De machtsstrijd van de MLBPA zal waarschijnlijk eindigen met een stemming over het leiderschap van vakbondsvoorzitter Tony Clark

Hebben Harry Marino en zijn aanhangers genoeg stemmen om Tony Clark af te zetten als president van de Major League Baseball Players Association? De confrontatie tussen Marino en de vakbondsleiders, Clark en zijn onderbevelhebber, Bruce Meyer, zou van dat antwoord kunnen afhangen, zo blijkt uit interviews met mensen die bekend zijn met de situatie. Er wordt gezegd dat sommige vertegenwoordigers van clubspelers binnen hun clubs al informele opiniepeilingen houden over de toekomst van Clarke, zeiden twee mensen die bekend waren met de stemmingen woensdagavond.

Terwijl de vuurstorm achter de schermen nog steeds woedt, twee volle dagen nadat het nieuws over een muiterij binnen de federatie naar voren kwam, voeren beide partijen intensief campagne, waarbij ze de hele dag met spelers en agenten aan de telefoon praten, in een poging steun te verzamelen voor hun respectievelijke doelen.

Een groep spelers en zaakwaarnemers die een nieuwe richting bij de vakbond willen, heeft Clarke maandagavond gevraagd Mayer te verwijderen – de derde keer dat dat verzoek onlangs is gedaan, zei een persoon die bekend was met de discussies. Hun klachten hebben niet alleen betrekking op collectieve onderhandelingen, maar ook op de manier waarop de vakbond in het algemeen wordt bestuurd, van zorgen over een gebrek aan communicatie tot slechte visie en twijfelachtige budgettering. Sommige spelers proberen de uitgaven van de federatie te herzien.

Binnen de MLBPA worden de inspanningen van Marino gezien als een staatsgreep door een machtsbeluste jonge advocaat en ontevreden cliënten die hem steunen. Er zijn geen aanwijzingen dat Clark Meyer zal verwijderen, althans niet op basis van wat er tot nu toe is gebeurd. Maar de CEO controleert doorgaans ook de processen voor het aannemen en ontslaan van werknemers. Stemmen zou normaal gesproken geen manier zijn om iemand op het niveau van Mayer aan te nemen of te ontslaan. Dit is Clarks specialiteit.

Uiteindelijk, als Clark niet de roosterwijziging doorvoert die sommige spelers willen, kan het erop neerkomen dat die spelers genoeg stemmen hebben om Clark te verwijderen. Als dat gebeurt, kan Marino zelf, 33, het overnemen.

Woensdagavond zei Marino in een verklaring dat hij niet actief op zoek was naar de baan van Clark.

“Om de zaken in perspectief te plaatsen: ik heb nooit campagne gevoerd voor de positie van Tony Clark”, zei Marino. “Eigenlijk heb ik Tony twee dagen geleden duidelijk gemaakt dat ik met hem wilde samenwerken.

“Hoewel het verhaal van een staatsgreep of een verhitte politieke campagne de krantenkoppen zal halen, is de realiteit van wat er vorige week gebeurde veel minder dramatisch: de belangrijkste spelers van de liga vonden hun stem en gebruikten die om een ​​hoofdonderhandelaar te verwijderen die ze niet wilden. en om een ​​herziening te eisen van hoe… hun zuurverdiende geld uitgeven.”

“Als alles is gezegd en gedaan, zullen zowel spelers uit de Major League als de Minor League een vakbond hebben die lijkt op de MLBPA. Ze willen eigenlijk meer dan de MLBPA had toen de spelers mij opriepen om hen te helpen bij het proces”, zei hij.

Er wordt aangenomen dat een stemming onder de 72 leden van de Raad van Bestuur voldoende zou zijn om een ​​CEO te ontslaan. De groep bestaat uit 38 grote spelers en 34 kleine spelers. Voor het kiezen van een nieuwe president kan echter een stemming op lidmaatschapsniveau nodig zijn; Zo werd Clark in 2013 gekozen. Het totale ledenbestand is sindsdien met ruim 5.000 spelers gegroeid, in navolging van de minor league MLBPA. Marino leidde de organisatie van jonge spelers en bouwde sterke relaties op binnen de groep.

De bal lijkt echter in het kamp van Marino te liggen. Er lijkt op dit moment geen noodzaak te zijn voor een preventieve stap voor Clarke en Meyer om technisch gezien in functie te blijven, ook al zou het voor een of beiden politiek moeilijk zijn om verder te komen. Maar er is een proactieve stap nodig van Marino en zijn aanhangers om verandering te bewerkstelligen: een formele stemming over Clark.

De campagne van Marino richt zich op alledaagse spelers, in plaats van op de grote spelers die het hoogste geld binnenbrengen, zoals de klanten van Scott Boras. Maar wat Marino zal veranderen aan het economische systeem van honkbal is nog niet duidelijk. MLB-eigenaren hebben het salarisplafond al lang aangeprezen als een manier om de lonen onder de spelers te herverdelen, maar spelers hebben er lange tijd voor teruggeschrokken om een ​​plafond in te stellen, omdat ze dachten dat dit hun algehele economische positie op de lange termijn zou schaden.

Ongeacht de uitkomst heeft de chaos in en rond de federatie de algemene kracht van de spelers aangetast, althans voorlopig. Er zijn nog maar twee jaar over voordat de vakbond, en degenen die haar leiden, over de volgende collectieve arbeidsovereenkomst onderhandelen met de zeer efficiënte arbeidsrelatieafdeling van de MLB – vóór de veronderstelde uitsluiting die in december 2026 zal beginnen.

(Foto door Clark: Jose Luis Magana/Associated Press)