De nieuwe kaart van China claimt grote delen van aangrenzend gebied

Een nieuwe kaart van de nationale grenzen van China heeft geleid tot protesten van regeringen in Azië nadat China het grondgebied van zijn buren, waaronder een klein deel van Rusland, had afgebakend.

De kaart, die maandag door het Chinese Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen is gepubliceerd, claimt betwist gebied aan de zuidgrens met India en omvat heel Taiwan. Voor de zuidkust beslaat de zogenoemde ‘stippellijn’ van Peking grote delen van de Zuid-Chinese Zee, waar zes landen het oneens zijn over eilanden, riffen en zeegebieden.

De al lang bestaande territoriale aanspraken van Peking op de periferie zijn niet nieuw. Maar onder de Chinese leider Xi Jinping heeft China zijn groeiende harde macht gebruikt om zijn ambities te verwezenlijken. De afgelopen jaren hebben de buurlanden ook te maken gehad met de zware aanwezigheid van de Chinese kustwacht.

Rusland

Moskou en Peking hebben hun eeuwenoude grensgeschillen twintig jaar geleden terzijde gelegd ter wille van de politieke stabiliteit. De laatste territoriale regeling, die in 2005 door de parlementen van de twee landen werd bekrachtigd, loste de kwestie van hun gedeelde oostgrens op, die onder hernieuwd toezicht stond dankzij een Chinese kaartendienst.

Het Bolshoi Ussurisky-eiland, of Hexiazy, ligt aan de samenvloeiing van twee grensrivieren en het eigendom wordt juridisch gedeeld tussen de twee landen. De officiële kaart van China toont het volledige strategische stuk land van 210 vierkante kilometer in het uiterste oosten van zijn grondgebied.

Het Kremlin heeft nog geen commentaar gegeven op de kaart, die volgens Peking is opgesteld aan de hand van ‘de nationale grenzen van China en verschillende landen in de wereld’.

Het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft niet gereageerd op een e-mailverzoek om commentaar.

Indië

Xi Jinping en de Indiase premier Narendra Modi ontmoetten elkaar een paar dagen geleden, ogenschijnlijk op een vriendelijke manier, tijdens de recente BRICS-top in Zuid-Afrika, en de controverse rond de Chinese kaart komt twee weken voordat ze elkaar opnieuw zullen ontmoeten in New Delhi om de conferentie bij te wonen. het volgende G20-forum.

De Indiase regering en ten minste één wetgever waren de eersten die reageerden op wat zij zagen als landroof in de Noord-Indiase deelstaat Arunachal Pradesh, aan het oostelijke uiteinde van de betwiste 3.300 kilometer lange grens die bekend staat als de Line of Actual Control.

Peking beschouwt de regio als onderdeel van Tibet en heeft daar in april nieuwe Chinese plaatsnamen aangekondigd. De kaart bevat ook de Aksai Chin-regio in het westen, die wordt gecontroleerd door China en wordt opgeëist door India.

“Vandaag hebben we via diplomatieke kanalen krachtig geprotesteerd met de Chinese kant tegen de zogenaamde ‘standaardkaart’ van China voor 2023, die de soevereiniteit over het Indiase grondgebied claimt”, zei Arindam Bagchi, woordvoerder van het Indiase ministerie van Buitenlandse Zaken, woensdag.

“Wij verwerpen deze beschuldigingen omdat ze ongegrond zijn. Dergelijke stappen van Chinese zijde compliceren de oplossing van de grenskwestie alleen maar”, zei Bagchi.

Subramaniam Jaishankar, de Indiase minister van Buitenlandse Zaken, omschreef de stap van Peking als een ‘oude gewoonte’. “Deze regering is heel duidelijk over wat ons land is. Het maken van belachelijke beweringen maakt het land van anderen niet het jouwe”, zei hij tegen de Indiase NDTV-radio.

“India kan geen stille toeschouwer blijven van dergelijke Chinese activiteiten”, zegt defensieanalist Ashok Kumar, een gepensioneerde generaal-majoor van de Indiase strijdkrachten.

“India moet een nieuwe strategie bedenken om dergelijke acties op een proactieve manier tegen te gaan. Het zou ironisch zijn om de Chinese premier te ontvangen als onderdeel van de G20-top, terwijl dergelijke actie vlak voor deze bijeenkomst wordt ondernomen”, zei Kumar. Nieuwsweek.

Zuid-Chinese zee

“Een geldige nationale kaart is een symbool van nationale soevereiniteit en territoriale integriteit”, zei Li Yongchun, een hoge functionaris bij het Ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen, over de onlangs vrijgegeven kaart, waarop tien streepjes te zien zijn die de hele Zuid-Chinese Zee omcirkelen.

“Publiciteit en voorlichting over nationaal territoriaal bewustzijn zijn een belangrijke inhoud van patriottisch onderwijs en een onlosmakelijk onderdeel van het ideologische werk in het nieuwe tijdperk”, zei Li. “Kaarten, tekst, afbeeldingen en schilderijen kunnen het nationale grondgebied beschrijven, maar kaarten zijn de meest voorkomende en intuïtieve vorm om het nationale grondgebied uit te drukken.”

