Bewijs van het bestaan ​​van het Cumbria-monster? Wetenschappers hebben DNA van grote katten gevonden op wilde schapen in het Lake District

Er gaan al langer geruchten dat er grote katten rondzwerven op het Britse platteland.

Wazige foto’s, grote, onverklaarbare sporen en dramatische ooggetuigenverslagen dragen routinematig bij aan het mysterie van het bestaan ​​ervan.

Maar wetenschappers zeggen nu dat ze overtuigend bewijs hebben gevonden dat het luipaard door het merengebied zwerft, nadat ze het DNA van een dood schaap hadden vergeleken met niet-gedomesticeerde grote katten.

Professor Reuben Alabi analyseerde een monster van het karkas van een schaap en ontdekte panter-DNA, wat betekent dat het afkomstig moet zijn van een leeuw, luipaard, luipaard, jaguar of sneeuwluipaard.

Hij zei dat de aanwezigheid van de tijger hoogstwaarschijnlijk op Britse bodem ligt, en dat deze opwindende ontdekking het eerste wetenschappelijke bewijs is dat er in Groot-Brittannië niet-gedomesticeerde grote katten rondzwerven.

Bioloog professor Allaby, die zei dat hij altijd ‘open-minded’ was geweest over de aanwezigheid van grote katten in Groot-Brittannië, vertelde aan het tijdschrift BBC Wildlife dat zijn testresultaten hem er geen twijfel over lieten bestaan ​​dat er katten rondspookten op het platteland van Cumbria.

‘Het maakt mij tot een bekeerling’, zei hij. “Op basis van de kansen denk ik dat dit een echte hit is.”

De overblijfselen van het schaap werden in oktober ontdekt door Sharon Larkin Snowden, inwoner van Cumbria, op een niet nader genoemde verhoogde locatie.

Het verstoorde wat zich met het karkas voedde en het dier rende naar een stenen muur voordat het verdween.

“Ik zag iets zwarts rennen, en eerst dacht ik dat het een herdershond was”, zei ze. “Toen controleerde ik het nog een keer en besefte dat het een zwarte kat was. Hij rende naar een stenen muur, stopte en sprong op de muur. Hij was groot, zo groot als een Duitse herder.”

Larkin Snowden nam een ​​uitstrijkje van het lichaam en stuurde het naar Rick Minter, presentator van Big Cat Conversations, die het op zijn beurt doorgaf aan professor Allaby.

Hij analyseerde het monster in zijn laboratorium aan de Universiteit van Warwick en ontdekte zowel vossen- als tijger-DNA. Hij zei dat de resultaten erop wijzen dat het schaap werd opgegeten door een vos en een grote kat, zoals een tijger.

Professor Alabi zei dat hij er relatief zeker van was dat het monster, dat slechts een kleine hoeveelheid DNA van grote katten bevatte, geen nep was, en voegde eraan toe: “Als dit nep was, zou ik verwachten dat er veel DNA zou zijn dat we kunnen detecteren .” Zorg ervoor dat je het vindt.

“Het zou heel moeilijk zijn om met enige behendigheid een klein aantal moleculen te implanteren – ik denk niet dat ik dat zou kunnen, laat staan ​​bij een normaal persoon.”

Professor Alabi zei echter dat er niet genoeg DNA was om het exacte geslacht van de grote kat te bepalen.

Hij zei ook dat er meer monsters nodig waren voordat hij onderzoek naar zijn bevindingen kon publiceren of definitief kon zeggen dat er een grote kat door Cumbria zwierf.

Maar Dr. Egil Drøge, onderzoeker naar roofdieren en prooien aan de Universiteit van Oxford, zei dat hij sceptisch was.

Hij zei tegen de BBC: “Er waren geen goede foto’s van grote katten uit het gebied, en er waren geen berichten over schapen die werden geslacht.” Ik zou graag meer overtuigend en gerepliceerd bewijsmateriaal zien.

‘Als er een grote kat door Engeland zou rondzwerven, zou je verwachten dat er groepen schapen worden gedood. Het hebben van een grote kat in een beperkte ruimte, zoals een veld, met schapen, zou heel snel leiden tot de dood van veel van die schapen. Dit zal niet onopgemerkt blijven.”

Big cat-claims in Groot-Brittannië zijn geen nieuw fenomeen. Het gerucht gaat dat het zogenaamde Bodmin-monster al sinds de jaren zeventig rondspookt in de heidevelden van Cornwall, en DNA-testen op dierenhaar gevonden in prikkeldraad in Gloucestershire in 2022 duidden op de aanwezigheid van een grote kat.

Sinds het begin van de 20e eeuw zijn er veel mogelijke waarnemingen in Cumbria geweest.

In 2015 sprak de 26-jarige hotelmedewerker Nitch Bowden met zijn plaatselijke krant over zijn angst om geraakt en neergeslagen te worden door een grote kat tijdens een wandeling in Tarn Hawes Wood, tussen Coniston en Hawkshead.

Hij beweerde een halfuur later wakker te zijn geworden zonder herinnering aan de aanval, maar had blauwe plekken, een diepe snee van vijftien centimeter in zijn linkerschouder en wat leek op vier klauwafdrukken op zijn onderarm.

“Ik weet dat het allemaal een beetje vergezocht is, maar het lijkt erg vaag en valt niet buiten de mogelijkheden”, vertelde Bowden aan de Westmorland Gazette.