De Indische Oceaan heeft een “zwaartekrachtgat” waar de zeespiegel 300 voet daalt

• De “Lage Geode in de Indische Oceaan” is een gravitationele anomalie op ongeveer 700 mijl van India
• Het is een gebied waar het waterpeil zo’n 100 meter lager staat door de afname van de zwaartekracht
• Experts zeggen dat het werd gevormd uit magma-pluimen die uit de aardmantel stegen

Wetenschappers zijn al tientallen jaren op de hoogte van het bestaan ​​van een “zwaartekrachtsgat” in de Indische Oceaan, maar hebben lang nagedacht over de oorzaak van het bestaan ​​ervan.

Officieel bekend als de “Lage Geode in de Indische Oceaan”, is het geen traditioneel fysiek gat, maar eerder een deel van de oceaan waar de zwaartekracht ondermaats is.

Deze afname van de zwaartekracht betekent dat het waterpeil ongeveer 100 meter lager is dan het omliggende gebied – zoals een geul in “Pod Potato”.

Nu heeft een team van onderzoekers in India beweerd dat het zwaartekrachtgat is ontstaan ​​uit pluimen magma met een lage dichtheid die uit de aardmantel opstegen.

Deze pilaren werden gegenereerd door de overblijfselen van een zinkende tektonische plaat genaamd Tethys, die verloren ging toen India 50 miljoen jaar geleden deel ging uitmaken van Azië.

Mantelpluimen – opheffingen van abnormaal heet gesteente in de aardmantel – worden over het algemeen verondersteld te worden veroorzaakt door zwaartekrachtafwijkingen rond de aarde.

De nieuwe studie werd uitgevoerd met behulp van computersimulaties door twee geofysici van het Indian Institute of Science in Bengaluru.

“Met behulp van deze simulaties kunnen we zien dat deze laaggelegen geoïde op een bepaald moment niet bestond en ongeveer 20 miljoen jaar geleden werd gevormd”, vertelde studieauteur Atrey Ghosh aan MailOnline.

“Dergelijk soort studies zullen ons helpen om in de toekomst veel onopgeloste kenmerken van de aarde aan te pakken.”

De aarde wordt vaak afgebeeld als een perfect ronde bol in illustraties en fysieke bollen, maar experts geloven dat het meer op een “hobbelige aardappel” lijkt qua vorm.

Het oneffen oppervlak van onze planeet is te wijten aan onregelmatige zwaartekrachtzones die worden veroorzaakt door de ongelijke verdeling van materie in het binnenste.

Aan de oppervlaktevervormingen wordt toegevoegd de beweging van tektonische platen die bergen en valleien op het aardoppervlak hebben gecreëerd.

Aangezien oceanen ongeveer 70 procent van het aardoppervlak bedekken, hebben deze vervormingen ook invloed op de vorm van de oceanen.

Nergens is dit duidelijker dan in de Geoid Low in de Indische Oceaan, die ongeveer 700 mijl ten zuiden van het Indiase schiereiland te vinden is.

Het werd in 1948 ontdekt door de Nederlandse geofysicus Felix Andries Venning Mainz tijdens een zwaartekrachtonderzoek aan boord, toen hij ontdekte dat de zeespiegel in het gebied ver onder het wereldwijde gemiddelde lag, wat wijst op de aanwezigheid van een zwaartekrachtafwijking.

Hoewel we missies hebben gestuurd om de buitenste regionen van ons zonnestelsel te verkennen, reiken de diepste bronnen op aarde slechts enkele kilometers, dus het zoeken naar antwoorden binnen onze eigen planeet is een beetje een uitdaging.

Om dit aan te pakken, gebruikten experts computersoftware voor tracking Hoe de tektonische platen van de aarde in de afgelopen 140 miljoen jaar rond het gat zijn bewogen.

Ze concludeerden dat de gewelddadige interacties tussen tektonische platen aanwijzingen kunnen bevatten waarom de zwaartekracht anomalie tegenwoordig bestaat.

Het is bekend dat de lithosfeer van de aarde – de rotsachtige buitenste schil – bestaat uit ongeveer 15 tektonische platen die constant in beweging zijn en in elkaar overvloeien.

Ongeveer 50 miljoen jaar geleden begon de relatief kleine Indiase plaat te botsen met de veel grotere Euraziatische plaat, waardoor de Himalaya ontstond.

Voordien maakte de Indiase plaat deel uit van het oude zuidelijke ‘supercontinent’ dat tegenwoordig Gondwana wordt genoemd, maar het begon naar het noorden te drijven.

Toen de Indiase plaat in botsing kwam met de Euraziatische plaat, zakte een andere plaat tussen de twee – de Tethys – onder en stortte zich in de mantel.

Tethys was de locatie van een uitgestrekte oceaan, de thuisbasis van een divers ecosysteem van zeeleven, waaronder vissen, haaien, walvissen en dolfijnen.

Volgens de onderzoekers zonken platen van de Tethys-plaat in de onderste mantel van de aarde en spuwden magma uit, waardoor de pluimen ontstonden.

“Deze pluimen, samen met de mantelstructuur nabij de geode-depressie, zijn verantwoordelijk voor de vorming van deze negatieve geode-anomalie”, zeggen ze in hun paper.

Het team zegt dat de vraag hoe de Geoid Low in de Indische Oceaan “controversieel” is geworden, maar ze laten zien dat de pluimen “integraal” waren in hun creatie.

Hun studie is gepubliceerd in het tijdschrift Geofysische onderzoeksbrieven.