Carolyn Hawkes: Hoe voorkom je last-minute bezoeken van bejaarde ouders?

Anoniem: Doe het gewoon. “Respecteer alstublieft als ik 'nee' zeg tegen een bezoek.”

Als je ter plekke een betere date kunt aanbieden, doe dat dan of kom binnen 24 uur terug met een date. Ik keur hun methoden en borderlineblindheid niet goed, maar ik vraag me af of ze deze rechtvaardigen omdat de ‘goede tijden’ nooit hebben plaatsgevonden.

Natuurlijk is speleologie niet goed, maar de redenen waarom je speleologie doet zijn dat wel. Bovendien is de enige trefzekere manier om je ouders tegen te houden, de deur op slot te doen als ze aankomen, wat je niet wilt doen.

De andere opties zijn dus: zeggen dat je een opzegtermijn van X weken nodig hebt; een hotel voor hen boeken; Vermijd “producten” en wees dienovereenkomstig gewaarschuwd voor mogelijke verwarring. Vermoedelijk zijn ze voor jou en zijn de gaststukken niet goed gestapeld te zien.

Zoek uw lijn, druk deze uit, wacht even – alstublieft.

Terwijl je op een therapeut wacht, probeer dan 'Life Skills for Adult Children' van Voititz en Garner. Het is beperkt tot beginners.

Beste Carolien: Mijn vrouw heeft dementie en verblijft al een paar jaar in een instelling. Zijn kinderen kwamen zelden op bezoek, broers en zussen en vrienden nooit.

Daarom heeft het geen zin een begrafenis- of herdenkingsdienst te houden als ze er niet meer is. Haar kinderen en broers en zussen zijn het daar niet mee eens. Ik ben in de war hoe ik dit moet aanpakken.

Het spoor bijster: Sorry, wat een eenzame reis. Mensen vergeten bezoeken van zorgverleners net zo vaak als bezoeken van patiënten.

Maar dit is geen reden om zijn volk toe te staan ​​een dienst op te schorten. Als ze haar leven willen vieren, zou dat ook voor jou helend zijn. Misschien zijn niet-bezoekers dankbaar dat ze ‘opdagen’ door deze evenementen te plannen, zodat u zich kunt concentreren op haar zorg.

Vraag de meest uitgesproken voorstanders van een dienst of zij leiding willen geven.

Doen: Met verlies: Mijn schoonmoeder is onlangs overleden na jarenlang lijden aan Parkinson en dementie. Behalve haar man kreeg ze zelden bezoek. Mijn man – zijn zoon – en ik wonen ver weg en communiceren voornamelijk via de telefoon of FaceTime.

Haar begrafenis- en herdenkingsdienst was prachtig en werd bijgewoond door vrienden en familie die, hoewel ze haar nooit hadden gezien, allemaal veel goede herinneringen en verhalen te vertellen hadden van vóór haar diagnose van dementie. Het werd uiteindelijk een viering van het leven dat ze leefde en de persoon die ze was, afgezien van haar ziekte.

Als ik jou was, zou ik een begrafenis- en herdenkingsdienst organiseren. De kans is groot dat de persoon waar je partner het meest over praat, afscheid wil nemen, ook al is het jaren geleden dat hij of zij elkaar voor het laatst heeft ontmoet. Misschien zou uw vrouw dat vóór haar ziekte ook gewild hebben?

Noord-Europa: Geweldig bedankt.