Alle wolken van Neptunus verdwenen en wetenschappers gaven de zon de schuld

Astronomen maakten deze onverwachte update op donderdag 17 augustus bekend. Alle wolken van Neptunus zijn verdwenen en voor het eerst in drie decennia is Neptunus volledig wolkenvrij.

Wetenschappers observeerden tussen 1994 en 2022 gedetailleerde beelden van de planeet en merkten een vreemd patroon op vanaf 2019. Rond de middelste breedtegraden van de planeet leek de bewolking te vervagen. Uiteindelijk zijn alle sporen van de wolken volledig verdwenen, Space. com genoemd.

Sinds 2019 hebben wetenschappers slechts één stipje zacht wit rond de zuidpool van de planeet zien drijven.

“Ik was verrast door hoe snel de wolken op Neptunus verdwenen,” zei Emke de Pater, emeritus hoogleraar astronomie aan UC Berkeley en senior auteur van een studie over de bevindingen, in een verklaring. “We hebben in feite een daling van de cloudactiviteit gezien in de loop van een paar maanden.”

Wetenschappers besloten dieper te graven. Om de evolutie van het uiterlijk van Neptunus te volgen, analyseerden Chavez en haar team opnamen van het Keck Observatory, gemaakt van 2002 tot 2022, archiefwaarnemingen door de Hubble Space Telescope die in 1994 begon, en gegevens van het Lick Observatory in Californië van 2018 tot 2019. Ze toonden aan dat De wolken van Neptunus zijn nauw verwant aan de manier waarop onze zon zich gedraagt ​​tijdens zijn 11-jarige activiteitscyclus.

Het patroon komt min of meer overeen met de 11-jarige activiteitscyclus van de zon, zei de wetenschapper, zij het met een kloof van twee jaar tussen de extremen van de zon en die van Neptunus. Het lijkt erop dat wanneer de zon actiever is, zich meer wolken beginnen te vormen op Neptunus, en wanneer het minder actief is, verdwijnen de wolken van Neptunus, nieuwe wereld Het rapport zei.

volgens NASADe release ervan, wanneer de zon stormachtig is, overspoelt intensere ultraviolette straling het zonnestelsel. Het team ontdekte dat er twee jaar na het hoogtepunt van de zonnecyclus steeds meer wolken verschijnen op Neptunus. Het team vond ook een positieve correlatie tussen het aantal wolken en de helderheid van de ijsreus door het weerkaatste zonlicht.

“Deze opmerkelijke gegevens geven ons het sterkste bewijs tot nu toe dat het wolkendek van Neptunus verband houdt met de zonnecyclus”, zei de Pater. “Onze bevindingen ondersteunen de theorie dat de ultraviolette straling van de zon, wanneer sterk genoeg, mogelijk een fotochemische reactie veroorzaakt die de wolken van Neptunus produceert.”

Wetenschappers ontdekten de relatie tussen de zonnecyclus en het bewolkte weerpatroon van Neptunus door te kijken naar 2,5 cycli van wolkenactiviteit die werden vastgelegd gedurende 29 jaar aan Neptunus-waarnemingen. Gedurende deze tijd nam de reflectiviteit van de planeet toe in 2002 en nam vervolgens af in 2007. Neptunus werd weer helderder in 2015 en werd vervolgens donkerder in 2020 tot het laagste niveau ooit waargenomen, toen de meeste wolken opklaarden.

Veranderingen in de helderheid van Neptunus veroorzaakt door de Zon lijken op en neer te gaan relatief synchroon met het komen en gaan van wolken op de planeet. Er is echter een vertraging van twee jaar tussen de piek van de zonnecyclus en de overvloed aan wolken op Neptunus. De chemische veranderingen worden veroorzaakt door fotochemie, die hoog in de atmosfeer van Neptunus voorkomt en er tijd voor nodig heeft om wolken te vormen.

“Het is geweldig om telescopen op aarde te kunnen gebruiken om het klimaat van een wereld op meer dan 4 miljard kilometer afstand te bestuderen”, zegt Carlos Alvarez, een astronoom bij het Keck Observatory en co-auteur van het onderzoek. “Vooruitgang in technologie en observaties hebben ons in staat gesteld om modellen van de atmosfeer van Neptunus te beperken, die essentieel zijn voor het begrijpen van de relatie tussen het klimaat van de ijsreus en de zonnecyclus.”

Er is echter meer werk nodig. Een toename van het ultraviolette licht van de zon kan bijvoorbeeld meer wolken en nevel produceren, maar kan ze ook donkerder maken, waardoor de algehele helderheid van Neptunus afneemt. Stormen op Neptunus die uit de diepe atmosfeer oprijzen, beïnvloeden de bewolking, maar worden niet geassocieerd met fotosynthetische wolken, en kunnen daarom correlatiestudies met de zonnecyclus bemoeilijken. Voortdurende waarnemingen van Neptunus zijn ook nodig om te zien hoe lang de vrijwel afwezigheid van wolken zal duren.

Het onderzoeksteam blijft de cloudactiviteit van Neptune volgen. “We zagen meer wolken in de laatste Keck-beelden die werden gemaakt in dezelfde tijd dat NASA’s James Webb Space Telescope de planeet observeerde; deze wolken werden met name gezien op noordelijke breedtegraden en op grote hoogten, zoals te verwachten was op basis van de waargenomen toename van de uitstroom van ultraviolette straling van de zon gedurende ongeveer twee jaar’, zei De Pater.

De gecombineerde gegevens van de Hubble, Webb Space Telescope, Keck Observatory en Lick Observatory zullen verder onderzoek mogelijk maken naar de fysica en chemie die hebben geleid tot het dynamische uiterlijk van Neptunus, wat op zijn beurt astronomen kan helpen om niet alleen hun begrip van Neptunus, maar ook van de buitenste planeten te verdiepen. waar veel planeten zouden zijn.Buiten ons zonnestelsel heeft het Neptunusachtige eigenschappen.

De resultaten zijn gepubliceerd in het tijdschrift Icarus.