De mysterieuze Hypatia-steen bevat mogelijk het vroegste bewijs van een type Ia supernova

In 1996 deed een archeoloog genaamd Ali A. Barakat veldwerk in de Egyptische woestijn en vond een ongewone glanzende zwarte kiezelsteen die nu bekend staat als de Hypatia-steen (naar Hypatia van Alexandrië). Studies die de afgelopen jaren zijn uitgevoerd, geven aan dat de steen van buitenaardse wezens is. Volgens laatste papier Gepubliceerd in het tijdschrift Icarus, werd het lichaam van de vader van de steen waarschijnlijk geboren in de nasleep van een zeldzame Type I supernova-explosie.

De Hypatia-steen werd gevonden in een gebied ten zuidwesten van Egypte dat bekend staat als het Libische Woestijnglas, dat het gevolg was van een extreme oppervlakteverwarming, en is zeer waarschijnlijk een meteoriet. De Hypatia-steen kan ook afkomstig zijn van deze botsing, hoewel recent bewijs suggereert dat de komeet een hoofdlichaam kan zijn geweest.

Jan Kramers van de Universiteit van Johannesburg en enkele collega’s hebben jarenlang onderzoek gedaan naar de Hypatia-steen. Kramers vergeleek de interne structuur van de Hypatia-steen met een fruitcake: een slecht gemengde pasta die het grootste deel van de kiezelsteen vormt (gemengde matrices), met de minerale korrels die inherent zijn aan de steeninsluitingen die kersen en noten vertegenwoordigen. Hij vergeleek de secundaire materialen in de scheuren van de steen met het meel dat de scheuren in de fruitcake strooide.

In 2013 publiceerden Kramers en collega’s hun bevindingen chemische analyse Dat leverde sterk bewijs op dat de steen deel uitmaakte van de komeet. Deze analyse was opzienbarend omdat de meeste komeetfragmenten die op aarde worden gevonden microscopisch kleine stofdeeltjes zijn in de bovenste atmosfeer of begraven in Antarctisch ijs. De komeethypothese verklaart de aanwezigheid van microscopisch kleine diamanten in de steen, die waarschijnlijk gevormd zijn tijdens de inslag toen de komeet ongeveer 28,5 miljoen jaar geleden boven Egypte uitbarstte. (Misschien is de aanwezigheid van deze kleine diamanten de reden dat de steen de grond kon bereiken zonder te desintegreren)

Het werk van andere onderzoeksteams in 2015 sloot echter de aanwezigheid van een komeet of meteoriet als de bron van de steen uit, op basis van analyses van de edelgassen en nucleaire sonde. De minerale matrix lijkt niet op de samenstelling van bekende meteorieten: het bevat bijvoorbeeld een enorme hoeveelheid koolstof en een kleine hoeveelheid silicium. Dus als het niet van de aarde kwam, wat niet typerend is voor een komeet of meteorietfragment, waar kwam het dan vandaan?

Kramers en anderen Micrometaalanalyse 2018 onthulde dat de matrix ook een hoge concentratie polyaromatische koolwaterstoffen (PAK’s) bevat – een belangrijk bestanddeel van interstellair stof – en die microscopisch kleine diamanten. De korrel bestaat uit aluminium, zilverjodium, fosfide, siliciumcarbide en een nikkel-fosforverbinding, met heel weinig ijzer. De laatste zijn elementen die meestal het grootste deel van rotsachtige planeten vormen. Op basis hiervan suggereerden Kramers en zijn collega’s dat de Hypatia-steen materiaal bevatte dat in de ruimte aanwezig was voordat ons zonnestelsel werd gevormd.