De oorlog tussen Israël en Hamas, de crisis in Gaza en het verbreken van de betrekkingen door Bolivia met Israël

Het vluchtelingenkamp Jabalia in het noorden van Gaza, dat dinsdag werd gebombardeerd tijdens een Israëlische luchtaanval gericht op een Hamas-leider, is altijd populair geweest bij journalisten die Gaza verslaan vanwege het enorme aantal kinderen daar.

Tijdens verschillende bezoeken daar door de jaren heen merkte ik dat ze nieuwsgierig en opgewonden waren als er vreemden verschenen. We verzamelen ons rond onze CNN-teams, stellen vragen, proberen hun Engels uit en springen voor de camera. Vaak moeten de tv-producent, chauffeur en stabilisator de kinderen bezig en afgeleid houden terwijl we proberen een opname te melden of op camera op te nemen.

Net als andere vluchtelingenkampen in Gaza hebben deze dichtbevolkte bebouwde gebieden huizen, winkels en woongebouwen op elkaar gepropt, en zijn de wegen daartussen in veel gebieden nauwelijks breed genoeg om er een auto doorheen te laten. De open markten waren altijd druk.

Zelfs in de beste tijden was het leven moeilijk in Jabalia. De scholen waren erg druk en de lessen werden in twee ploegen per dag gegeven. Kraanwater was niet geschikt voor menselijke consumptie. De werkloosheidscijfers waren hoog en de meeste gezinnen waren afhankelijk van voedselhulp van de Verenigde Naties. Je hebt echter zelden het gevoel dat mensen de hoop hebben opgegeven.

Eens, toen ik in Jabalia was, na een nieuwe ronde van gevechten tussen Hamas en Israël in het voorjaar van 2021, stopten we de dag nadat de gevechten waren geëindigd bij een shoarmawinkel. De winkel was net geopend en er waren drukke zaken. De eigenaar, Amjad, verwelkomde ons hartelijk.

Twee jaar later, in 2023, kwam ik terug na weer een persreis en was de winkel uitgebreid. Amjad begroette ons als lang verloren vrienden en gaf de ober opdracht om ons eten te halen.

Boven onze tafel stond een televisie met een advertentie voor een plaatselijke school die beloofde kwalitatief hoogstaand onderwijs te bieden om een ​​mooie toekomst voor de kinderen in Gaza te garanderen.

Ja, Jabalia was druk, lawaaierig en stoffig – een van de armste gebieden in Gaza – maar het was een plek waar je, ondanks de problemen van Gaza, altijd het gevoel had dat de mensen daar op een of andere manier op een of andere manier een fatsoenlijk leven zouden kunnen leiden. beter leven.

Ik kan nu niet meer terug omdat Israël en Egypte de toegang tot Gaza blokkeren, maar ik vrees dat het optimisme tegen alle verwachtingen in nu de grond in is geboord.