Betreed het nieuwe tijdperk van verborgen rijkdom

MILAAN — Kort nadat de laatste gast vrijdag van het avocadokleurige vloerkleed in de showruimte van Gucci en buiten het hoofdkantoor van het merk in de buitenwijken van de stad stapte, begon #Gucci op Twitter te verschijnen. Was het vanwege de schattige outfits die net op de catwalk kwamen? Was het omdat wat we vroeger droegen op zijn kop werd gezet voor een nieuw tijdperk?

Nee. Dat kwam door de eerste rij.

Zo snel mogelijk, mijn held! Mensenhuid! Dakota Johnson! Vooral Xiao Zhan, de Chinese acteur en zanger, die naast Gucci-CEO Marco Bizzarri zat en praktisch een rel veroorzaakte op weg van en naar de show.

In feite is de razernij die met deze beroemdheden gepaard gaat, naar alle waarschijnlijkheid de reden waarom Gucci zelfs opdook, aangezien het merk zich tussen ontwerpers en tussen ideeën bevindt, gebaseerd op wat er op de catwalk verscheen.

Alessandro Michele, de nieuwste creative director en de man die Gucci transformeerde van een vergulde avatar in een grillige tentstok, vertrok in november, en Sabato Di Sarno, die Something to Reset gaat maken, komt pas dit voorjaar (en zijn eerste show staat gepland voor september).

Ontworpen door het studioteam, was de huidige show een time-lapse, buddy-achtige brug tussen de Michele- en Di Sarno-tijdperken: een beetje van dit, een beetje van dat, wat GG er bovenop.

Je kunt Tom Ford begin jaren ’90 zien in riemen met logo’s en fluwelen spijkerbroeken, en sommige late Fords in zichtbare G-strings onder doorschijnende rokken met lovertjes. Zie Michelle’s ouderwetse aantrekkingskracht in haar torenhoge veren hoeden en Harry Styles-achtige zilveren klatergoudjas. Al lijkt de interregnumperiode van Frida Giannini, die liep van 2006 tot 2014, grotendeels uit de boeken te zijn verdwenen.

Het was allemaal zo vertrouwd dat toen een eenvoudige grijze getailleerde jas verscheen op model Liisa Winkler uit de jaren 90, het een merkbare gehemelte-reinigende snaar raakte. Er is veel gesproken over hoe Gucci afstand wil nemen van binnen- en buitenmode en meer tijdloos wil worden. Ironisch genoeg, als dat waar was en de jas een voorbode was van wat komen gaat, zou Gucci weer trendy zijn.

Afgezien van de altijd aanwezige K-popsterren en andere Aziatische influencers (elk merk heeft er minstens één: DK van Seventeen bij Bally, om Rhuigi Villaseñors nieuwe versie van Ford’s Gucci luxe te zien; Joy ​​van Red Velvet bij Tod’s), Milan’s grootste make-over Op weg naar wat ooit verstekelingsrijkdom werd genoemd. of “klassiekers”. Of, zoals Max Mara het in de shownotities verwoordt, ‘kamelocratie’. die de prijs voor nieuwkomer van de week won.

De definitie ervan: het type kleding dat niet op voor de hand liggende manieren reclame maakt voor waarde (patronen, logo’s, kleine inzetstukken, felle kleuren), maar in plaats daarvan vertrouwt op zachtheid van stof en taaiheid van lijn – op instinct in plaats van affectieve informatie – om waarde te suggereren. Dit is niet schreeuwen, maar fluisteren.

Italië heeft altijd een stijl gehad met zo’n vocale flair, dankzij zijn geschiedenis met textielfabrieken en lederwaren. Voor iedereen met een Katharine Hepburn-fantasie is dit het moment om te gaan shoppen. Merken als Loro Piana en Brunello Cucinelli hebben hun naam gebouwd op de diepe luxe van hun materialen en ze leunen op hun expertise.

Bij Jil Sander, het merk dat ooit de mogelijkheden voor binnenkleding definieerde, laten Luke en Lucy Meyer zoomlijnen, blazers en oversized jassen vallen, voegen ze een zandloper-carrosserie toe aan jassen voordat ze een onverwachte, en ietwat ongelukkige, verandering in motorleer en technologie nemen. . In Ferragamo (K-popster: NCT’s Gino) voegde Maximilian Davis kleine spleten toe aan de mouwen en het lijfje van een slank zwart colbert om een ​​flits van wit of rood eronder te onthullen: een herinnering dat er meer details aan de hand zijn onder al dat stiksel dan je meteen zou denken. .

Het is logisch: in een inflatoire mist, wanneer de economie onvoorspelbaar is, kan het ongemakkelijk zijn om uw besteedbaar inkomen op uw rug te dragen. Er is een reden dat de laatste keer dat verborgen rijkdom in de mode was 2008 was, dat zelf de jaren 90 opriep – en opnieuw (zoals met Gucci’s mevrouw Winkler, evenals met haar Amy Wesson) decenniumreferentie.

De geheime superkracht van Bottega Veneta

Niemand legde de lat zo hoog als Matteo Blazzi bij Bottega Veneta. Dit seizoen stuurt hij een leren armband zonder horloge als uitnodiging – begrepen? Onsterfelijk – Hij won de lening van drie even onsterfelijke bronzen beelden voor zijn weergave: “Unieke vormen van continuïteit in de ruimtedoor de Italiaanse futurist Umberto Boccioni, meestal tentoongesteld in de National Gallery in Cosenza, en The Runners, twee sculpturen uit de eerste eeuw voor Christus uit het Nationaal Archeologisch Museum in Napels.

De sculpturen stonden op een kleed dat geweven was om stracciatella na te bootsen, meneer Blazy’s favoriete ijssmaak (zo zei hij voor de show), die net als de kunst (zijn favoriete stukken) daar waren om de bestemming van de kledingstukken die hij was te weerspiegelen. maken; Waar het om gaat is niet de voor de hand liggende prijs van iets, of de hiërarchie van esthetiek. Het is persoonlijke smaak.

Vandaar zijn kenmerkende modefeesttruc: leer dat is gemaakt om andere stoffen te imiteren, dus wat eruitziet als een spijkerbroek bijvoorbeeld, of een wit gestreept Oxford-shirt en boxershort, of grijs flanel, of zelfs deze keer rode gebreide sokpantoffels, om in feite het zachtste leer te zijn. Kruip in de bank met opgeklopte gelato! Het is een waanzinnig decadent voorstel. Grootsheid kan op zichzelf al een bijgelovig geheim zijn.

Het effect is verbijsterend, maar de grotere drive gaat over een individuele en genereuze benadering van kleding waar de details ertoe doen: een felgeel trapeziumjasje en rok geweven met honderden kleine bloemblaadjes, zodat het wiebelt en schommelt bij elke stap; een zwarte wollen cocktailjurk die om het lichaam is gewikkeld en aan één dij is gedrapeerd door een sluwe keramische ring; Kronkels, zoals kant, op luchtige naden die van rubber blijken te zijn. Tweelaagse jas en een intrecciato-tas ter grootte van een Wac-A-Mole.

Ze praten met verschillende karakters (kies je gif) maar mopperen over hetzelfde. Zoals meneer Blazy zei: “als je het draagt, ben jij de enige die weet” hoe bijzonder het eigenlijk is. Zelfs in het onstuimige crescendo van de menigte buiten toen de RM van BTS binnenkwam, was de kracht van die suggestie duidelijk.