Chinese lander ontdekt gigantische veelhoekige structuren begraven onder Mars: ScienceAlert

Het Chinese Zhurong-ruimtevaartuig is uitgerust met een gronddoordringend radarsysteem, waardoor het onder het oppervlak van Mars kan kijken.

Onderzoekers maakten nieuwe resultaten bekend van scans van de landingsplaats van Zhurong op Utopia Planitia, waarbij ze zeiden dat ze tijdens de vlucht van de robot onregelmatige veelhoekige wiggen identificeerden die zich op een diepte van ongeveer 35 meter bevonden.

Objecten meten van centimeters tot tientallen meters. Wetenschappers denken dat de begraven polygonen het resultaat zijn van miljarden jaren geleden vries-dooicycli op Mars, maar ze kunnen ook vulkanisch zijn, het resultaat van afkoelende lavastromen.

Het Zhurong-ruimtevaartuig landde op 15 mei 2021 op Mars, waarmee China het tweede land ooit is dat met succes op Mars landt.

De vriendelijke rover, genoemd naar de Chinese god van het vuur, verkende zijn landingsplaats, stuurde beelden terug (waaronder een selfie met de lander, gemaakt door een externe camera), bestudeerde het terrein van Mars en voerde metingen uit met behulp van zijn gronddoordringende radar ( GPR)-instrument.

Het oorspronkelijke missieleven van Zhurong bedroeg drie aardse maanden, maar hij functioneerde met succes gedurende iets meer dan één aards jaar voordat hij in een geplande winterslaap terechtkwam. Maar, Sinds mei 2022 is er geen nieuws meer van het voertuig vernomen.

Onderzoekers van het Instituut voor Geologie en Geofysica van de Chinese Academie van Wetenschappen die met de gegevens van Zhurong werkten, zeiden dat GPR een belangrijke aanvulling biedt op orbitale radarverkenningen van missies zoals de Mars Express van de European Space Agency en de Chinese Tianwen-1 orbiter.

Ze zeiden dat een in-situ GPR-onderzoek belangrijke lokale details zou kunnen opleveren over ondiepe structuren en hun samenstelling op een diepte van ongeveer 100 meter langs het pad van de rover.

Utopia Planitia is een grote vlakte binnen Utopia en is het grootste erkende inslagbekken op Mars (ook in het zonnestelsel) met een diameter van ongeveer 3.300 km. In totaal heeft het voertuig tijdens zijn levensduur 1.921 meter afgelegd.

Onderzoekers onder leiding van Li Zhang, schreef in hun artikel gepubliceerd in natuur, De radar van de rover detecteerde zestien veelhoekige wiggen op een afstand van ongeveer 1,2 kilometer, wat wijst op een brede verspreiding van vergelijkbaar terrein onder Utopia Planitia.

Deze opgegraven kenmerken werden waarschijnlijk 3,7 tot 2,9 miljard jaar geleden gevormd tijdens de laat-Hesperische en vroege Amazone-tijden op Mars, “misschien toen de oude natte omgeving ophield. Het veelhoekige terrein werd vervolgens begraven, met of zonder erosie.” Door daaropvolgende geologische processen.

Terwijl er in verschillende delen van Mars veelhoekig terrein werd waargenomen van Veel eerdere takenDit is de eerste keer dat er aanwijzingen voor begraven polygonen zijn verschenen.

Het begraven veelhoekige terrein vereist een koude omgeving die mogelijk verband houdt met de vries- en dooiprocessen van water en ijs in het zuiden van Utopia Planitia op de vroege Mars, schreven de onderzoekers.

“De mogelijke aanwezigheid van water en ijs dat nodig is voor het vries- en dooiproces in de wiggen kan het gevolg zijn van vochtmigratie veroorzaakt door cryogene zuiging uit een ondergrondse watervoerende laag op Mars, sneeuw die uit de lucht valt of dampdiffusie om poreus ijs af te zetten”, zegt hij. legt uit.

Eerder onderzoek op basis van Zhurong-radargegevens Hij merkte op dat meerdere overstromingen in hetzelfde tijdsbestek verschillende lagen onder het oppervlak van Utopia Planitia creëerden.

Terwijl de Nieuwe deurr geeft aan dat het meest waarschijnlijke vormingsmechanisme het krimpen van de bodem zou zijn door natte sedimenten die zijn opgedroogd, waardoor kleischeuren ontstaan. Krimp als gevolg van het afkoelen van lava kan echter ook thermische krimpscheuren veroorzaken.

In beide gevallen merken ze op dat een significante verandering in het klimaat op Mars verantwoordelijk was voor de vorming van de polygoon.

“De ondergrondse structuur met afdekmaterialen die het begraven oude veelhoekige terrein bedekken, suggereert dat er op een bepaald moment daarna een duidelijke paleoklimatologische verschuiving heeft plaatsgevonden”, schreven de onderzoekers.

“De variatie boven en onder een diepte van ongeveer 35 meter vertegenwoordigt een duidelijke verschuiving in wateractiviteit of thermische omstandigheden in de oude Mars-tijd, wat impliceert dat er sprake was van klimaatverstoring op lage tot middelmatige breedtegraden.”

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Het universum vandaag. Lees de Origineel artikel.