De kans op leven op Jupiters maan Europa is enorm toegenomen

Mensen hebben altijd naar de sterren gekeken en gehoopt dat buitenaards leven naar ons zou opkijken. Het feit is echter dat de eerste Buitenaards leven We komen erachter dat het waarschijnlijk zo is bacterieel Een minder romantische mogelijkheid dan het idee van tweevoetige aliens handenschudden Met mensen na de landing op aarde.

Leuk vinden microbieel leven Er is aangenomen dat het bestaat in De vroege dagen van Mars, voordat het water opdroogt, al weten we dat nog steeds niet zeker. Nu richten astrobiologen hun ogen op een andere nabije buur, Europa – de ijzige grijze maan van Jupiter – als een plotseling aantrekkelijkere kandidaat voor een eenvoudig leven.

Hernieuwde interesse in Europa’s potentieel om leven te herbergen komt voort uit een nieuwe studie over deze vreemde maan. Het onderwerp van nieuwsgierigheid zijn de gigantische uitsteeksels die het oppervlak van de planeet doorsnijden als deuken op de hoofdbol. Beneden die heuvels, leg mijn auteurs uit A nieuw papier In Nature Communications kunnen er plassen zout water en vloeistof zijn. En aangezien deze heuvels overal verspreid zijn, betekent dit dat plassen ook vaak voorkomen.

Natuurlijk is het vroege microbiële leven op aarde geëvolueerd in de vloeibare, zoute omgeving van onze oceanen – en dat is wat de hint van Europa’s zoutwater zo raadselachtig maakt. De unieke geografie van Europa lijkt ook erg op het noordwesten van Groenland, wat de andere helft is van waar het onderzoek over gaat.

Verwant: Als doorzettingsvermogen leven op Mars zou vinden, dan zou het er zo uitzien

“We presenteren hier de ontdekking en analyse van een dubbele rug in het noordwesten van Groenland met dezelfde gravimetrische geometrie als die van Europa”, legden de auteurs uit. “Met behulp van oppervlaktehoogtegegevens en radargeluidsgegevens laten we zien dat deze dubbele rand werd gevormd door het opeenvolgende opnieuw bevriezen, samendrukken en breken van de ondiepwaterdrempel in de ijskap. Als hetzelfde proces verantwoordelijk is voor de dubbele randen van Europa, suggereren onze resultaten dat ondiepe vloeibare water [ubiquitous] over de ijskorst in Europa”.

Wil je meer gezondheids- en wetenschappelijke verhalen in je inbox? Abonneer je op de wekelijkse nieuwsbrief van de salon vulgaire wereld.

Europa is geen bijzonder grote wereld. Het is slechts 2.000 mijl in diameter, en het is niet zo groot als de maan van de aarde. Het dek van Europa is echter uniek, versierd met gigantische dubbele dakranden die 300 meter de lucht in kunnen.

Toen een team van wetenschappers van de Stanford University hoorde over de dubbele ruggen van Europa, besloten ze kleinere geologische structuren in het noordwesten van Groenland te bestuderen. Meer specifiek bestudeerden ze de functie Small Double Hills van Groenland en leerden ze hoe ze gevormd werden. Het blijkt dat het is ontstaan ​​doordat ondiepe plassen water onder het oppervlak eerst bevroor en daarna meerdere keren belandden. Dit duwde herhaaldelijk de dubbele randen naar boven, dus als soortgelijke ontsluitingen op Europa zich op dezelfde manier zouden vormen, zoals waarschijnlijk lijkt, zou de voortdurende rimpeling kunnen helpen de chemische reacties op gang te brengen die nodig zijn om leven te creëren. Het is op zijn zachtst gezegd een interessante introductie en onderdeel van een lange geschiedenis van interesse in astrobiologie in Europa.

