NASA-veiligheidsadviseurs hebben hun bezorgdheid geuit over Boeing’s Starliner en SpaceX’s Starship – Spaceflight Now

Leden van NASA’s Independent Safety Advisory Committee waarschuwden donderdag de ruimtevaartorganisatie voor het overhaasten van een testvlucht voor de bemanning van Boeing’s Starliner-ruimtevaartuig, en uitten hun bezorgdheid over de definitieve certificering van capsuleparachutes en de personeelsbezetting van Boeing in het programma.

Veiligheidsadviseurs zeiden ook dat er “duidelijke bezorgdheid over de veiligheid” was over het plan van SpaceX om zijn gigantische Starship-raket te lanceren vanaf Platform 39A in het Kennedy Space Center, dezelfde faciliteit die wordt gebruikt voor bemanningsmissies naar het internationale ruimtestation.

Boeing is van plan volgende week een problematische testvluchtreplay van de Starliner-bemanningspod uit te brengen. De missie – Orbital Flight Test-2 of OFT-2 genaamd – zal geen astronauten vervoeren. Maar als alles goed gaat, zal de OFT-2-missie de weg vrijmaken voor de volgende Starliner-lancering om een ​​bemanning naar het ruimtestation te brengen voor een laatste demonstratiemissie — genaamd de Crew Flight Test, of CFT — voor een nieuwe NASA en Boeing-aankondiging. Bedrijfswagen klaar voor gebruik.

Het Starliner-ruimtevaartuig, ontwikkeld in een publiek-private samenwerking, zal NASA een tweede door mensen geclassificeerde capsule geven die astronauten van en naar het ruimtestation kan vervoeren, samen met SpaceX’s Dragon-ruimtevaartuig, dat in mei 2020 voor het eerst met een bemanning werd gelanceerd.

Nu SpaceX nu regelmatig bemanningsvervoer naar het ruimtestation levert, hebben NASA-functionarissen de tijd gehad om technische problemen met het Starliner-ruimtevaartuig op te lossen. NASA wil echter graag twee vervoerders voor bemanningsleden hebben om te voorkomen dat ze afhankelijk zijn van het Russische Sojoez-ruimtevaartuig voor astronautenvluchten, mocht SpaceX grote vertragingen oplopen.

“De commissie is verheugd dat er op basis van alle aanwijzingen geen noodzaak is om overhaast tot terrorismefinanciering over te gaan”, zei David West, een lid van de Airspace Safety Advisory Committee, donderdag tijdens een openbare vergadering. “De mening die consequent tegen ons (van NASA) is uitgesproken, is dat het programma naar CFT zal verhuizen wanneer en alleen wanneer ze klaar zijn. Natuurlijk is de beste weg voor CFT het succes van OFT-2. “

NASA heeft sinds 2010 een reeks contracten getekend met Boeing, ter waarde van meer dan $ 5 miljard, voor de ontwikkeling, testvluchten en operaties van Starliner. De contracten omvatten afspraken voor zes afwisselende bemanningsvluchten naar het ruimtestation – elk met een bemanning van vier – na voltooiing van de OFT-2-missie en de kortere bemanningsvluchttest met astronauten aan boord.

Maar het Starliner-programma heeft jaren van vertraging opgelopen. Door softwareproblemen kon het ruimtevaartuig niet aanmeren bij het ruimtestation tijdens de OFT-1-missie in 2019, waardoor Boeing op eigen kosten een tweede onbemande testvlucht moest samenstellen. De OFT-2-missie bevond zich afgelopen augustus op het lanceerplatform, klaar om op te stijgen met een United Launch Alliance Atlas 5-raket, toen ingenieurs 13 oxidatie-isolatiekleppen in het voortstuwingssysteem van het Starliner-ruimtevaartuig zagen vastzitten in de gesloten positie.

Na negen maanden testen, onderzoeken en een ruil voor een nieuwe boegschroef, verplaatste Boeing het Starliner-ruimtevaartuig op 4 mei terug naar de rakethangar van ULA om het bovenop een Atlas 5-raket te hijsen, klaar om bij de lancering weer op te stijgen. Lees ons vorige verhaal over klepreparatie.

