Boeing zit in meer problemen dan je denkt

Hoe erg kan het worden voor Boeing?

Het voelt alsof de luchtvaartgigant elke dag de krantenkoppen haalt. Sinds mijn laatste artikel heeft Boeing met een eindeloze reeks problemen te maken gehad: de 737 MAX van United Airlines meldde vluchtcontroles Het ging kapot toen het vliegtuig landde In Newark. De FAA meldt problemen met de-icingapparatuur op 737 MAX- en 787 Dreamliner-vliegtuigen.Wat de vrees wekte dat de motoren momentum zouden verliezen. En de laatste is A Een LATAM 787 Dreamliner die van Australië naar Nieuw-Zeeland vloog, viel halverwege de vluchtAls gevolg hiervan raakten 50 mensen gewond, van wie sommigen van hun stoel op het dak van het vliegtuig vielen. Het ministerie van Justitie opende een strafrechtelijk onderzoek naar het bedrijf en de Federal Aviation Administration uitte zijn extreme frustratie over de reacties van Boeing op haar onderzoeken tijdens het onderzoek naar het verlies van een deurplug op een vlucht van Alaska Airlines, wat een reeks problemen voor het bedrijf veroorzaakte.

In mijn laatste artikel zei ik dat ik enkele suggesties zou doen voor de verdere ontwikkeling van het bedrijf. Maar naarmate de recente gebeurtenissen zich ontvouwen, heb ik van verschillende mensen gehoord met voorkennis van de bedrijfscultuur van Boeing. Mijn grootste afhaalmogelijkheid, afgezien van mijn dankbaarheid voor het feit dat ze naar voren zijn gekomen? De zaken zijn veel erger dan ik dacht (en ik zeg al dat Boeing al veertien jaar in de problemen zit).

De problemen van Boeing beginnen met het feit dat de financiële situatie slechter is dan het lijkt. Boeing is onderverdeeld in meerdere divisies, waaronder Defense, Commercial en Global Services (een divisie die onder meer vliegtuigonderhoud, modificatie en reparatie levert). Boeing heeft van oudsher vertrouwd op defensie om gaten te dichten wanneer de zaken van Boeing haperen. Het is echter waarschijnlijk dat het Amerikaanse defensiebudget in de nabije toekomst functioneel stabiel zal blijven – of misschien zelfs zal afnemen als rekening wordt gehouden met de inflatie –, aangezien de financiën van de Amerikaanse overheid worden beperkt door stijgende tekorten, stijgende rentetarieven en hogere uitgaven voor rechten. Als er geen grote verandering komt in de prioriteiten van de Amerikaanse regering, is er eenvoudigweg geen ruimte in het defensiebudget van Boeing om daar voldoende te groeien om de verliezen in de burgerluchtvaart goed te maken.

De cavalerie komt niet. Wellicht nog verontrustender is het feit dat Boeing zich niet lijkt te realiseren dat dit het geval is slecht En het zal waarschijnlijk nog erger worden – zelfs zonder significante overheidsingrijpen, wat met de dag waarschijnlijker lijkt. Toegegeven, sommige problemen zijn waarschijnlijk niet uniek voor Boeing. Andere vliegtuigen hebben in het verleden veiligheidsproblemen gehad: in 2021 Qatar Airways spant een rechtszaak aan tegen Airbus over afgebladderde verf op zijn A350-vliegtuig, waardoor een koperen rooster zichtbaar werd, wat een veiligheidsrisico aanhaalt. In 2018, Een derde van de A320neo-vliegtuigen met Pratt & Whitney-motoren heeft last van een nieuwe motorstoring. Maar in het licht van de recente reeks crises, op elk moment iets Net als bij Boeing zullen de nieuwskoppen dit onvermijdelijk benadrukken.

Boeing heeft duidelijk een PR-probleem.

