De Russische maanlander Luna-25 stort neer

Een Russische robotrover is neergestort op de maan, zei het Russische ruimtevaartagentschap zondag, daarbij verwijzend naar de resultaten van een voorlopig onderzoek een dag nadat het contact met het voertuig verloor.

Tijdens de Koude Oorlog werd de Sovjet-Unie het eerste land dat een satelliet, een man en een vrouw, in een baan om de aarde bracht, de laatste tegenslag voor een land in de ruimtevaart.

De Luna-25-lander, Ruslands eerste ruimtelancering naar het maanoppervlak sinds de jaren 70, is afgelopen woensdag in een baan om de maan gekomen en zal naar verwachting begin maandag landen. Om 14.10 uur Moskou-tijd op zaterdagmiddag vuurde het ruimtevaartuig zijn motor af om de baan binnen te gaan die de maanlanding zou opzetten, volgens Roscosmos, het staatsagentschap dat toezicht houdt op de Russische ruimtevaartactiviteiten. Maar er deed zich een onverklaarbare “noodsituatie” voor.

Zondag zei Roscosmos dat het contact met het ruimtevaartuig verloor 47 minuten nadat de motorbrand begon. Pogingen om de communicatie te herstellen mislukten en Luna-25 week af van zijn geplande baan en “hield op te bestaan ​​als gevolg van een botsing met het maanoppervlak”, zei Roscosmos.

Het zei ook dat er een interim-commissie zou worden ingesteld om de redenen voor het mislukken te onderzoeken.

Luna-25, gelanceerd op 11 augustus, was bedoeld als de eerste missie die de zuidpool van de maan zou bereiken. Overheidsruimteprogramma’s en particuliere bedrijven over de hele wereld zijn geïnteresseerd in dat deel van de maan omdat ze denken dat het waterijs kan bevatten dat in de toekomst door astronauten zou kunnen worden gebruikt.

Het belangrijkste doel van Luna-25 was om de technologie voor de landing op de maan te testen, en het verlies van de lander tijdens de minder gevaarlijke fase van de reis zou de ruimtestrijd van Rusland onder de loep nemen.

Lanceren en landen vanaf de aarde zijn twee van de meest zenuwslopende momenten voor missies naar het maanoppervlak. Drie maanlandingspogingen in de afgelopen vier jaar – door India, een Israëlische non-profitorganisatie en een Japans bedrijf – zijn allemaal met succes in een baan om de maan gemanoeuvreerd en mislukten in de laatste minuten van de landing op het oppervlak.

Wanneer missies verloren gaan tijdens het afvuren van een orbitale motor, blijkt de oorzaak vaak een slordige fabricage en onvoldoende testen te zijn. Die tekortkomingen lagen aan de basis van het mislukken van Phobos-Grunt, de laatste grote interplanetaire robotsonde van Rusland, in 2011. Een andere factor kan worden verstoord door menselijke fouten, zoals toen NASA’s Mars Climate Orbiter in 1999 in de atmosfeer van Mars verbrandde als gevolg van een verwisseling. Tussen metrische en imperiale eenheden.

Het mislukken van deze missie leidde ertoe dat president Vladimir V. In wat een klap voor Poetin zou kunnen zijn, heeft hij de Russische prestaties in de ruimte gebruikt als een essentieel onderdeel van zijn macht.

Het maakt deel uit van het verhaal van het Kremlin – dwingend voor veel Russen – dat Rusland een groot land is dat wordt geblokkeerd door een door Amerika geleid Westen dat jaloers is en wordt bedreigd door de capaciteiten van Rusland. Terwijl Rusland werkt aan het opnieuw afstemmen van zijn geopolitieke banden, is de door de staat gerunde ruimtevaartindustrie van het land een bijzonder waardevol instrument geweest.

“De belangstelling voor onze programma’s is erg groot”, vertelde Yuri Borisov, het hoofd van het Russische ruimtevaartprogramma, in juni tijdens een televisiebijeenkomst. Tegen Poetin beschreef hij het plan van Rusland om de ruimtevaartsamenwerking met Afrikaanse landen uit te breiden. De stap maakt deel uit van de algemene inspanningen van het Kremlin om de economische en politieke banden met niet-westerse landen te verdiepen te midden van Europese en Amerikaanse sancties.

In de afgelopen decennia is de Russische verkenning van het zonnestelsel van de aarde ver verwijderd van de hoogten uit het Sovjettijdperk.

