Cyberpunk 2077 heeft wat basismoraal nodig in zijn dialoogbomen

V is een hardgekookte lul, maar zelfs zij zullen van tijd tot tijd beleefd zijn

• door
  
  Ian Walker
  

• op 25 december 2023 om 13:00 uur

Ik werk momenteel aan mijn weg naar boven Cyberpunk 2077 Na jaren wachten op duidelijkheid waren haar problemen opgelost. En hoewel het je uitstekend laat verdwalen in de dystopische omgeving, heb ik één groot probleem met het rollenspel: V, de hoofdpersoon, is een soort klootzak, soms op manieren die je niet eens onder controle hebt. .

Kijk, ik vind het prima om een ​​nerdy personage te spelen in videogames. De meeste videogamekarakters zijn idioten! In geval dat Cyberpunk 2077Het is volkomen begrijpelijk waarom V niet zo zacht en knuffelig is in veel van hun interacties. Night City is een hel van bijbelse proporties, een uitgestrekte, door het bedrijfsleven geregeerde metropool, waar de gemiddelde mens voortdurend in levensgevaar verkeert te midden van het kruisvuur van voortdurende bendeoorlogen. V is in hoge mate een product van deze omgeving, en hoewel ze vriendelijk en zachtaardig kunnen zijn, is hun eerste reactie op elke situatie waarschijnlijk sarcastisch of bot.

Eén onbevredigende interactie die ik echter voortdurend tegenkom, is de kwestie van de gameplay-mechanica in plaats van het schrijven.

Afterlife is de exclusieve bar van Night City die alleen dient als ontmoetingsplaats voor de meest gerespecteerde huurlingen. Ik bezocht de instelling regelmatig, of ik moest verhuizen Cyberpunk 2077Stuur hoofdverhaalmissies door en pak bijbaantjes. Tijdens een van deze missies praten V en zijn beste vriend Jackie Welles met de barman van Afterlife, een charmante vrouw genaamd Claire Russell, over wat er nodig is voordat iemand een drankje naar hem vernoemd krijgt.

Claire zegt dat er maar één vereiste is: “Adem het in op een manier die verbazingwekkend en verbazingwekkend is.”

Toen hij terugkeerde naar de bar nadat een rampzalig ongeluk eindigde in Jackie's dood – die minder verbijsterend en deprimerend betekenislozer was – ontdekte V dat Claire zich niet alleen zijn favoriete (en laatste) drankje had herinnerd, maar het ook had toegevoegd aan de Afterlife-lijst in zijn boek. naam. En ook al wordt Claire V's vertrouwelinge in het spel, het is tijdens deze openingstijden met deze kleine vriendelijke daad dat ze zich bij mij geliefd maakt.

Claire is ontworpen om te verwelkomen Cyberpunk 2077 Elke keer dat spelers terugkeren naar het hiernamaals, werken ze als een handelaar die een verscheidenheid aan alcoholische dranken verkoopt. Ik probeer van tijd tot tijd bij haar in te checken als een persoonlijke rollenspeloefening, maar ik voel me als afval elke keer als ik per ongeluk door een neonverlichte duik haast en haar doffe stem hoor die me vraagt ​​of ik iets wil drinken. Zelfs als ik stop, beperkt het spel mijn interacties met Claire – tenminste tijdens bezoeken aan het hiernamaals – tot het zitten aan een bar en het voeren van beperkte praatjes. Het doet me pijn dat ik haar niet kan erkennen met een simpel: “Nee, dank je!” Op weg naar welk willekeurig doel dan ook dat momenteel op mijn agenda staat. Ze heeft ook geprobeerd Claires begroeting te ontwijken door rond te sluipen, maar haar nabijheid bij de voordeur maakt dat onmogelijk.

Ik begrijp dat dit een heel ‘ik’-probleem is. Ik verwacht niet dat een groep mensen dezelfde zorgen heeft tijdens het spelen Cyberpunk 2077. Claire is tenslotte een NPC. Ze is geen persoon. Ik denk echter dat wat ik voel een bewijs is van het schrijven van de game, dat gevuld is met vergelijkbare boeiende momenten van echte menselijkheid.

Het is geen geheim Cyberpunk 2077 Hij had een moeilijke start. Het was zelfs zo erg dat Sony de game volledig van het PlayStation Network verwijderde en pas na zes maanden van bugfixes en prestatieverbeteringen opnieuw verkocht kon worden. Door het voor het eerst te spelen in 2023, met het extra voordeel van een krachtigere PlayStation 5, zijn mijn ogen geopend voor de prestaties van een game waarvan ik dacht dat die nog maar een paar jaar geleden hopeloos kapot en extreem regressief was. Cyberpunk 2077 Dit is niet de onthulling die werd geïntroduceerd tijdens de pre-release-hypecyclus, maar het valt op – al was het maar vanwege het vermogen om mij het gevoel te geven dat een jonge NPC-barman mijn vriend is.

Lees verder