Darren Baker viert het winnen van Dusty’s World Series

Nadat Kenny Lofton naar Angel Center-speler Darren Erstad is gereisd om het WK 2002 af te maken, wordt Giants-manager Dusty Baker gezien met zijn 3-jarige zoon, Darren BakerVan de bunker naar de club. De jonge Darren was rauw, boos dat zijn vader de herfstklassieker had verloren.

Toen Dusty Darren op het veld zag, omhelsden de twee elkaar. Er werd niet veel gepraat. Darren zei dat veel dingen zonder woorden werden gezegd. Hij herinnerde zijn vader aan een gesprek dat hij eerder op de dag had, toen hij Darren Dusty vertelde dat de Astros de Phillies op dezelfde dag zouden verslaan. Dusty antwoordde: “Het is ons gelukt.”

“Het was heel bijzonder”, zei Darren dinsdagmiddag telefonisch. “Er waren veel teleurstellingen en onzekerheden in zijn leven. Ik weet het niet. Je steekt veel in iets, je wilt absoluut de laatste prijs krijgen. Dat was geweldig.”

Darren vond het geweldig Show in Houston, erg. Dit was de eerste keer dat hij een dergelijk evenement bijwoonde. Hij zei dat hij nog nooit zoveel mensen in zijn leven had gezien. Darren stond naast Alex Bergman toen een fan een biertje naar hen gooide. Hij pakte het en had een grote dosis.

“[Bergman] Hij belde er een. We dronken en hadden een geweldige tijd, ‘zei Darren.

Darren werd bekend bij honkbalfans als een jong kind tijdens de Wereldkampioenschappen 2002. Hij was een van de vele batmen voor de Giants en werd bekend door wat hij deed in Game 5 toen ze tegenover de Angels stonden.

In de zevende inning sloeg Loften een driehonkslag in het rechterveld. Terwijl GT Snow en David Bell scoorden, rende Darren weg en probeerde Loftons racket te grijpen, maar de bal was nog in het spel. Terwijl hij scoorde voor Bill, greep Snow Darren bij de jas van zijn team bij de thuisplaat en greep hem zodat hij het spel niet zou verstoren.

Darren herinnert zich het ongeluk 20 jaar later niet meer, maar hij herinnert zich wel dat hij huilde in de armen van zijn vader nadat het WK eindigde.

‘Ik herinner me dingen als patches,’ zei Darren. “Kenny Lofton en Barry Bonds waren mijn favoriete spelers. Ik herinner me dat ik huilde [at the end of the World Series]. Ze begreep, zelfs op die leeftijd, over winnen en verliezen. Ik bracht elke dag van het jaar met deze jongens door. Ik was zeker teleurgesteld.

“Helaas kan ik me niet herinneren dat ik werd opgehaald [by Snow]. Ik herinner het me niet. Als er geen video of YouTube was, was het alsof het mij nooit is overkomen. Ik wou dat ik het me kon herinneren. Het zou leuk zijn om zoiets te onthouden.”