De laatste onvoorwaardelijke overwinning was 35 jaar geleden en de Sovjet-Unie was nog intact. Het tweelingruimtevaartuig Vega 1 en Vega 2 werden zes dagen na elkaar gelanceerd. Zes maanden later vlogen de twee ruimtevaartuigen langs Venus en lieten elk een capsule vallen met een lander die met succes op het oppervlak van de helse planeet landde, evenals een ballon die bij het loslaten in de atmosfeer zweefde. In maart 1986 passeerden de twee ruimtevaartuigen de komeet van Halley binnen een straal van ongeveer 5.000 mijl, maakten foto’s en bestudeerden het stof en gas uit de kern van de komeet.

Latere missies naar Mars, gelanceerd in 1988 en 1996, mislukten.

Een ongemakkelijk dieptepunt kwam in 2011 met Phobos-Grunt, dat verondersteld wordt te landen op Phobos, de grootste van de twee manen van Mars, en rots- en vuilmonsters naar de aarde terug te brengen. Maar Phobos-Grunt heeft de baan van de aarde nooit verlaten nadat de motoren die hem naar Mars moesten sturen niet konden vuren. Een paar maanden later verbrandde het in de atmosfeer van de aarde.

Uit een onderzoek bleek later dat het financieel krappe ruimteagentschap van Rusland had nagelaten elektronische componenten te vervaardigen en te testen waarvan niet was bewezen dat ze bestand waren tegen de kou en straling van de ruimte.

Anders is Rusland beperkt tot een lage baan om de aarde, inclusief het vervoeren van astronauten naar het internationale ruimtestation ISS, dat het samen met NASA beheert.

Luna-25 had een missie van een jaar moeten voltooien om de samenstelling van het maanoppervlak te bestuderen. Het moet ook technologieën demonstreren die worden gebruikt in een reeks robotmissies naar de maan die Rusland van plan is te lanceren om de basis te leggen voor een toekomstige maanbasis die het samen met China wil bouwen.

Maar het schema voor die missies – Luna 26, 27 en 28 – is al jaren verwijderd van het oorspronkelijke schema en er zijn nu waarschijnlijk meer vertragingen, vooral omdat het Russische ruimtevaartprogramma het financieel en technologisch moeilijk heeft vanwege de later opgelegde sancties. Russische invasie van Oekraïne.

Roscosmos staat voor de moeilijke beslissing om de Luna-25-missie te herhalen of de landingstechnologie voorlopig niet te testen en door te gaan naar ambitieuzere vervolgmissies. Als Rusland besluit om opnieuw met Luna-25 te vliegen, zal dat nog eens jaren vertraging opleveren.

Hoewel NASA en de European Space Agency met Rusland bleven samenwerken aan het internationale ruimtestation ISS, stopten andere gezamenlijke ruimteprogramma’s na de invasie van Oekraïne. Rusland zal belangrijke onderdelen moeten overdragen aan de maanmissies, inclusief training voor de Luna-27-lander, die uit Europa zou komen.

Rusland worstelde om nieuwe ruimtehardware te ontwikkelen, met name elektronica die betrouwbaar zou functioneren in de barre omstandigheden van de ruimte.

“Zonder betere elektronica kun je niet echt in de ruimte vliegen, of in ieder geval lange tijd niet in de ruimte vliegen”, zegt Anatoly Zak, de uitgever. RussianSpaceWeb.com, die de ruimteactiviteiten van Rusland in de gaten houdt. “Sovjet-elektronica liep altijd achter. Ze liepen altijd achter op het Westen op het gebied van wetenschap en technologie.

Hij voegde eraan toe: “Het hele Russische ruimtevaartprogramma wordt echt door dit probleem getroffen.”

Andere ambitieuze Russische ruimtevaartprojecten lopen ook achter op schema en officiële aankondigingen zullen langer op zich laten wachten.

De raketfamilie van Ankara, die al twee decennia in ontwikkeling is, is slechts zes keer gelanceerd.

Een paar dagen geleden vertelde Vladimir Kochevnikov, hoofdontwerper van het volgende ruimtestation van Rusland, aan persbureau Interfax dat Orjol een moderne vervanging is voor de eerbiedwaardige Sojoez-capsule. Het zal zijn eerste vlucht maken in 2028.

In 2020 zei het toenmalige hoofd van Roscosmos, Dmitry Rogozin, dat de eerste vlucht van de Oryol in 2023 zou plaatsvinden – dat wil zeggen, in drie jaar tijd was de lanceringsdatum met vijf jaar verschoven.

Een ander land, India, heeft de kans om de eerste sonde in de buurt van de zuidpool van de maan te laten landen. De Chandrayaan-3-missie werd in juli gelanceerd, maar koos voor een meer omslachtige maar zuinige route naar de maan. Woensdag zal een landingspoging worden ondernomen.

De woordvoerder van de Indian Space Research Organization, Sudhir Kumar, zei over de crash van de Russische lander: “Het is jammer. “Elke ruimtemissie is gevaarlijker en technischer.”

Hari Kumar Rapportage vanuit Delhi.