Maleisië was het eerste land aan de energierijke zee dat zich verzette tegen de Chinese kaart, die betwiste kenmerken en het grootste deel van de exclusieve economische zone van het land claimt. Het internationaal recht erkent het recht van een staat op mariene hulpbronnen binnen zijn exclusieve economische zone, die zich uitstrekt tot 200 zeemijl uit de kust.

“Maleisië erkent de Chinese standaardkaart uit 2023 niet, die delen van de Maleisische wateren bij Sabah en Sarawak aanwijst als behorend tot China”, aldus het Maleisische ministerie van Buitenlandse Zaken in een verklaring. “Maleisië is op geen enkele manier gebonden aan de Chinese standaardkaart voor 2023.”

“Maleisië beschouwt de kwestie van de Zuid-Chinese Zee als een complexe en gevoelige kwestie. Het moet op een vreedzame en rationele manier worden aangepakt door middel van dialogen en onderhandelingen op basis van internationale wetten, waaronder UNCLOS.”

De Filippijnen – die herhaaldelijk zijn belegerd door schepen van de Chinese kustwacht die proberen een door Manilla gecontroleerde buitenpost op de Spratly-eilanden te bevoorraden – zeiden dat het ministerie van Buitenlandse Zaken een diplomatiek protest zou indienen omdat de kaart ‘de soevereiniteit, soevereine rechten en territoriale integriteit schendt. .” “Dit gaat over de Filippijnen”, zegt Jonathan Malaya, adjunct-directeur van de Nationale Veiligheidsraad van president Ferdinand Marcos Jr.

Het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken zei dat het publiceren van de kaart “een routinematige oefening was in China’s uitoefening van zijn soevereiniteit in overeenstemming met de wet”. “We hopen dat relevante partijen objectief en kalm zullen blijven en de kwestie niet te veel zullen interpreteren”, zei woordvoerder Wang Wenbin van het ministerie woensdag.

De regeringen van Brunei, Vietnam en Indonesië hebben niet gereageerd op afzonderlijke schriftelijke verzoeken om commentaar

Taiwan

De opname van Taiwan op de Chinese kaart zou weinigen hebben verrast. Peking handhaaft al lang bestaande aanspraken op het democratisch bestuurde eiland, waarvan de regering van de Republiek China de controle behoudt over Taiwan, evenals over een aantal afgelegen eilandgroepen, waaronder twee voor de oostkust van China.

Taipei heeft tientallen jaren lang de soevereiniteitsclaims van Peking afgewezen, maar heeft pas onlangs zijn defensie-uitgaven verhoogd om de groeiende militaire voetafdruk van China in en rond de Straat van Taiwan tegen te gaan. De geopolitieke en geo-economische gevolgen van elke poging om het eiland met geweld te veroveren gaan niet verloren voor de buurlanden van Taiwan en zijn aanhangers in de Verenigde Staten.

“De Volksrepubliek China heeft Taiwan nooit geregeerd. Dit is de waarheid en de status quo die universeel wordt erkend door de internationale gemeenschap”, zei Jeff Liu, woordvoerder van het Taiwanese ministerie van Buitenlandse Zaken, woensdag tegen verslaggevers.

“Hoe de Chinese regering haar aanspraken op de soevereiniteit van Taiwan ook verdraait, ze kan de objectieve realiteit van het bestaan ​​van ons land niet veranderen”, zei Liu.

Japan

China en buurland Japan kennen een lange geschiedenis van geschillen. Deze week brak er een nieuwe woordenoorlog uit in de nasleep van het besluit van Peking om alle Japanse visproducten te verbieden als reactie op de lozing van verdund afvalwater uit de kerncentrale van Fukushima in Tokio, die beschadigd was door de aardbeving en tsunami van 2011.

Maar ten noordoosten van Taiwan, in de Oost-Chinese Zee, en nauwelijks zichtbaar op de kaart van het nieuwe China, ligt de omstreden groep Senkaku-eilanden, die China Diaoyu noemt en die Taiwan claimt als Diaoyutai. De onbewoonde eilanden staan ​​onder Japans bestuur en worden beschermd door het Amerikaanse Defensieverdrag.

Het territoriale dispuut, waarbij Taipei nu zelden betrokken is vanwege de verbeterde relaties met Tokio, brak tien jaar geleden uit toen de Japanse regering de eilanden nationaliseerde. Sindsdien hebben de grootste maritieme wetshandhavingsvaartuigen van China – sommige uitgerust met machinegeweren – de claim van Peking op de eilanden versterkt door er bijna dagelijks omheen te cirkelen, waarbij ze vaak dagenlang in hun territoriale wateren voor anker blijven.

Het is slechts een van de vele potentiële brandhaarden in Azië met betrekking tot territoriale geschillen tussen China en zijn buurlanden.

Li, de Chinese regeringsfunctionaris, zei dat de nieuwe kaart van Peking ook een “serieus politiek karakter en een strikt juridisch karakter” heeft.