Maar belangrijker nog: het kampt met een leiderschaps- en cultuurprobleem. Zoals ik in 2020 schreef, en nog maar een paar weken geleden, heeft Boeing ingenieurs nodig – en geen financiers – om het bedrijf de toekomst in te leiden. Dit betekent niet dat ingenieurs bij Boeing in het verleden perfect waren, dat is verre van het geval. Dit betekent niet dat alle niet-technische leiders van Boeing hebben gefaald: Bill Allen, de grootste CEO in de geschiedenis van Boeing, was een advocaat. Het probleem met Boeing is dat ingenieurs vervreemd zijn geraakt van de cultuur en aanpak van het bedrijf. Het historische streven naar uitmuntende techniek is verlaten en vervangen door een Jack Welch-achtige obsessie met rendement op nettovermogen.

Dave Calhoun, de huidige CEO van Boeing, bekleedt deze functie slechts drie jaar. Maar hij zat al sinds 2009 in het bestuur en was totaal niet betrokken bij de neerwaartse spiraal van Boeing. De recente crises bij Boeing kwamen niet plotseling en hadden Calhoun zeker niet mogen verrassen, die in 2020 werd aangenomen ter vervanging van voormalig CEO Dennis Muilenburg (Muilenburg werd ontslagen nadat in 2018 en 2019 346 mensen waren omgekomen op een Boeing 737). Maximaal 8 incidenten).

Calhoun had dit al lang vooruit moeten zijn. In plaats daarvan lijken de zaken tijdens zijn bewind erger te zijn geworden. En tot nu toe lijkt hij er in ieder geval niet in geïnteresseerd Boeing in zijn vroegere grootsheid te herstellen. In november kondigde hij bijvoorbeeld aan dat Boeing de komende tien jaar geen nieuw vliegtuig zou ontwikkelen. De laatste ‘schone’ Boeing – een nieuw vliegtuig dat helemaal opnieuw is ontworpen – was de 787, gelanceerd in 2009. Toen hij die verklaring aflegde, vertelde hij een hele generatie Boeing-ingenieurs dat ze hun hele carrière zouden doorbrengen zonder ervoor te betalen. Het bevorderen van de state-of-the-art van de burgerluchtvaart. Welke getalenteerde lucht- en ruimtevaartingenieur, wie weet dat, zou ervoor kiezen om voor Boeing te werken?

Waarom maakte Calhoun deze keuzes? Zijn achtergrond geeft ons een idee. Calhoun is een accountant die is opgeleid onder Jack Welch – de man die General Electric transformeerde van 's werelds grootste industriële conglomeraat in een hedgefonds dat toevallig ook eigenaar was van een paar fabrieken. Het was vooral de managementstijl van Jack Welch die Boeing in de huidige crisis bracht, zoals de legendarische luchtvaartanalist zo briljant omschreef. Richard Aboulafia op de Odd Lots-podcast. Als je naar de senior executives van Boeing kijkt, is het gebrek aan technische achtergrond van Calhoun typerend. Stephanie Pope, zijn chief operating officer, is ook accountant. vanaf het begin negen Van de senior executives die op de website van Boeing staan ​​vermeld, hebben slechts twee een ingenieursdiploma.

Het is tijd – in feite al lang geleden – dat de Raad van Bestuur van Boeing tussenbeide komt (let hier op: een van de bestuursleden, de gepensioneerde admiraal John Richardson, was Chief of Naval Operations in wiens senior executive adviescommissie ik zat. Hij is een briljante ingenieur en een groot leider (hij is iemand voor wie ik veel respect heb, maar we hebben nooit over iets met Boeing gecommuniceerd.)

Boeing heeft dringend behoefte aan nieuw leiderschap, en ik zal binnenkort met mijn suggesties komen. Er is ook een nieuwe strategie en cultuur nodig. Of er is inderdaad een oude cultuur nodig – een cultuur die opeenvolgende generaties leiders al hadden – waarin Wall Streeters meer geïnteresseerd raakten in het krijgen van een extra cent per aandeel in hun volgende kwartaal dan in het bouwen van het soort vliegtuigen dat Boeing maakte. Geweldig – de erfenis van een van Amerika's beroemdste en belangrijkste bedrijven verkwist.