De asteroïde die de dinosauriërs heeft uitgeroeid veroorzaakte een “megatsunami”

Naast het helpen bij het samenstellen van details over het einde van de dinosauriërs, zeiden de onderzoekers dat de bevindingen inzicht gaven in de geologie van het einde van het Krijt.

“Dit was een wereldwijde tsunami”, zegt Molly Ring, een wetenschapper aan de Universiteit van Michigan en corresponderend onderzoeker van het onderzoek. “De hele wereld heeft dit gezien.”

NASA kondigt een doorslaand succes aan met de asteroïde-omleidingstest

Na de inslag van de asteroïde zullen er extreme waterspiegelstijgingen zijn in twee fasen, ontdekte het team: de randgolf en daaropvolgende tsunami-golven.

“Als je gewoon een steen in een plas water laat vallen, is er die eerste plek”, zei Rang.

Deze randgolven kunnen een onvoorstelbare hoogte van anderhalve kilometer bereiken – en dat is voordat de tsunami echt begint, schat de krant.

“Dan zie je een wigeffect waarbij het water symmetrisch naar buiten wordt geduwd [from the impact site]’, zei Ring en merkte op dat de Chicxulub-asteroïde de Golf van Mexico raakte ten noorden van wat nu het schiereiland Yucatan is.

Na de eerste 10 minuten na de botsing was al het puin in de lucht dat verband hield met de asteroïde niet meer in de baai vallen en het water verplaatst.

“Het kalmeerde genoeg en de krater vormde zich,” zei Rang. Dit was in de tijd dat de tsunami met de snelheid van een commerciële straaljager over de oceaan begon te razen.

“De continenten zagen er een beetje anders uit,” zei Rang. “Het grootste deel van de oostkust van Noord-Amerika en de noordkust van Afrika zagen gemakkelijk golven van meer dan 8 meter hoog. Er was geen land tussen Noord- en Zuid-Amerika, dus de golf ging naar de Stille Oceaan.”

Ring vergeleek de episode met de beruchte tsunami op Sumatra in 2004 die volgde op een aardbeving met een kracht van 9,2 voor de westkust van Noord-Sumatra. Meer dan 200.000 mensen stierven.

Meer dan 60 miljoen jaar geleden, zei Ring, had een megatsunami 30.000 keer meer energie dan in 2004.

Om de megatsunami te simuleren, gebruikte het team van wetenschappers hydraulische code – een 3D-computerprogramma dat het gedrag van vloeistoffen modelleert. Hydrocode-programma’s werken door het systeem digitaal te verdelen in een reeks kleine, Lego-achtige blokken en vervolgens de krachten die erop werken in drie dimensies te berekenen.

De onderzoekers bouwden voort op eerder onderzoek en gingen ervan uit dat de meteoriet een diameter had van 8,7 mijl en een dichtheid van ongeveer 165 pond per kubieke voet – ongeveer het gewicht van een gemiddeld mannetje gevuld in een volume ter grootte van een melkkrat. Dit betekent dat de hele asteroïde waarschijnlijk ongeveer 2 biljard pond woog – dat is 2 gevolgd door 15 nullen.

Nadat de hydraulische code een simulatie van de eerste stadia van de impact en de eerste 10 minuten van een tsunami produceerde, werd de modellering omgezet in een paar modellen die zijn ontwikkeld door de National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) om de verspreiding van de tsunami in de wereldzeeën. De eerste heette MOM6.

“Aanvankelijk begonnen we het MOM6-model te gebruiken, een oceaanmodel voor alle doeleinden, niet alleen een tsunami-model,” zei Ring. Het team werd gedwongen om aannames te doen over de bathymetrie, of de vorm en helling van de zeebodem, evenals de diepte van de oceaan en de structuur van de krater van de asteroïde. Deze informatie, samen met de tsunami-golfvorm van het waterbladmodel, werd in MOM6 geïnjecteerd.

Naast het bouwen van een model, hebben studieonderzoekers geologisch bewijsmateriaal beoordeeld om het verloop en de kracht van de tsunami te bestuderen.

Range co-auteur Ted Moore heeft bewijs gevonden van significante verstoringen in sedimentlagen in oceaanplateaus en kusten op meer dan 100 locaties, wat de simulatieresultaten van het studiemodel ondersteunt.

Modellering voorspelde tsunami-stroomsnelheden van 20 cm per seconde langs de meeste stranden wereldwijd, meer dan genoeg om sedimenten te verstoren en te eroderen.

De onderzoekers zeiden dat de geologische bevindingen vertrouwen toevoegden aan hun modelsimulaties.

In de toekomst hoopt het team meer te weten te komen over de hoeveelheid overstromingen die gepaard gingen met de tsunami.

“We willen graag naar de overstroming kijken, wat we niet hebben gedaan met alleen dit huidige werk”, zei Ring. “Je moet echt kennis hebben van bathymetrie en topografie.”