Conor McClain, nieuw zelfverzekerd, is de Amerikaanse gymnastiekkampioen

“Ik had nooit gedacht dat dat zou kunnen gebeuren,” zei MacLean. “Alleen al terugkijken op vorig jaar en zijn waar ik vorig jaar was, is gewoon gek voor mij.”

McClain, die na de eerste wedstrijddag als tweede eindigde, sprong naar de leiding toen Jones tijdens de eerste bocht van de lat viel. Jones reageerde met een uitstekende prestatie op de vloer en sprong, waardoor haar achterstand werd teruggebracht tot vijf tienden van een punt. In de slotsessie, met Jones aan de stangen en McClain op de vloer, zou Jones gewonnen hebben als beide gymnasten hun routines van vrijdag hadden herhaald. Nadat McClain een onvolmaakte maar solide vloeroefening had gehad, vertrouwde haar hoop op een gouden medaille op hoe goed Jones haar normaal uitstekende bars-routine met succes uitvoerde.

Jones zweefde door de lucht op schietelementen met geweldige techniek, raakte verticalen en hield haar benen aan elkaar gelijmd. Maar op haar laatste onderdeel, een dubbele frontale buiging van de kaak, zat de 20-jarige op de grond, een grote fout die haar de eerste plaats op het podium kostte. Jones zei dat ze, in een poging om te blijven liggen, ‘een beetje vroeg’ opende vanuit haar ingestopte positie. Jones won het zilver met 112.000 en landde tegen de Olympische Spelen van Tokio, Jordan Chiles, die 111.900 verdiende in haar indrukwekkende terugkeer naar de elite-competitie.

Voor McClain heeft een abrupte beslissing om van West Virginia naar Texas te verhuizen haar tot dit moment geduwd. Toen ze afgelopen lente worstelde, realiseerde ze zich dat ze een verandering nodig had en verliet abrupt haar oude World Olympic Gymnastics Academy-club in Texas – met ongeveer 12 uur tussen het nemen van de beslissing en het vertrek. Ze traint onder Valery en Anna Liukin, ouders van 2008 Olympisch kampioen Nastia Liukin, samen met een paar elite gymnasten. Sindsdien is haar manier van denken veranderd en is haar zelfvertrouwen toegenomen.

Na de overstap had McClain het hier zwaar. Haar vader, Marc, Hij stierf in december Aan het Corona-virus, en haar grootmoeder stierf kort daarna – 12.00 tot 12.00 uur verwoestende verliezen voor de tiener.

“Het was echt een jaar uit de hel”, zei Anna Liukin. “Deze jongen is veel volwassener geworden. Dat wens je niemand toe, maar ze heeft echt gewonnen.”

McClain behandelde onlangs stressfracturen van beide scheenbeenderen, daarna een hersenschudding en ziekte. McClain zei dat ze zich “70, 75 procent” klaar voelde voor deze ontmoeting, met haar primaire focus op het kiezen van een wereldkampioenschap dit najaar.

Maar op de Amerikaanse kampioenschappen leek ze klaar en zelfverzekerd. Ze sprong hoog boven de lat in haar uitdagende serie en behaalde de hoogste score op deze machine, evenals haar allround kroon. Een verbetering van het aanbod aan bars, op 14.050 vergeleken met 13.300 op vrijdag, heeft het een boost gegeven. En uiteindelijk hielp haar routine op de vloer, met precieze sprongen, schokkerige passes en slechts kleine sprongen bij landingen, de titel veilig te stellen. Ze haperde uit haar rol als wolf – een danselement uitgevoerd in een gehurkte positie met een van haar benen gestrekt – maar na de fout van Jones doet die pauze er niet meer toe.

Toen Anna Liukin het eindresultaat begreep, fluisterde ze tegen McClain: ‘Raad eens? Ik heb gewonnen.’ Er is geen groot feest, niet als de anderen nog aan het strijden zijn, maar McClain glimlachte tot haar verbazing.

MacLean vond het moeilijk om uit te leggen wat dat voor haar betekende, en voegde eraan toe dat het haar tijd zou kosten om ervan te genieten. Maar toen haar werd gevraagd naar de gedachten in haar hoofd, had ze een snel antwoord: ‘Eerlijk gezegd zou ik willen dat ik nu goed met mijn vader kon praten.’

Zonder Simone Biles hier, deze wedstrijd is voorzien van een groep gymnasten in een strakke race voor die eerste plaats op het algemene podium. Zondag kwamen slechts 1,55 klasgenoten binnen bij de top vijf gymnasten – Jones, McClain, Chiles, Kayla DeCillo en Jed Curry – die allemaal zonder grote fouten de eerste dag haalden. DeCillo eindigde als vierde met een score van 110.950, direct voor Curry als vijfde met een score van 110.900. De marge van 1,85 tussen de eerste en de vijfde plaats is de kleinste sinds de invoering van het open inschrijvingssysteem in 2006.

“Ze zullen zich blijven verbeteren en zijn waar ze willen zijn voor de wereld”, zegt Chelsea Memmel, technisch leider van het high-performance damesteam. “Dit is niet per se de ontmoeting, zeker niet voor senioren, de ontmoeting die je wilt bereiken. Ik denk dat er voor iedereen ruimte is voor verbetering en ze zitten in een goede positie.”

Een andere Amerikaanse turnster, Liann Wong, krabde zich vrijdag uit de competitie na twee evenementen en trad zondag pas weer op op de staven en balken. Wong, Wereld zilveren medaillewinnaar vorig jaarHij won een maand geleden de US Classic en zou hier direct betrokken zijn geweest bij de mix voor een medaille.

Ondanks het teleurstellende einde van Jones had ze een weekend met veel hoogtepunten. Jones bond Wong voor de bartitel, en haar acties op de grond waren verpakt met harde landingen, uitstekende techniek en een veilige landing. Jones’ totaal op de machine gedurende twee dagen was beter dan Curry, de Olympische gouden medaillewinnaar op de vloer, om de titel te winnen.

“Twee valpartijen en de tweede plaats is voor mij nog maar het begin”, zei Jones.

Jones dacht niet dat ze hier zou zijn. Ze was van plan om maar één keer voor het Amerikaanse Olympische team te strijden, hoewel haar vader, Sylvester, haar zou proberen te overtuigen dat ze nog niet aan het einde van haar carrière was en dat haar droom kon doorgaan.

Maar alles is veranderd. Haar hele leven is nu anders. Jones’ vader stierf in december na een gevecht met een nierziekte. De datum van zijn overlijden, geschreven in Romeinse cijfers, schitterde met strass steentjes op haar linkermouw terwijl ze goed presteerde tijdens de twee dagen van de competitie, ondanks een teenblessure. De woorden van haar vader inspireerden haar om door te gaan en vast te houden aan die Olympische droom waarvan ze altijd had gedacht dat ze die kon waarmaken.

Nadat ze zelfs een alternatieve locatie voor de Spelen in Tokio verloor, is ze terug in de mix en nadert wat haar eerste ligplaats op de Wereldkampioenschappen dit najaar zou kunnen zijn. In Tampa bewees ze een van de beste turnsters van het land te zijn, want ze stond op het podium naast een andere atleet die het verdriet kon begrijpen dat op haar weg kwam naar deze prestatie.