“Wetenschappers weten uit een combinatie van waarnemingen door telescopen op de grond en ruimtevaartuigen zoals Galileo dat het oppervlak van Europa voornamelijk wordt bedekt door waterijs”, zegt Dr. Betaal Lab, vertel het salon via e-mail. Astronomen schatten dat het oppervlak van Europa dezelfde dichtheid heeft als waterijs en ongeveer 100 kilometer dik is, maar de zwaartekrachtmetingen die zijn gebruikt om deze schatting te krijgen, geven geen antwoord op vragen over de exacte samenstelling. Hoeveel vast ijs en hoeveel vloeibaar water is dit?

“Zwaartekrachtmetingen vertellen ons ook dat er onder deze ijs-/waterlaag een laag gesteente is en vervolgens een metalen kern in het midden”, voegde Phillips toe, die niet betrokken was bij het laatste onderzoek. Als je wilt dat er leven in het heelal is, zijn dit allemaal goede tekenen, want ze geven aan dat de basisingrediënten op de mysterieuze maan te vinden zijn.

“Er zijn drie dingen die essentieel zijn voor het leven zoals wij dat kennen”, verklaarde Dr. Christopher Sheba, hoogleraar astrofysica en internationale zaken aan de Princeton University, in een e-mail aan Salon. Naast vloeibaar water en een bron van bruikbare energie, heb je “de zogenaamde bio-elementen” – zoals koolstof – “waar ons soort leven van afhangt” nodig, evenals een bron van bruikbare energie. “NASA’s strategie voor het zoeken naar leven is altijd geweest om ‘het water te volgen’, en Europa en Enceladus in ons zonnestelsel zijn de twee plaatsen, samen met Mars, waar we veel bewijs hebben van vloeibaar water dat mogelijk beschikbaar is voor verkenning,” legde Chiba uit, die niet bij het onderzoek betrokken was.

Chiba zei dat het “vreemd” zou zijn als Europa zich niet had gevormd met de “gebruikelijke aanvulling” van vitale elementen die men op hemellichamen aantreft, “maar zelfs als Europa op de een of andere manier zonder dat zou zijn gevormd, toonde wijlen Betty Pierazzo aan dat Europa zich enorm zou hebben opgehoopt hun inventaris door de geschiedenis van het zonnestelsel heen van komeetinslagen.” Pierazzo was een onderzoeker aan het Institute of Planetary Sciences, gespecialiseerd in botsingsboringen.

Dromers van Europa-pean leven kunnen ook rekening houden met de magnetische veldresultaten, die sterk bewijs gaven van een “geïnduceerd veld” terwijl Europa in een baan om Jupiter draait, die zijn eigen zeer sterke magnetische veld heeft. Wat verklaart het magnetische veld van Europa?

“De bron van dit geïnduceerde veld kan het best worden verklaard door de wereldwijde zoutwateroceaan”, vertelde Phillips aan Salon. “We denken dat Europa de ingrediënten bevat voor het leven zoals we dat kennen – meer vloeibaar water dan alle oceanen van de aarde samen, plus de juiste andere chemische elementen en een bron van energie. Op aarde vinden we leven waar we deze drie ingrediënten hebben, dus wij denken dat Europa een van de beste plaatsen is om te zoeken naar leven in ons zonnestelsel buiten de aarde.”

Chiba herhaalde deze mening toen hij schreef dat “het mogelijk is, op basis van wat we tot nu toe weten, om ons de soorten micro-organismen voor te stellen die de oceaan van Europa zouden kunnen bewonen.” Er was echter een belangrijk voorbehoud dat we te maken hebben met een echt buitenaards wezen – we kunnen niet zeker weten dat het leven alleen kan evolueren zoals op aarde, omdat We begrijpen niet helemaal waarom ‘leven’ überhaupt bestaat.

“We weten niet of er leven is of niet, omdat we niet genoeg begrip hebben van de oorsprong van het leven (op aarde of elders) om te zeggen of de omstandigheden in Yoruba de oorsprong van het leven zouden hebben bevorderd,” merkte Chiba op.

Voor meer salonartikelen over buitenaards leven: