De James Harden-paradox: het verlies van de Sixers wegwerken is een explosie die beide kanten van een briljante carrièreboog flitst

Dat was klassiek James Harden In beide opzichten heeft de paradox de neiging om uit zichzelf naar voren te komen. Als een historisch geweldige speler, en voor resultaten die verder gaan dan individuele trofeeën, als een verontrustende speler op historische schaal.

In de Philadelphia 76ers decadentie bij de hand Brooklyn Networks In deze 129-100 nederlaag Donderdagavond wierp Harden een sprankeling aan beide kanten van het traject van zijn briljante carrière, en alle kansen – te goed of te teleurstellend – moeten nog worden uitgevoerd.

Je kent het achtergrondverhaal: de handel die Harden naar Philly stuurde vanwege de ontevreden ster Ben SimmonsPlus Seth CarreyEn de Andre Drummond en Project Picks, wat leidde tot een toch al felle concurrentie in de Eastern Conference.

Hoewel Simmons dit seizoen nog niet heeft gespeeld, ondanks de handel die hij gedwongen heeft, zette zijn aankomst in zijn oude stadions in streetwear de toon voor de NBA-schijnwerpers die op briljante wijze werden gevangen door het slopende gevoel, wederzijdse sterren, voormalige vrienden die rivalen werden en allerlei soorten soaps Overig – Drama dat van elke competitie druipt, bevat nu deze twee teams.

Ticketprijzen waren duur. De arena schudde. Bekijk de hele competitie. En de beslissende sfeer voedde een wedstrijd die alle tekenen had van een zeer grote en zeer belangrijke deal.

Betreed Harden en beide kanten van zijn verwarrende medaille.

Al vroeg, slechts vijf minuten in de wedstrijd, sloeg Harden een driepunter die hem op zijn plaats zette als topscorer aller tijden. De Trey was nummer 2561 in zijn carrière, Duw hem voor Reggie Miller Voor de derde keer ooit in de NBA-records.

Het was een dolk in een carrière die van hen was gemaakt, die Harden de beste speler, verschillende scorende titels en het stergewicht opleverde dat je nodig zou hebben als je, net als Beard, van plan bent zijn gewicht steeds opnieuw te gooien om ze eruit te dwingen. team naar team.

Hij is een buitengewoon aanvallend talent.

Dat is de reden waarom zijn neiging soms – zoals op deze avond – om grote momenten en grote wedstrijden om te zetten in moord, triomf understatement, en het tegenovergestelde van zijn beste zelf hem ook historisch teleurstellend maakt, althans voorlopig.

Want midden op die datum donderdagavond heeft Harden een ei gelegd. reusachtig. Zijn box-score plus-min-30 punten vertellen niet het volledige verhaal: 11 punten in een 3-uit-17 shootout en een Box-Score plus-min-30 lijken al erg genoeg.

De diepere waarheid is dat Harden slechter was in de vroege stadia van het spel, toen zijn pure verschrikkelijkheid de netten hielp om in het eerste kwart met 40-23 op voorsprong te komen. De wedstrijd eindigde vroeg, samen met Harden’s zelfvertrouwen en uiterlijk vertoon. Dit was een wilsstrijd tussen twee trotse teams en Harden verdween voordat ze haar derde klas binnenging.

Harden is geweldig. Zijn dossier spreekt daarvan. Harden is ook een heel groot vraagteken voor het naseizoen – of, minder optimistisch, een wachtende landmijn.

Neem Game 7 van de Western Conference Finals in 2018, toen het was Houston raketten, toen geleid door Harden, draaide de 3-2 voorsprong van de serie om in een lelijke nederlaag. In wedstrijd 7 speelde Harden, die 12 van 29 en 2 van 13 van drie speelde, met zoveel paniek en angst dat hij defaitisme door dit team verspreidde zoals hij dat normaal zou doen.

Die nacht, “geleid” door Harden, Houston miste op een gegeven moment 27 opeenvolgende driepunters. zevenentwintig. Houston kwam thuis, en de krijgers Ging naar het adres.

Solidariteit supporters zullen protesteren: Hatter! Het is te goed – geweldig zelfs – voor die ironie.

Harden sceptici zullen zeggen: Kijk! Hij deed het opnieuw tegen het net, die stijl van vervagen wanneer de momenten groot worden.

Beide meningen hebben de waarheid, net zoals beide Hardins donderdagavond aanwezig waren tegen Brooklyn. De historisch geweldige speler en de man van een zeer groot persoon is waanzinnig in staat om uit elkaar te vallen en zijn team mee te nemen.

Er zit meer context en nuance in dit alles dan slechts één spel. Er is het feit dat sinds de komst van Harden, de Sixers vijf keer op rij hebben gewonnen voor de Nets-wedstrijd. Er is het feit dat Brooklyn donderdag een verstikkende verdediging speelde, ze hadden het moeilijk om het vaak genoeg na te streven om te zeggen dat het niet meer was dan een emotioneel geladen aberratie. Een heel belangrijk feit is dat de Sixers nog steeds goed gepositioneerd zijn in het drukke Eastern Conference-klassement, terwijl de Networks op die gevaarlijke plek van het kaartspel blijven.

Er is het feit dat het maar één wedstrijd was.

Maar Harden – de grote man die records vestigde, de man van donderdagavond die deze geladen sfeer gewoon niet aankon – krijgt de komende maanden en jaren te maken met een unieke realiteit die deze twee delen tot één geheel zal samenvoegen.

Of hij wint een kampioenschap om zijn grootsheid op een heel belangrijke manier te vergroten, of hij is de man die records vestigt en verbluft met statistieken – terwijl hij tegelijkertijd faalt in wat echt moet gebeuren.