dat de MW3-campagne niet goed heeft uitgepakt voor de mensen, maar je kunt Infinite Warfare altijd opnieuw spelen”, schreef hij. “Ervaar een sterk onderschatte campagne van 8 tot 10 uur met de beste ontwerp- en gameplay-diversiteit van COD, eersteklas ruimtegevechten, memorabele personages en een geweldig verhaal.”


Wakeford haalt ook de slagschiphub van de game aan, het deel van Infinite Warfare dat ik me het meest met plezier herinner, of in ieder geval het deel dat ik het meest interessant vond toen ik het zelf recenseerde. De game draait om een ​​geweldige feedbackloop waarbij je in een starfighter naar een belangrijk gebied wordt gelanceerd en je aan het einde terug naar de hangar wordt gebracht om rond te lopen en over actuele gebeurtenissen te praten. Het lijkt een beetje op een Mass Effect-spel dat echt is verkleind. De meanderende, hightech enscenering van de centrale missierotatie is ook zo sinister dat je je uiteindelijk voelt als het zoveelste stuk munitie dat door een enorme, onstuitbare oorlogsmachine wordt gevoerd.

Ik betwijfel of Activision door dit alles een verkoopstijging heeft gezien, deels omdat de populariteit van Xitter tegenwoordig de ruilwaarde van zeewater benadert, en deels omdat iedereen openlijk wacht op een Game Pass-release. Maar onlangs Steam-gebruikersrecensies Infinite Warfare is zeer gunstig scheef vergeleken met Mixed in het algemeen, wat niet zo erg is als je bedenkt dat de multiplayer van Infinite Warfare een kerkhof is en je niet eens een bot laat aaien.

READ  Het Pokémon Wereldkampioenschap diskwalificeert Scarlet en Violet Professionals met gehackte monsters

Genegenheid en onvrede met Call of Duty-games bewegen zich meestal in cirkels, waarbij perioden van verhoogde afkeer worden geboekt door veranderingen in de instellingen. Zoals ik eerder al zei, was Infinite Warfare bij de release niet erg populair. Het kwam op een moment dat Call of Duty-spelers de exosuits en hovercrafts helemaal beu waren en graag terug wilden duiken in het hoge gras van Modern Warfare, of zelfs in de loopgraven van de uitstapjes uit de World War Series. Anderen vonden het spel saai: recensent Brendan “Ice Cold” Caldwell noemde het “Infinite Borefare”, “Killzone Again” en “niet Titanfall 2”.

Afhankelijk van of je een ontwikkelaar of een gamer bent, vind je deze haat-liefdecyclus misschien vermakelijk om naar te kijken of “laat je hersenen volledig smelten op een manier die ik niet kan uitdrukken”, zegt David Szymanski, ontwikkelaar van Dusk en Iron Lung. Geschreven in QRT’s Voor de eerste Xeet-game waarin Infinite Warfare hierboven wordt geprezen. “Alsof je ziet dat mensen hyped zijn over 4 omdat iedereen de games uit de Tweede Wereldoorlog beu is”, vervolgde hij. “Dan zien we iedereen die geïnteresseerd is in CoD WWII omdat ze de moderne oorlogsvoering en exosuiten beu zijn, en dan zien… MW1-3 weer uitgebracht… en nu willen mensen exosuiten terug…”

Laten we allemaal een notitie maken om dit over een paar jaar opnieuw te bekijken, wanneer Modern Warfare 3 wordt geprezen zoals de game Infinite Warfare 2 had moeten zijn. Op de korte termijn kun je Jeremy’s lijst met Call of Duty-campagnes lezen in volgorde van uitmuntendheid – raad eens welk spel moet je als eerste plaatsen? (Jeremy’s gedachten over de remake van Modern Warfare 3 van dit jaar zullen binnenkort bij je horen.)

READ  Intel Lunar Lake MX gelekt: 4+4 CPU-cores, 8 Xe2 GPU-cores, TSMC N3B-node en DisplayPort 2.1-ondersteuning

updaten: Zei je “binnenkort”? Omdat ik eigenlijk ‘nu’ bedoelde. Hier is onze RPS Call of Duty: Modern Warfare 3-campagnerecensie, die Jeremy beschrijft als “het opvullen van een tijdelijke tijdlijn zonder iets te zeggen.”