De migratie van vroege mensen in Alaska is gekoppeld aan de bewegingen van wolharige mammoeten

Opmerking van de uitgever: Abonneer je op CNN Nieuwsbrief over wetenschappelijke wonderentheorie. Verken het universum met nieuws over fascinerende ontdekkingen, wetenschappelijke vooruitgang en meer.

CNN
—

Een nieuwe studie toont aan dat vroege menselijke nederzettingen in wat nu Alaska is, de bewegingen van vrouwelijke wolharige mammoeten die 14.000 jaar geleden leefden, nauwlettend volgden. Het dier heeft tijdens zijn leven een afstand van ongeveer 1000 km afgelegd van het noordwesten van Canada tot het binnenland van Alaska.

De ontdekking benadrukt het verband tussen de prehistorische reuzen en enkele van de eerste mensen die hun weg over de Beringlandbrug baanden, wat suggereert dat mensen hun seizoensjachtkampen hadden opgezet waar bekend was dat wolharige mammoeten samenkwamen.

Onderzoekers uit de Verenigde Staten en Canada hebben de relatie tussen de twee soorten bewezen dankzij een nieuw instrument voor isotopenanalyse, een oude slagtand en een kaart van archeologische vindplaatsen in Alaska. De slagtand was van een wolharige mammoet die later ‘Maesogia’ of kortweg ‘Elma’ werd genoemd. Het monster werd in 2009 ontdekt in Archeologische vindplaats Swan Point In centraal Alaska.

Hoofdauteur Audrey Rowe, een promovendus aan de Universiteit van Alaska Fairbanks, zei dat het onderzoek begon nadat een ‘geavanceerd’ en zeer nauwkeurig instrument in de laboratoria van de universiteit was aangekomen. Stabiele isotopenfaciliteit in Alaska Die monsters afbreekt om strontiumisotopen te analyseren – chemische sporen die details van het leven van een dier onthullen.

Rowe's adviseur, Matthew Wooler, gebruikte dezelfde methode om de bewegingen van volwassen mannelijke mammoeten te bepalen in een artikel dat in augustus 2021 werd gepubliceerd. Wooler is de hoofdauteur van het onderzoek, een professor aan de School of Fisheries and Oceanography van de universiteit en directeur van het onderzoek. Van de isotopenfaciliteit.

Strontium is een stabiele isotoop die ontstaat wanneer rubidium, een zeer reactief metaal, instort. Het is een langzaam proces met een halfwaardetijd van 4 miljard jaar, zei Rowe. Wanneer rubidium vervalt, verandert het eerst in radioactief strontium-87 en, na vele jaren, in stabiel strontium-86.

Buiten waar de mammoeten rondzwierven, braken rotsen af ​​tot aarde, groeiden planten, dieren aten die planten, waarbij hun slagtanden in elke laag ivoor het strontiumgehalte in hun dieet lieten zien.

De slagtanden van de wolharige mammoet groeiden met een constante dagelijkse snelheid, waarbij de eerste dagen van het leven van het dier aan de punt van de slagtanden werden geregistreerd. De lagen zijn duidelijk zichtbaar wanneer het hondenmonster in de lengte wordt doorgesneden.

Deze analyse kan vervolgens worden herleid tot mineraal- en strontiumniveaus in rotsen rond Alaska om in kaart te brengen waar Elma rondzwierf.

“De USGS heeft heel goed werk verricht in het in kaart brengen van rotsen in Alaska,” zei Rowe.

Wooler stelde vervolgens voor dat het team de locaties van lokale archeologische vindplaatsen boven Elma's bewegingen zou onderzoeken.

“Verrassend genoeg was er veel overlap tussen het dichtste gebied van archeologische vindplaatsen in Alaska uit het late Pleistoceen, vlak boven de gebieden die Elma, onze reus, tijdens haar leven gebruikte,” zei Rowe.

De nieuwe isotopische gegevens voegen zich bij datasets die zijn gegenereerd op basis van radiokoolstof- en DNA-analyse van twee verwante kleine mammoeten die ook bij Swan Point zijn gevonden, om een ​​vollediger beeld te creëren van het leven 14.000 jaar geleden.

“Ze was een jonge vrouw in de bloei van haar leven. Uit haar observaties bleek dat ze niet ondervoed was en dat ze stierf in hetzelfde seizoen als het seizoensjachtkamp in Swan Point waar haar slagtand werd gevonden”, zei Wooler in een verklaring.

Andere onderzoekers waren het daarmee eens. “Deze studie vergroot ons begrip van het gedrag van mammoeten enorm en biedt ook interessante aanwijzingen over de interactie tussen mensen en mammoeten”, zegt Löv Dahlin, hoogleraar evolutionaire genomica aan het Centrum voor Paleogenetica in Stockholm, Zweden, via e-mail. Dallin was niet betrokken bij het nieuwe onderzoek.

De ontdekking zou er ook voor kunnen zorgen dat meer wetenschappers op zoek gaan naar nieuwe onderzoeksinstrumenten om hun begrip van wetenschap en geschiedenis te vergroten.

“Over het geheel genomen denk ik dat het onderzoek een goed voorbeeld is van hoe het gebruik van een reeks verschillende moleculaire hulpmiddelen, zoals isotopen-, DNA- en radiokoolstofanalyses, baanbrekende, nieuwe inzichten in de prehistorie kan opleveren,” zei Dallin.

De resultaten zijn woensdag gepubliceerd in het tijdschrift Vooruitgang van de wetenschap.

Nieuw bewijsmateriaal biedt meer dan alleen inzicht in de vroege relatie tussen wolharige mammoeten en mensen.

“(Elma) dwaalde door het dichtste gebied van archeologische vindplaatsen in Alaska”, zei Rowe in een verklaring. “Het lijkt erop dat deze vroege mensen jachtkampen aan het opzetten waren in gebieden waar mammoeten kwamen.”

Het onderzoek zette ook het beeld op zijn kop dat volgens Rowe, de hoofdonderzoeker, in je opkomt als je over elke soort afzonderlijk nadenkt.

Het onderzoeksteam werd toegewezen Natuurhistorisch schilder Julius Csotonyi Om een ​​digitaal beeld van de twee soorten te maken. Het uiteindelijke beeld omvat alle drie de wolharige mammoeten die in het Swan Point-gebied zijn gevonden, maar in plaats van mensen af ​​te beelden als agressieve jagers die hun prooi omsingelen, stond Rowe erop dat de kunstenaar in plaats daarvan een gezin zou laten zien.

“Deze mensen waren net als wij, maar we zien alleen agressieve jachttijden in hun leven”, zei ze. Jagers-verzamelaars moesten ‘geavanceerde’ technologie gebruiken om zoogdieren te doden om te overleven, ‘en dat vergde veel vaardigheid.’

Rowe wilde met de foto, waarop een vrouw, een man en kinderen naar een mammoet kijken, bewijzen dat ‘deze mensen veel tijd besteedden aan het leren van hun kinderen hoe ze alles moesten doen’.

Jenna Schnewer Hij is een freelance schrijver, redacteur en audioproducent in Anchorage, Alaska, die zich (vooral) richt op wetenschap, kunst en reizen.