West zei donderdag dat NASA-beheerders hebben ingestemd met een revisie van oxidatiemiddelen voor de OFT-2-missie, maar merkte op dat “er enkele vragen zijn over de vraag of een herontwerp van de klep nodig zal zijn voor toekomstige vluchten na OFT-2.” Hij zei ook dat managers het eens waren over een “oorzaakuitschakeling” van problemen met de hogedrukafsluitklep in het aandrijfsysteem van de Starliner-aandrijfeenheid, een probleem dat losstaat van de oxidatiekleppen van de servicemodule.

“Er is ook bezorgdheid dat de certificering van de parachutes van Boeing te laat is”, zei West.

Hij merkte ook op “aanzienlijke programmatische bezorgdheid” met het beperkte aantal door mensen geclassificeerde Atlas 5-raketten die nog in de inventaris van ULA aanwezig zijn. De ULA heeft nog 24 Atlas 5-raketten om te vliegen voordat de raket wordt gesleept ten gunste van de goedkopere en krachtigere Vulcan Centaur.

Acht van die 24 raketten zijn al voor het Starliner-programma, genoeg om te voldoen aan NASA’s contractuele Boeing-vereisten, waaronder nog twee testvluchten en zes operationele bemanningsmissies naar het ruimtestation.

ULA’s nieuwe Vulcan-raket is nog niet gelanceerd.

“Een andere factor is dat het Vulcan-lanceervoertuig dat de Atlas 5-draagraket voor de Starliner moet vervangen, moet worden gecertificeerd voor bemande ruimtevluchten, en het proces om die certificering te verkrijgen kan jaren duren”, zei West.

Publieke zorgen over NASA en de gecontracteerde arbeidskrachten in het bemande ruimtevluchtprogramma van het agentschap “zijn van bijzonder belang in het geval van Boeing”, zei West, oud directeur van technische veiligheid en directeur van tests voor de Council of Certified Safety Professionals.

“De commissie heeft geconstateerd dat de personeelsbezetting bij Boeing bijzonder laag lijkt”, aldus West. “De commissie zal de situatie in de nabije toekomst monitoren op de eventuele impact hiervan op de aanwezigheid of beperking van eventuele veiligheidsrisico’s.

“Hoewel we de lancering van de CFT niet willen zien en er onnodig naar streven, moet Boeing ervoor zorgen dat alle beschikbare middelen worden ingezet om het redelijke schema te halen en onnodige vertragingen te voorkomen”, zei West rouwend.

“We staan ​​absoluut achter het idee om pas te lanceren als het klaar is, totdat alles voor de veiligheid is geregeld”, zegt Mark Cirangelo, een ander lid van het veiligheidspanel. “Tegelijkertijd, als de vertragingen te wijten zijn aan een gebrek aan middelen die op het programma worden toegepast, zou dat grote gevolgen hebben, of grote gevolgen kunnen hebben, voor NASA’s schema voor terugkeer naar de maan en vele andere dingen die gaande zijn om van die vertragingen af ​​te komen.”

NASA- en Boeing-functionarissen weigerden een streeftijdlijn vast te stellen voor het testen van de cockpitbemanning, en zeiden alleen dat de voorbereidingen voor de capsule voor de eerste missie van de astronaut op schema lagen om het vaartuig eind dit jaar klaar te hebben voor lancering. Het testschema van de bemanning zal grotendeels afhangen van de resultaten van de OFT-2-missie.

SpaceX, NASA’s andere commerciële bemanningsaannemer, heeft vijf bemanningslanceringen voor NASA voltooid, evenals twee volledig privé-astronautenmissies met behulp van de Dragon-ruimtevaartuigen van het bedrijf.

Ambtenaren zeiden vorig jaar dat SpaceX de productie van de nieuwe Dragon-capsules zou beëindigen na het bouwen van vier voertuigen van menselijke kwaliteit. Het vierde en nieuwste lid van de vloot werd vorige maand voor het eerst te water gelaten. Elk Dragon-ruimtevaartuig is ontworpen voor ten minste vijf vluchten en SpaceX en NASA kunnen de capsule certificeren voor extra missies.

“We zijn zeker bezorgd over de vraag of aan de vereisten voor het vervoer van astronauten van en naar het internationale ruimtestation tijdens zijn resterende levensduur, wat het ook mag zijn, kan worden voldaan zonder extra draken”, zei West. “Parametrische studies worden aanbevolen om relevante beslissingen te informeren en te ondersteunen over het al dan niet nodig zijn van meer Dragon-capsules.

“De schietsnelheid van Dragon gaat door, maar er worden maatregelen genomen om de lanceringssnelheid hoog te houden,” zei West. “Sommige van deze maatregelen kunnen zijn het uitstellen van preventief onderhoud en het meerdere keren hergebruiken van de Dragon. De commissie zal nauwlettend in de gaten houden of deze maatregelen kunnen worden uitgevoerd zonder de risico’s te vergroten.”

“Trouwens, we moeten er rekening mee houden dat er een enorme hoeveelheid gegevens afkomstig is van al deze lanceringen van SpaceX. Hoewel de gegevens NASA ten goede kunnen komen, denken we dat we moeten voorkomen dat we overweldigd worden door te veel gegevens.”

In februari bestelde NASA nog drie bemanningsrotatiemissies van SpaceX, naast de zes vluchten onder het oorspronkelijke commerciële bemanningscontract. Zodra de Starliner operationeel is, wil NASA de bemanning elke zes maanden wisselen tussen Boeing en SpaceX, waardoor elke provider elk jaar één NASA-astronautvlucht krijgt.

West voegde eraan toe dat SpaceX van plan is om een ​​enorme, volgende generatie Starship-raket te lanceren, die momenteel in ontwikkeling is in Zuid-Texas, vanuit het Kennedy Space Center, die een bedreiging zou kunnen vormen voor de Falcon 9 en Dragon-lanceringsfaciliteit op Platform 39A.

“Een mogelijke optie die is geïdentificeerd voor het lanceren van het Starship is van een nieuwe faciliteit die is gepland binnen de fysieke grenzen rond Platform 39A in het Kennedy Space Center, waar Dragons worden gelanceerd,” zei West. “Er zijn duidelijke veiligheidsproblemen bij het lanceren van het grote ruimtevaartuig, dat nog moet worden gedemonstreerd, in zo’n dichte nabijheid, op slechts 300 meter of zo, vanaf een ander platform, om nog maar te zwijgen van het traject dat zo essentieel is voor het commerciële bemanningsprogramma.”

Pad 39A is ook de enige lanceerfaciliteit die momenteel in staat is om SpaceX’s Falcon Heavy-raket te lanceren, wat essentieel is om een ​​deel van NASA en Amerikaanse militaire ruimtevaartuigen in een baan om de aarde te brengen.

Het ruimtevaartuig en de enorme, superzware booster-podium zijn samen bijna 120 meter hoog. Het systeem is ontworpen om volledig herbruikbaar te zijn en SpaceX is van plan om zijn versterkte ruimteschip en de bovenste trap verticaal terug op de lanceerplaats te landen.

SpaceX beëindigt het werk aan zijn Starship-lanceerplatform in Zuid-Texas, maar de FAA beoordeelt de milieueffecten van de operaties van SpaceX op de locatie voordat ze een commerciële lanceringslicentie afgeven voor de eerste volledige orbitale testvlucht van het ruimtevaartuig.

NASA heeft SpaceX vorig jaar een contract van $ 2,9 miljard toegekend om een ​​versie van het ruimtevaartuig Starship te ontwikkelen om astronauten op de maan te laten landen.

“Tot slot zou ik willen zeggen dat dit zeer complexe tijden zijn voor de CCP”, zei West, verwijzend naar NASA’s Commercial Crew Program. “Zoals de vertrekkende Starship-lanceringswebsite uitlegt, zijn er veel externe maar relevante overwegingen waarmee rekening moet worden gehouden. Een ding dat echter duidelijk blijft, is dat het nog steeds erg belangrijk is om het punt te bereiken waarop NASA levensvatbare CCP-providers heeft.” .

Stuur een e-mail naar de auteur.

Volg Stephen Clark op Twitter: Tweet insluiten.